محققان با طراحی سیستم رهایش هوشمند، موفق شدند مشکل آسیب عروق لنفاوی برای عبور پروتئین ها و گلبول های سفید را در جوندگان برطرف کنند. آن ها تصمیم دارند این فناوری را برای استفاده در بدن انسان توسعه دهند.
به گزارش ایرنا، بدن انسان از هزاران عروق لنفاوی ریز تشکیل شده است که گلبول های سفید و پروتئینهای بدن را با خود حمل می کنند و مانند یک بزرگراه سیستم ایمنی بدن (Système immunitaire) این پروتئین ها و گلبول ها را به نواحی مختلف بدن می رسانند. این سیستم حمل و نقل بسیار کارآمد است، ولی در صورت آسیب دیدگی یا سرطان، عملکرد کل سیستم دچار مشکل می شود. احتباس و تورم مایعات حاصل، به نام لنفودما نه تنها ناراحت کننده است، بلکه غیرقابل برگشت نیز است.
هنگامی که عروق لنفاوی دچار مشکل میشوند، بطور معمول توانایی آنها برای پمپاژ مایعات به خطر می افتد. محققان انستیتوی فناوری جورجیا با استفاده از نانوذرات که میتوانند پمپاژ لنفاوی را ترمیم کنند، روش درمانی جدیدی ایجاد کرده اند. محققان در این زمینه سعی در رشد مجدد عروق لنفاوی دارند، اما ترمیم عمل پمپاژ یک رویکرد منحصر به فرد است.
پایگاه خبری آزونانو (Azo Nano) به نقل از براندون دیکسون، استاد دانشکده مهندسی مکانیک جورج دبلیو وودروف و سرپرست این تیم تحقیقاتی اعلام‌کرد: در بسياري از بیماران، عروق لنفاوی کار خود را درست انجام نمی دهند. بنابراین نیازی نیست که رگ های جدیدی را رشد دهیم بلکه باید رگ های موجود را بکار اندازیم که کارکرد صحیح این رگ ها به معنای پمپ کردن است. این دارو برای کمک به پمپ رگ های لنفاوی با استفاده از نانوذرات استفاده می شود. نانوذراتی که می تواند به این رگ ها تزریق می شوند.
دارویی که محققان از آن استفاده کردند Bayk نام دارد، که بطور معمول کانال های کلسیم نوع L را هدف قرار می دهد که عضلات اسکلتی، قلبی و غدد درون ریز را قادر می سازد تا منقبض شوند. در واقع ، استفاده از این دارو در سراسر بدن منجر به تشنج و اسپاسم خواهد شد.
با استفاده از نانو ذرات (Nanoparticle) طراحی شده برای تخلیه به عروق لنفاوی پس از تزریق، دارو تنها در عروق لنفاوی جاری می شود. در نتیجه، این دارو در عروق لنفاوی با دوز زیاد دردسترس است. هنگامی که این دارو سرانجام به مسیر گردش خون می رسد ، آنقدر در خون رقیق می شود که بر سایر سیستم های بدن تأثیر نمی گذارد و باعث می شود دارو برای کاربردهای لنفودما هدفمند و ایمن باشد.
تیم های آزمایشگاه دیکسون و توماس این فرمولاسیون را با استفاده از مدل های جوندگان آزمایش کردند. آنها ابتدا با تزریق یک ماده فلورسنت، بررسی کردند تا ببینند که چگونه این ترکیبات در بدن جوندگان حرکت می کند. سیستم رهایش به دارو اجازه می دهد که به داخل رگ وارد شود. محققان در حال توسعه این فرمولاسیون به مدل های پیشرفته بیماری هستند تا آن را برای کاربرد در بدن انسان مهیا کنند.
- 16
- 1
