خطرات جدی برای کودکانی که از لوازم آرایشی استفاده می‌کنند

محققان دانشگاه «کلمبیا» در مطالعه اخیرشان اظهار کردند اکثر کودکان آمریکایی به دلیل استفاده از لوازم آرایشی در معرض مواد شیمیایی سرطان زا قرار دارند.

به گزارش ایسنا به نقل از اس اف، بار دیگر که فرزندتان هنگام رفتن به مراسمی، درخواست آرایش صورت کرد، کمی بیشتر فکر کنید چرا‌که نتایج یافته های ناراحت کننده جدید محققان دانشگاه «کلمبیا» و موسسه غیرانتفاعی «Earthjustice» نشان داده اکثر کودکانی که در ایالات متحده بزرگ می شوند ، از لوازم آرایشی صورت و بدن استفاده می کنند که این مواد امکان دارد حاوی مواد شیمیایی بالقوه مضر و مواد سرطان زا مانند سرب و آزبست باشد.

آزبست یا پنبه ی نسوز یا پنبه ی کوهی (Asbestos) که در علم زمین شناسی به کانی نامهربان معروف است، در اصل یک کانی سیلیکاتی حاصل از ماگما و در واقع نوعی سنگ آذرین بیرونی است و به همین دلیل، ریزبلور است و به طور کلی نام گروهی از ترکیب های معدنی منیزیم و سیلیسیم است که بیشتر در طبیعت به صورت الیاف معدنی و سنگ یافت می شود.

نویسندگان در این مطالعه بیش از ۲۰۰ نظرسنجی انجام دادند و دریافتند که ۷۹ درصد از والدین گزارش داده اند که فرزندانشان( سن ۱۲ سال و کم تر) از لوازم آرایشی صورت و بدن که برای کودکان عرضه میشوند  (مانند اکلیل، رنگ صورت و برق لب) استفاده می کنند.

محققان در تحقیقات قبلی هشدار داده بودند که این محصولات اغلب حاوی مواد شیمیایی سمی مانند سرب، آزبست، PFAS، فتالات و فرمالدئید هستند. علاوه‌براین، بنظر میرسد مواد شیمیایی سمی مانند فلزات سنگین که به طور خاص در لوازم آرایش صورت و بدن کودکان (CMBP) یافت می شود، برای نوزادان و کودکان مضر هستند. چنین مواد شیمیایی، چه تولیدکنندگان به عمد آن ها را اضافه کنند و چه به عنوان آلاینده ظاهر شوند، با مشکلات سلامتی متعددی مانند سرطان، آسیب های عصبی رشدی و سایر پیامدهای جدی و غیرقابل برگشت سلامتی ارتباط دارند.

«النور ای مدلی» (Eleanor A. Medley) نویسنده اول این مطالعه گفت:شواهد فزاینده ای مبنی بر وجود مواد مضر اغلب در لوازم آرایشی و بهداشتی بزرگسالان و لوازم آرایش صورت و بدن کودکان وجود دارد و کودکان از نظر بیولوژیکی نسبت به اثرات سموم حساس تر هستند. در این زمان ، کشف چگونگی استفاده کودکان از لوازم آرایش صورت و بدن به منظور مشخص کردن خطر و بهبود ایمنی مهم است.

کدام دسته از کودکان بیشتر از لوازم آرایشی استفاده می کنند؟

در میان تمام کودکان مورد بررسی قرار گرفته، تقریبا ۵۴ درصد از لوازم آرایش صورت و بدن کودکان حداقل به صورت ماهانه استفاده می کنند. ۱۲ درصد دیگر روزانه از لوازم آرایش صورت و بدن کودکان استفاده می کنند و تقریباً ۲۰ درصد از لوازم آرایش صورت و بدن کودکان به مدت هشت ساعت یا بیشتر در یک روز استفاده می کنند. یک سوم از کودکان حتی گزارش داده اند که طی ۱۲ ماه گذشته به طور ناخواسته این محصولات را مصرف کرده اند. بیش از یک سوم از کودکان مورد نظر لاتین تبار بودند و ۶۵ درصد از آن گروه استفاده از لوازم آرایش صورت و بدن کودکان را گزارش کردند. علاوه بر این ، در مقایسه با سایر گروه های نژادی، کودکان لاتین تبار بیشتر از هر جمعیت دیگری از لوازم آرایش صورت و بدن کودکان استفاده می کنند.

این یافته ها درست زمانی به دست می آیند که چندین ایالت مانند نیویورک و واشنگتن، شروع به بررسی تشدید مقررات مصرف کننده در مورد اسباب بازي ها، لوازم آرایش و محصولات مراقبت شخصی کرده اند.

دکتر «جولی هربستمن» (Julie Herbstman) از دیگر محققان این مطالعه گفت: کودکان بسیار در برابر خطرات نامطلوب سلامتی مرتبط با مواد شیمیایی که اغلب در لوازم آرایش و محصولات بدن یافت می شوند قرار دارند و آسیب پذیر هستند. علاوه بر قرار گرفتن این مواد روی پوست، الگوهای رفتاری نامناسب مانند گذاشتن دست در دهان نیز امکان دارد خطر بلع ناخواسته این مواد را افزایش دهد. علاوه بر این ، جثه کوچک کودکان، سرعت رشد بالا، بافت ها و اندام های در حال رشد و سیستم ایمنی نابالغ کودکان، آنها را از نظر بیولوژیکی در برابر اثرات سموم بیشتر آسیب پذیر می سازد.

او ادامه داد: این نگران کننده است که صنعت آرایشی اجازه دارد محصولات آرایشی صورت و بدن که حاوی مواد شیمیایی بسیار سمی هستند را برای کودکان عرضه کند. یافته های این مطالعه میتواند به آژانس های فدرال کمک کند تا درک بهتری از نحوه استفاده کودکان از این محصولات داشته باشند و امیدواریم این مطالعه سازمان ها را تشویق کند تا برای محافظت از کودکان دربرابر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی اقدام کنند. متأسفانه، در حال حاضر مطالعات کمی در سطح فدرال برای محافظت از کودکان در برابر مواد شیمیایی سمی موجود در لوازم آرایش صورت و بدن کودکان انجام شده است.

یافته های این مطالعه در مجله «International Journal of Environmental Research and Public Health» منتشر شده است.