به گزارش ایرنا، محققان دریافتند اضافه کردن مایع مغزی نخاعی بیماران مبتلا به ALS به گرافین موجب ایجاد تغییرات ساختاری در ویژگی های ارتعاشی گرافین می شود. این تغییرات منحصر به فرد با آنچه در هنگام اضافه کردن مایع مغزی نخاعی بیماران مبتلا به ام اس یا افراد سالم به گرافین رخ می دهد، کاملا متفاوت است.
این تغییرات ساختاری منحصر به فرد امکان تشخیص دقیق بیماری شخصی را که مایع مغزی نخاعی از وی گرفته شده را در اختیار محققان می گذارد.
بیماری ALS (اسکلروز آمیوتروفیک جانبی) که بیماری لوگرینگ نیز نامیده می شود، یک بیماری عصبی پیشرونده است که سبب زوال تدریجی سلول های عصبی می شود و توانایی حرکتی بیمار را سلب می کند. در ALS بیمار به مرور زمان توانایی مکالمه را از دست می دهد و به دلیل ضعف عضلات، تنفس نیز به شواری انجام می شود.
سالانه حدود شش هزار و ۴۰۰ آمریکایی با این بیماری تشخیص داده می شوند.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی (CNS ) می دهد. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. در بیماری ام اس ، سیستم ایمنی به میلین حمله می کند. میلین به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی گفته می شود. میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.
زمانی که پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود که عوارض مختلفی دارد. ام اس پیشرونده مقدماتی، نوع عودکننده – فروکش کننده، ام اس پیشرونده ثانویه و نوع پیشرونده عودکننده از اشکال این عارضه هستند.
- 15
- 5
