هورمونی برای کمک به کاهش وزن سریع بدن کشف شد

دانشمندان هورمونی را کشف کردند که می تواند به افزایش سرعت کاهش وزن بدن کمک کند.

به گزارش مهر، به نقل از ساینس الرت، گروهی از محققان با آزمایش روی موش ها متوجه مسیر سیگنالی یک هورمون شده اند که می تواند برای کاهش وزن مفید باشد. مسیرهای سیگنالی شبیه به واکنش های زنجیره ای زیست شیمیایی در بدن هستند که از طریق محرک های خاص مانند برخی داروها میتوانند نتیجه ای خاص مانند کاهش وزن را حاصل کنند.

در این پژوهش، هورمون فاکتور تمایز رشد ۱۵ (GDF۱۵) در موش ها مانع از آن می شد که در صورت کاهش حجم غذا، سطح انرژی بطور خودکار پائین بیاید.

گرگوری اشتاین برگ از دانشگاه مک مستر کانادا می گوید:

ما دریافتیم که GDF۱۵ در موش ها با افزایش چرخه بیهوده کلسیم در ماهیچه ها، جلوی کاهش سرعت سوخت وساز در حین رژیم گرفتن را می گیرد.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که GDF۱۵ بر مقدار غذایی که موش می خورد، تأثیر می گذارد و حالا محققان تصور می کنند که در طولانی مدتبه کاهش وزن (Weight Loss) و رژیم کمک می کند.

هنوز فعالیت های زیادی باید انجام شود تا این فرایند را تجزیه و تحلیل کرد و به نتایجی دست یافت. تحقیقات باید نشان دهد که GDF۱۵ در انسان هم عمل می کند یا نه.

اشتاین برگ می گوید: تحقیق آنها پتانسیل های هورمون GDF۱۵ را نه فقط در کاهش میل به خوردن غذاهای چرب، بلکه در کمک رسانی به سوختن انرژی در ماهیچه ها نشان می دهد.

دانشمندان هنوز متوجه نشدند چرا رژیم در برخی ها مؤثر است و برای برخی دیگر مؤثر نیست. دلایل مختلفی برای این موضوع وجود دارد اعم از دیدگاه و رژیم غذایی (diet) فردی اما پیشرفت دانش می تواند به پاسخ برخی از سوالات مهم کمک کند.

هورمون GDF۱۵ به صورت طبیعی در بدن به خصوص در کبد و کلیه ها تولید می شود و می دانیم که تولید آن در دوره بارداری افزایش می یابد. محققان می گویند: مطالعات آینده برای بررسی ارتباط میان GDF۱۵- GFRAL، چرخه کلسیم در ماهیچه ها و مصرف انرژی در انسان ها قبل و بعد از کاهش وزن، از آن جهت اهمیت خواهد داشت که می تواند پتانسیل های درمانی استفاده از این روش در درمان تولید گرمای انطباقی را اثبات کند.

هنوز باید تحقیقات زيادي انجام گیرد تا مکانیزم های مؤثر در این اتفاق مشخص شود. علاوه‌براین، باید دید که این سازوکار در بدن انسان ها هم مشابه موش ها عمل می کند یا خیر. ولی به هرحال، این نتایج امیدوارکننده است. نتایج تحقیق حاضر در مجله معتبر Nature منتشر شده است.