استعدادیابی مشکوک آمریکا در خاک برزیل؛ بنیاد خیریه بکام چه خدمتی به ترامپ می‌کند؟

اظهارنظر اخیر ترامپ درباره وضعیت فوتبال در برزیل و واکنش تند سرمربی تیم ملی فوتبال این کشور به سخنان رئیس‌جمهور پر حاشیه آمریکا بهانه خوبی شد برای پرداختن به یک واقعیت پنهان شده و مسکوت مانده که این بار روزنامه‌های «گاردین» و «تایمز» آن را به دکه‌های اطلاع‌رسانی و افشاگری در فضای مجازی کشاندند.

در واقع پس از حضور جانی اینفانتینو، رئیس سازمان جهانی فوتبال فیفا در کاخ سفید، ترامپ درباره حذف برزیل از جام‌جهانی شوخی کرد و مدعی شد که کشور فوتبال، اخیرا مشکلاتی داشته است!

در همان صحنه وقتی یک خبرنگار برزیلی از ترامپ درباره ارتباط پر فرازونشیب آمریکا و برزیل سوال می‌پرسد، ترامپ بدون آنکه واقعا دلیل یا الزام خاصی در کار باشد، به شوخی اشتباه و بی‌مورد خودش ادامه داده و می‌گوید: ریاست فیفا اینجا ایستاده و شما خبرنگار برزیلی باید بدانی که در جام‌جهانی حذف شده‌اید، واقعا در سال‌های اخیر، این کشور که به آن کشور فوتبال می‌گویند، مشکلات زیادی داشته است!»

خبرنگار از ترامپ بار دیگر سوال اصلی خود را می‌پرسد و در ادامه می‌گوید: «البته برزیل شناخته شده است، ما بهترین تیم دنیا را داریم.» این دیالوگ بین ترامپ و خبرنگار برزیلی و واکنش رئیس فیفا در حد لبخندهای معنادار، خشم سرمربی تیم ملی فوتبال برزیل را در پی داشت و تیته در کنفرانس خبری خود گفته است: «ما پنج جام‌جهانی را تصاحب کرده‌ایم، ما واقعا کشور فوتبال هستیم و این آقا باید این چیزهای تاریخی را بهتر بداند یا اگر مشکلی دارد، به او آموزش دهند تا حرف‌های اشتباه نزند.»

متن منتشر شده در «گاردین» انگلیس درباره یک مافیای پنهان شده در لباس بنیاد خیریه بکام پس از این واکنش‌های خبری، بار دیگر مطرح شد. در این گزارش آمده است: «بنیاد خیریه دیوید بکام، مشکل فساد مالی ندارد و البته شفافیت آن مطلق نیست اما در کل خوش‌نام است، مشکل اصلی این است که چرا این بنیاد خیریه که ماموریت و چشم‌اندازش مشخص است باید مامور و مسئول استعدادیابی یک طرح کاملا مشکوک در خاک برزیل باشد؟»

ماجرا از این قرار است که ویزای خاصی به نام اقامت دائم به شرط درخشش در فوتبال تعریف شده که مخصوص چند کشور فوتبال‌خیز دنیا از جمله برزیل است. نوجوانان و جوانان برزیلی این روزها پشت در اصلی بنیاد خیریه دیوید بکام در ریو، صف طولانی‌ تشکیل می‌دهند و هر روز تعداد قابل توجهی از این نوجوانان از سوی این بنیاد خیریه مورد استعدادیابی قرار می‌گیرند، البته که به این جوانان شیر و کیک و قرص‌های جوشان ویتامین داده می‌شود اما این هزینه‌ها برابر سود عجیبی که از همین طریق نصیب آمریکا می‌شود، هرگز قابل مقایسه نیست.

این نوجوانان نه‌تنها برای عضویت در یک تیم باشگاهی یا دانشگاهی آمریکا پولی دریافت نمی‌کنند بلکه در ازای وعده غذایی و جایی برای خوابیدن حاضرند حتی پول هم پرداخت کنند. با این استعدادهای ناب فوتبال قرارداد رسمی و مادام‌العمر بسته می‌شود و این بازیکنان جوان دو سه سال بعد و البته گاهی چند ماه بعد با قیمت‌های نجومی به باشگاه‌های کوچک و بزرگ اروپایی فروخته می‌شوند و شاید هم از این مرحله به بعد دیگر برای این نوجوانان برزیلی اهمیتی نداشته باشد. مهم این است که در خاک آمریکا یا اروپا باشند و این برده‌داری نوین و مدرن به این شکل روزبه‌روز در حال گسترش است.

خود دیوید بکام در واکنش به افشاگری «گاردین» و «تایمز» اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و می‌گوید: «من فقط می‌توانم این را بگویم که برای جوانان برزیلی یک فرصت ناب پیش آمده تا از فوتبال لذت ببرند، اینکه دلالی صورت بگیرد یا یک بازیکن قرارداد غیر اخلاقی و غیرقانونی ببندد به بنیاد خیریه ربطی ندارد و ما فقط استعدادیابی کرده و پرونده آن را بایگانی می‌کنیم، این اطلاعات محرمانه هستند و قرار نیست که به سفارتخانه آمریکا یا هر اداره دیگری تحویل داده شود.»

این در حالی است که سفارت آمریکا در برزیل تمامی پرونده‌های استعدادیابی شده و تایید شده توسط آکادمی بکام را در اختیار دارد. وزارت ورزش برزیل درباره این پدیده شوم هنوز هیچ واکنشی نشان نداده است.

مترجم: بابک سرانی‌آذر