بحث‌ها حول‌و‌حوش جشنواره فجر تازه انگار بعد از اختتامیه شروع میشود. حالا که جشنواره تمام شده، مسئولان سینمایی که فراغت بیشتری پیدا کرده‌اند، با رسانه‌ها گفت‌وگو می‌کنند و از آنچه در ایام جشنواره گذشته صحبت به میان می‌آورند. ابراهیم داروغه‌زاده، دبیر سی‌و‌ششمین جشنواره ملی فیلم فجر، هم همین شیوه را پیش گرفته و در یک گفت‌وگوی رسانه‌ای از چند و چون جشنواره سی‌و‌ششم گفته است.
دبیر جشنواره ملی فیلم فجر درباره حذف «کاخ جشنواره» و «فرش قرمز» در این دوره از برگزاری جشنواره فیلم فجر گفت: در دو سال گذشته ما در سینمای ملت که سینمای مردمی بود «فرش قرمز» انداختیم، امسال به آن شکل سینمای مردمی نداشتیم و در سینماهای سطح شهر هم این ظرفیت و امکان وجود نداشت؛ البته در تمام دنیا در جشنواره‌های این‌چنینی اهالی رسانه صاحب سینمای مستقل هستند، سینمایی که فقط اهالی رسانه و هنرمندانی که فیلم آنها اکران میشود، حضور دارند و جلسات نقد و بررسی هم در همان‌جا برگزار میشود، ما امسال حرفه‌ای رفتار کردیم و پردیس ملت به رسانه‌ها اختصاص پیدا کرد. داروغه‌زاده به اعطای تمشک طلایی منتقدان به فیلم‌ها و اهالی سینما اشاره کرد و افزود: قلبا و ایجابا نظری درباره تمشک طلایی ندارم، سینمای ما به حمایت نیاز دارد که این حمایت لزوما تعریف‌کردن هم نیست، خوب است که منتقدان ما نقدهای حرفه‌ای بنویسند و به رشد سینما کمک کنند. اگر فکر می‌کنند اعطاي تمشک طلایی به سینمای ایران کمک خواهد کرد، نمی‌شود با آن مخالف بود؛ اما به طور کل این مسأله در سینمای جهان هم باب نیست.
فضای خشن جشنواره
دبیر سی‌و‌ششمین جشنواره فیلم فجر درباره اینکه چرا فیلم‌های جشنواره امسال «مردانه» و «خشن» بود، این توضیح را ارايه کرد: امسال موضوع تعداد زیادی از فیلم‌های ما دفاع مقدس و موضوعاتی درباره سوریه، داعش و... بود؛ به‌طبع این موضوعات فضایی مردانه و خشن دارد و این موضوع ناگزیر است. گلایه مستندسازان از مهجور واقع‌شدن نیز بخش دیگری از صحبت‌های دبیر سی‌و‌ششمین جشنواره فیلم فجر بود. او درباره این موضوع گفت: «مستند» در سازمان سینمایی متولی دارد و مرکز گسترش سینما مستند و تجربی از مستندسازان و مستندها حمایت می‌کند. این را قبول دارم که وضع اقتصادی مستندسازان در کشور ما خوب نیست اما علتش این است که شرایط گردش اقتصادی برای آنها وجود ندارد، سازمان سینمایی در چرخه تولید از مستندسازان حمایت می‌کند اما لازم است مستندها در چرخه نمایش قرار بگیرند و در ارتباط با مخاطب چرخه اقتصاد آنها تکمیل شود. به گفته این مقام مسئول، مخاطب فیلم‌های مستند، فقط فرهیختگان نیستند؛ یکی از مهمترین رسانه‌های فیلم مستند ما تلویزیون است و اگر وارد این چرخه بشود و به مستندسازان حق پخش بدهد، شرایط برای آنها تسهیل خواهد شد. داروغه‌زاده در پاسخ به این سوال که بالاخره تکلیف فیلم‌های توقیفی سینما مثل «عصبانی نیستم» و «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» چیست، گفت: سینمای ایران سالانه ١٠٠ فیلم تولید می‌کند و اگر نگاهی بيندازيم به تعداد فیلم‌هایی که در ١٠سال گذشته با مشکل مواجه شدند، حداکثر تعداد آنها ١٠ فیلم خواهد بود؛ یعنی سالی یک درصد. به هر حال ما باید نظارتی منطقی بر آثار داشته باشیم، اگر در مرحله مجوز پروانه ساخت سختگیری کنیم و دقت‌مان را بالاتر ببریم، ریسک‌پذیری ما در سینما کمتر خواهد شد؛ یعنی ممکن است بخشی از فیلم‌هایی که می‌تواند ساخته و پخش بشود به مرحله تولید هم نرسد، اما ما به کارگردان‌ها اعتماد می‌کنیم، با این نگاه که فیلم‌هایی برای نمایش تولید خواهند شد. البته این اعتماد هم جواب داده و سالانه یک‌درصد از فیلم‌های ما با مشکل مجوز پخش مواجه می‌شوند.
فیلم کاهانی قابل پخش نیست
داروغه‌زاده با بیان اینکه «عصبانی نیستم» در زمان من مجوز نگرفته و توقیف هم نشده، افزود: این فیلم که اثری سیاسی است و درباره شرایط اجتماعی، سیاسی ایران در سال ٨٨ ساخته‌شده، در دوره خودش مجوز نگرفته است؛ اما در دولت آقای روحانی با فیلمساز گفت‌وگو کردیم و اصلاحاتی هم انجام‌شده، باید بگویم «عصبانی نیستم» مجوز پخش گرفته و در فرصت مناسبی اکران خواهد شد.
او درباره فیلم «ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا» اثر کاهانی هم گفت: فیلم ایشان هم در شورای پروانه نمایش و هم در شورای عالی نظارت رد شده، این فیلم غیر قابل پخش تشخیص داده شده و دلایلش را هم خود آقای کاهانی می‌دانند.
- 19
- 3
