به گزارش آنا به نقل از فیز، جو و میدان مغناطیسی زمینی، موجودات زنده‌ی روی این سیاره را از معرض تشعشعات کیهانی حفظ می‌کند. هنگامی که فضانوردان از این حباب محافظ خارج می‌شوند، ذرات کوچک با انرژی بسیار زیاد به‌نام اشعه کیهانی بدن آن‌ها را بمباران می‌کند. نگران‌کننده‌ترین اثر این ذرات بر بدن فضانوردان، آسیب به مغز آن‌هاست. بر اساس آزمایشاتی که بر روی موش‌ها انجام گرفت، این تشعشعات موجب از کار افتادن فعالیت‌های مغزی شده و به یادگیری، حافظه، و خلق‌وخو آسیب می‌رساند.
سفر فضایی ممکن است به مغز شما آسیب جدی و دائمی برساند
در حال حاضر و با توجه به تکنولوژی موجود، امکان محافظت از فضانوردان در برابر تشعشعات فضایی وجود ندارد. تحقیقات بسیاری که به وسیله ناسا حمایت مالی می‌شوند در این‌باره بر روی فضانوردان صورت گرفته است و شواهد همگی حاکی از آسیب به مغز توسط تشعشعات فضایی است. این یافته‌ها درک دانشمندان از خطرات را بالا برده و به آن‌ها اجازه می‌دهد راهکارهایی برای مقابله با آن بیاندیشند.
فیزیکدانان در دانشگاه «کلورادو» تشکیلاتی به راه انداختندکه تشعشعات فضایی را شبیه‌سازی می‌کند. موش‌ها بمدت شش ماه تحت تاثیر این تشعشعات بودند و نورون‌های آنان مورد بررسی قرار گرفت. محققان دریافتند شبکه‌های عصبی این موش‌ها دیگر مانند سابق کار نمی‌کند، در یادگیری و ذخیره‌سازی خاطرات دچار مشکل شده‌اند، و دیگر مثل سابق وارد تعاملات اجتماعی نمی‌شوند. البته این آزمایشات برای اثبات بیشتر نیازمند تکرار و بررسی دقیق هستند.
فضانورد کسی است که پس از گذراندن دورهٔ ویژهٔ کیهان‌نوردی متناسب، به فضای بیرون از جو کره زمین سفرکرده باشد. این واژه معمولاً برای فضانوردان حرفه‌ای بکار می‌رود، اما بطور کلی به افرادی که به نحوی به فضا سفر کرده‌اند نیز گفته می‌شود. مثلاً دانشمندان، پژوهشگران، خلبانان و حتی گردشگران فضایی که تجربه سفر به فضا را داشته باشند، فضانورد تلقی می‌شوند. گاهی بنا بر برخی از تعریف‌ها حتی سرنشین یا سرنشینان بعضی از موشک-هواپیماها مانند ایکس-۱۵ را هم می‌توان فضانورد دانست.
- 12
- 3
