به گزارش آنا، میلا یک سایت باستانی در جنوب غربی مکزیک است که از دوران زاپوتک استفاده می‌شده است. ویژگی خاص میلا، وجود موزاییک‌هایی است که بسیاری از ساختمان‌ها را تزئین کرده است که برای یک فرهنگ پیشاکلمبی غیرمعمول است.
پیش از ورود اسپانیایی‌ها، میلا با نام «میکتلان»، به معنی مکان مردگان یا دنیای زیرین، شناخته می‌شده است. زاپوتک‌ها، یک فرهنگ پیشاکلمبی که از سال ۵۰۰ قبل از میلاد مسیح تا ۹۰۰ میلادی در این منطقه زندگی می‌کردند، میلا را «لیوبا»، به معنی محل استراحت، می‌نامیدند. این اسامی، کاربرد واقعی این سایت، گورستان، را نشان می‌دهد.
بخشی از موزائیک‌های گروه ستون‌ها
انسان‌ها از اوائل قرن دهم قبل از میلاد مسیح در میتا ساکن شدند با این حال قدمت بقایای ساختارهای این سایت به سال ۲۰۰ تا ۹۰۰ میلادی برمی‌گردد. طی این دروه، میتا تحت حکومت زاپوتک‌ها بود.
این موزائیک‌ها چندین ساختمان مختلف را تزئین کرده‌اند که هر کدام تفاوت‌هایی باهم دارند. به طور کلی می‌توان موزائیک‌ها را به پنج گروه تقسیم کرد: گروه جنوبی، گروه سفالی، گروه خلیجی، گروه ستون‌ها و گروه کلیسا. چشمگیرترین موزائیک‌ها گروه کلیسا و گروه ستون‌ها هستند.
گروه موزائیک‌های کلیسا که در ورودی سایت به چشم می‌خورد، به عنوان گروه شمالی نیز شناخته می‌شود. این اسم از کلیسای «سن پابلو» گرفته شده که طی قرن شانزدهم توسط اسپانیایی‌ها ساخته شده است.
مردم آن دوره بر این باور بودند که خدا و الهه دنیای زیرین در این منطقه زندگی می‌کردند بنابراین این کلیسا ساخته شده است تا این موجودات فراانسانی به دنیای انسان‌ها وارد نشوند.
قصری در میلا
موزائیک‌های گروه ستون‌ها در ساختمانی واقع در جنوب گروه کلیسا ساخته شده است. ساختمان اصلی این مجموعه، قصر نامیده می‌شود و به گفته متخصصان، محل اقامت کشیش اعظم بوده است.
برخلاف موزائیک‌های رومیان باستان که از کاشی‌های کوچک ساخته می‌شوند، موزائیک‌های میلا از قطعات سنگی بریده‌شده ساخته شده‌اند.
هانا حیدری
- 18
- 2
