روابط ایران و اردن به کدام سو می‌رود؟

القدس العربی نوشت: مجتبی فردوسی پور، سفیر ایران در اردن که به صورت ناگهانی در روزهای گذشته فعال شده؛ حداقل در دو صحنه مهم شرکت کرده است، اول هنگامی که به همراه موافقان نظام سوریه به موسیقی حزب ملی اجتماعی سوریه در مراسم تشییع پدر طارق خوری، یکی از اعضای پارلمان اردن حاضر شد و طی این مراسم از عزلت و محاصره ای که موسسات اردنی بر سفارت وی اعمال کرده اند شکایت کرد و صحنه دوم، گفتگوی وی با خبرگزاری اسپوتنیک روسیه بود که به صورت گسترده در خصوص روابط نابسامان ایران و اردن صحبت کرد.

هر چند که اظهار داشته نقاط توافق ما با اردن بیش از نقاط اختلاف است. بخش اصلی سخنان فردوسی پور پیامهایی بود که به نمایندگی از دیپلماسی کشورش ایراد کرد و دولت اردن بلافاصه آن را غیر واقعی خواند. به گزارش منابع آگاه القدس العربی، سفیر ایران در اردن تلاش کرد تهران را مشتاق برقراری رابطه با اردن برای رسیدن به تفاهم در خصوص شبه نظامیان طایفه ای نشان دهد.

وی گفت هدف ایران در شمال اردن براساس توافقهای قانونی در آستانه احتیاط علیه تحرکات اسرائیل است؛ مساله ای که در گوش اردنی ها نمی رود.

نکته قابل توجه در پرونده روابط با ایران آن است که امان سفیر خود عبدالله ابورمان را نزدیک به دوسال است که از محل فعالیتش در تهران دور کرده و این در حالی است که فردوسی پور، با وجود «بیکاری سیاسی» همچنان در امان حاضر است.

در هر صورت، مشخص است که تهران تمایل شدیدی به حفظ سفارتش در امان، پایتخت اردن دارد و رئیس مجلس نمایندگان این کشور، عاطف الطراونه و نخست وزیر سابق طاهر المصری از فردوسی پور خواستند نگرانی های اردن و اردنی ها را برطرف کند.

المصری ایران را دولتی بسیار مهم در منطقه می داند که قطع روابط با آن دشوار است. وی در گفتگو با القدس العربی تصریح کرد ملاحظات مستقیمی را در خصوص توجیهاتی با سفیر ایران در میان گذاشته که بر مبنای آن ممکن است کشوری مانند اردن علاقه ای به روابط مستحکم با ایران نداشته باشد.

بهرحال، تصمیم اساسی اردن همچنان بر دشواری گشایش روابط سیاسی با ایران اصرار می ورزد.

مسئولان اردن در نشست قاهره از لفظ سلطه برای رفتار ایران در منطقه استفاده کردند و سفیر ایران، فردوسی پور، این اظهار نظر اردنی را مبالغه امیز توصیف نمود.