سیارات بیگانه با وادار کردن والدین ستاره ای خود به فعالیت، آن ها را جوان نگه می دارند.
به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، ستارگانی که میزبان سیارات هستند بطور مداوم پرتوهای ایکس درخشان تری نسبت به سایر ستاره ها منتشر می کنند که نشانه ای از جوانی این ستاره ها است.
سیارات و ستارگان تقریبا شبیه به والدین و فرزندان هستند و یک مطالعه جدید نشان می دهد که اجرام کوچک تر، اجرام بزرگتر را فعال نگه می دارند و به آن ها کمک می کنند تا برای مدت طولانی تری جوان بمانند.
در این مطالعه چندین ستاره به میزبانی مشتری های داغ، مورد بررسی قرار گرفتند. اخترشناسان این سیارات را از آن جهت مشتری داغ می نامند که جهان های گازی غول پیکری با اندازه ای مشابه بزرگ ترین سیاره منظومه شمسی هستند. مشتری های داغ در مداری بسیار نزدیک به ستاره های مادر خود می چرخند. برای درک بهتر میزان نزدیک بودن مدار آن ها به ستاره میزبان میتوان گفت که آنها به ستاره خود از درونی ترین سیاره منظومه شمسی ما یعنی عطارد به خورشید نزدیکتر هستند. اما از آنجایی که این سیارات بسیار عظیم هستند، گرانش آنها باعث ایجاد کشش از سوی ستاره میزبان شده و باعث می شود آنها سریعتر بچرخند. این فعالیت اضافی باعث می شود که ستاره پرتوهای ایکس منتشر کند که ویژگی معمول ستارگان در دوران بلوغ است.
دانشمندان پیش از این نیز شاهد نشانه هایی از این پدیده بوده اند، اما تا زمانی که قادر به مشاهده آن در تعدادی کافی از والدین ستاره ای و فرزندان مشتری داغ آن ها نشده بودند، از نتیجه گیری خودداری کردند. آنها اکنون به لطف مشاهدات انجام شده توسط رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا و فضاپیمای XMM- نیوتن آژانس فضایی اروپا (ESA) موفق به جمع آوری یک مجموعه نمونه ی رضایت بخش شده اند.
نیکولتا ایلیچ (Nikoleta Ilic)، ستاره شناس موسسه اخترفیزیک لایبنیتس (AIP) پوتسدام آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، می گوید:در علم پزشکی ، شما به تعداد زيادي از بیماران نیاز دارید که در یک مطالعه ثبت نام کنند تا دریابید که آیا داده ها واقعی هستند یا به نوعی داده های پرت هستند. همین امر می تواند در نجوم نیز صادق باشد، و این مطالعه به ما این اطمینان را می دهد که این مشتری های داغ واقعاً باعث می شوند ستاره های میزبانشان جوان تر از آنچه هستند عمل کنند.
سرعت ستاره ها نیز درست مانند انسان های پیر با افزایش سن، کاهش می یابد. ستاره ها آهسته تر می چرخند و کمتر می درخشند. اما از آنجایی که ستارگان برای اثبات سن خود گواهی تولد ندارند، ایلیچ و همکارانش مجبور شدند به دنبال روشی مبتکرانه تر برای نشان دادن اثر جوان کنندگی سیارات بر ستاره ها بگردند. آنها به ستارگان دوتایی نگاهی انداختند. ستاره های دوتایی که درست مانند دوقلوی انسان هستند به دور یکدیگر می چرخند و همزمان شکل می گیرند. محققان به دنبال چنین جفت های ستاره ای بودند که در آنها تنها یکی از ستاره ها میزبان مشتری های داغ در مدار خود باشد.
کاتیا پوپنهاگر (Katja Poppenhaeger)، یکی از نویسندگان این مقاله در بیانیه ای گفت:این کار تقریبا مانند استفاده از دوقلوها در مطالعه ای است که در آن یکی از دوقلوها در محله ای کاملاً متفاوت زندگی می کند که بر سلامت آن تأثیر می گذارد. با مقایسه یک ستاره دارای سیاره با دوقلوی آن ستاره بدون سیاره، می توان تفاوت های رفتاری ستاره های همسن را مطالعه کرد.
با مشاهده اندازه گیری های پرتو ایکس، محققان توانستند به وضوح ببینند که ستارگان دارای خانواده های سیاره ای، انفجارهای پرتو ایکس بیشتری را در مقایسه با خواهر و برادرهای بی فرزندشان، منتشر می کنند. محققان در بیانیه ای گفتند که محققان این اثر را بطور مداوم در تقریباً سه دوجین جفت ستاره مشاهده کردند. نمونه نهایی شامل ۱۰ سیستم ستاره ای دوتایی بود که توسط چاندرا و شش سیستم توسط XMM نیوتن مشاهده شد.
- 19
- 6
