طبق سنت چند فصل اخیر این بار هم از پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی تبریز، ذوب آهن و سپاهان اصفهان به عنوان مدعیان اصلی قهرمانی نام برده می شود. پنج تیمی که در فصل گذشته اول تا پنجم شدند.
شگفتیهای فوتبال را هم نباید فراموش کرد، همانطور که در لیگ پانزدهم استقلال خوزستان قهرمان شد و نفت تهران چند مرتبه ای تا آستانه قهرمانی پیش رفت. سایپا و فولاد خوزستان هم سابقه قهرمانی در لیگ برتر را دارند. به هر حال روی کاغذ از پنج تیم پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی تبریز، ذوب آهن و سپاهان اصفهان به عنوان مدعیان اصلی قهرمانی لیگ نام برده میشود.
این تیم ها چه نقاط ضعف و قدرتی دارند؟
پرسپولیس؛
نقطه قوت: ثبات
ثبات مهم ترین نقطه قوت قهرمان فصل گذشته است. پرسپولیس فصل قبل مقتدرانه قهرمان شد. این تیم سرمربی موفق و ستارههای خود را حفظ کرده و چند بازیکن موثر هم به خدمت گرفت. جنس این تیم کاملا جور است و برخلاف فصل قبل با کمبود بازیکن روبرو نیست. پرسپولیس قاعدتا با توجه به ثباتی که داشته باید بازهم مدعی اصلی قهرمانی باشد.
نقطه ضعف: فرسوده شدن بازیکنان
فوتبال هست و هزار اتفاق؛ افت تیم های قهرمانی در تاریخ لیگ برتر ایران یک موضوع همیشگی بوده و تنها سپاهان در مقطعی شامل این قانون نشده است. بارها دیده شده تیم قهرمان با همان ترکیب و سرمربی فصل قبلش و در شرایطی که تقویت هم شده با افتی وحشتناک روبرو شده است.
اشباع شدن بازیکنان، تکراری شدن تمرینات و تاکتیک های مربی و انگیزه مضاعف حریفان از جمله دلایلی است که موجب افت تیم قهرمان می شود. با این حال آنچه می تواند به پرسپولیس در این فصل ضربه بزند موضوع دیگری است؛ فشردگی بازیهای این تیم به دلیل حضور در لیگ قهرمانان امسال و سال آینده و داشتن بیشترین ملی پوش، کاملا برانکو را نگران کرده است. ملی پوشان پرسپولیس که حدود هفت بازیکناند باید هر پنج روز یک بازی انجام بدهند، از طرفی برانکو در تعطیلات لیگ آنها را در اختیار نخواهد داشت، این در حالی است که سایر مدعیان چنین مشکلی ندارند.
استقلال تهران؛
نقطه قوت: دست پُر منصوریان
استقلال در نیم فصل دوم فصل قبل تیمی باکیفیت نشان داد که حتی موفق شد صدرنشین دور برگشت هم بشود، هرچند که باخت شش-یک مقابل العین پایانی تلخ برای منصوریان رقم زد. استقلال هم مانند پرسپولیس سرمربی و اسکلت فصل قبل را حفظ کرده است و چند بازیکن سرشناس را هم اضافه کرده است. انگیزه آبی ها برای قهرمانی و همچنین دست پر منصوریان نقطه قوت این تیم در لیگ هفدهم است. استقلال واقعا تیم پرمهرهای است. بازگشت بازیکنانی مثل مجتبی جباری، پژمان منتظری، سجاد شهباززاده و روزبه چشمی اتفاق هیجان انگیزی برای هواداران محسوب می شود.
نقطه ظعف: دست پُر منصوریان
برخی کارشناسان معتقدند که نحوه یارگیری استقلال همراه با ریسک بوده است. میانگین سنی این تیم بالاست از طرفی این تیم با ترافیک بازیکن روبرو است و بازی نکردن برخی بازیکنان شاید حاشیه ساز باشد. در واقع فهرست بازیکنان استقلال هم نقطه قوت این تیم است و هم می تواند نقطه ضعف این تیم باشد.
تراکتورسازی تبریز؛
نقطه ضعف: محرومیت از یارگیری
همگان می دانند یحیی گل محمدی در تبریز چه مشکل بزرگی دارد؛ محرومیت از جذب بازیکن. دست یحیی در برخی پست ها مثل قلب خط دفاع و حتی دروازهبان واقعاخالی است. این تیم تا نیم فصل نمیتواند بازیکن بگیرد و کمبود بازیکن شاید بدجوری برای تراکتورسازی مشکل ساز شود. به نظر می رسد جنس تراکتورسازی جور نیست و این تیم از نظر بازیکن تعادل لازم را ندارد.
نقطه قوت: اعتماد به جوانان و متحد شدن
همین محرومیت تراکتورسازی شاید به یک نقطه قوت برای این تیم تبدیل شود. کادرفنی تراکتورسازی مجبور است به بازیکنان جوان اعتماد کند، گل محمدی نشان داده هنر میدان دادن به بازیکنان جوان را دارد و همین موضوع شاید یک اسلحه برای تراکتورسازی باشد، همانطور که محرومیت استقلال از جذب بازیکن در نیم فصل دوم فصل قبل به سود منصوریان تمام شد و او تیم جوانی ساخت. از طرفی همین مشکل می تواند عامل اتحاد بین هواداران تراکتورسازی، بازیکنان و تمامی عوامل باشگاه شود. تراکتورسازی در فصلی که خیلی از این تیم انتظار نیست شاید همه را غافلگیر کند.
ذوب آهن اصفهان؛
نقطه قوت: آرامش
ذوب آهن مانند همیشه با آرامش کار خود را شروع کرده است. هیچ فشاری روی امیر قلعهنویی و تیمش نیست و آنها میتوانند از این امتیاز بهره ببرند. فشار اصلی روی دو تیم تهرانی و تا حدودی سپاهان است. ذوب آهن می تواند با اتکا به ثبات مدیریتی و بازیکنانش و بهره گرفتن از تجربه قلعهنویی به سمت قهرمانی حرکت کند.
نقطه ضعف: جا افتادن قلعهنویی
ذوب آهن نقاط ضعف مختصری هم دارد، این تیم تا به حال قهرمان نشده است، تمریناتش را نسبت به سایر مدعیان کمی دیرتر شروع کرد. قلعهنویی هم اولین فصل حضورش در این تیم را تجربه می کند. جا افتادن قلعهنویی در تیم جدیدش کمی طول خواهد کشید. این مربی با پنج قهرمانی پرافتخارترین سرمربی لیگ برتر است با این حال سوابقش نشان میدهد شروع ایدهآلی در تیمهایش ندارد و به زمان نیاز دارد.
سپاهان اصفهان؛
نقطه قوت: نظم و کار حرفهای
از نظر فنی همه چیز در سپاهان روال منطقی داشته است. یک مربی با کیفیت هدایت این تیم را برعهده دارد، سپاهانیها به موقع و بدون هیاهو یارگیری کردند و تمریناتشان را هم سروقت با نظم خاصی آغاز کردند.هواداران امید دارند سپاهان با کرانچار در ورزشگاه نقش جهان به اوج برگردد.
نقطه ضعف: ساختن تیم جدید
سپاهان در دو فصل گذشته شرایط مطلوبی نداشت و مدام بازیکنان این تیم عوض شدند. کرانچار در این فصل هم مجبور است تیم جدیدی بسازد. هماهنگ کردن این تیم و ساختن یک سپاهان قهرمان شاید زمانبر باشد و کرانچار نتواند در شروع فصل یک تیم هماهنگ را روانه میدان کند. استقلال، ذوب آهن و پرسپولیس اسکلت اصلی فصل قبل خود را حفظ کردند، کرانچار اما مجبور است حداقل نیمی از تیم خود را نسبت به فصل قبل تغییر دهد.
- 16
- 5