عبور از خونخواهی؛ وکیل نجفی از چند و چون رضایت خانواده استاد گفت

هشتاد روز از آن صبحی که محمدعلی نجفی دست به اسلحه شد می‏گذرد. هشتاد روز از وقتی میترا استاد به ضرب گلوله او کشته شد. هشتاد روز از وقتی که نجفی با اتوبوس به قم رفت و برگشت. هشتاد روز از وقتی که خودش را به کلانتری میدان شاپور تسلیم کرد و هشتاد روز از وقتی که اسمش سر زبان‏ها افتاد، می‏گذرد. حالا بعد از هشتاد روز بالاخره حرف و حدیث‏ها تمام شد و خانواده‏ی استاد رضایت دادند. رضایتی که مسعود استاد، برادر میترا راجع به آن گفت: «خرسندیم که هیچ معامله‏ای با خون آن بزرگوار نکردیم».

از روزی که میترا استاد به ضرب گلوله توسط محمدعلی نجفی کشته شد و اولیای دم قاطعانه در دادگاه ایستادند و تقاضای قصاص کردند، گمانه‏زنی‏هایی در مورد قصاص یا بخشش او مطرح شد. وقتی مهیار، پسر میترا استاد، ۱۶ ساله، لاغر و کشیده و سیاه‏پوش در دادگاه حاضر شد و گفت «تقاضای قصاص خون مادرم را دارم»، از وقتی که در جلسه‏ی آخر دادگاه محمدعلی نجفی پریشان‏تر از همیشه ایستاد و گفت؛ «أُفَوِّضُ أَمْری إِلَی اللَّهِ آن اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِبادِ» و از خانواده‏ی استاد تقاضای بخشش کرد.

با این حال تا همین چند روز پیش خانواده‏ی استاد کوتاه نیامدند و هربار که خبری منتشر شد که نشان از بخشش نجفی داشت، مسعود استاد قاطعانه آن را رد کرد. مثل همان دو هفته پیش که علیزاده طباطبایی، وکیل معزول نجفی اعلام کرد که خبر خوبی دارد؛ «رضایت خانواده استاد از قصاص نجفی» که البته با واکنش تند مسعود استاد همراه شد: «کذب محض است. این آقا از روز اول به دنبال دشمنی با ما بود. او به خاطر انتشار برخی اخبار از پرونده عزل شد. عزل شدن از این پرونده برای علیزاده طباطبایی خیلی گران تمام شد و برای همین سعی می‏کند خودش را بزرگ نشان دهد و اینگونه اظهارنظر می‏کند».

۸ تا ۱۷ میلیارد شایعه بود!

حتی چند روز قبل، یعنی ۷۳ روز بعد از فاجعه که مسعود استاد پا روی دلش گذاشته بود و رفته بود خانه‏ی خواهرش تا اسباب و وسایل او را جمع کند هم هنوز خبری از رضایت نهایی نبود. همان روز که رفته بود خانه میترا و غذاهای فریزر کرده‏اش را دیده بود، همان روز که به گفته‏ی خودش همه جای خانه خواهرش را دیده بود و جلوی در حمام بغض امانش را بریده بود. مسعود همانجا در مورد رضایت هم فکر کرده بود و به حادثه ۲۴ گفته بود: «اگر بخواهیم رضایت بدهیم فقط و فقط و فقط به خاطر رضای خدا و شادی روح خواهرم است. هر چند حرف‏هایی می‏شنوم که خیلی اذیتم می‏کند. در فضای مجازی موضوع ۸ میلیارد یا ۱۷ میلیارد تومان پول مطرح و ادعا شده که ما با گرفتن این مبلغ رضایت داده‏ایم. هرکس هر رقمی که دلش می‏خواهد در فضای مجازی مطرح می‏کند. اما همه اینها شایعه‏ای بیش نیست. نه خانواده و وکلای نجفی بحث پول را مطرح کرده‏اند و نه ما اگر یک زمان رضایت بدهیم پولی دریافت خواهیم کرد. راستش را بخواهید مانده‏ایم بر سر یک دوراهی. اگر نجفی را ببخشیم و رضایت بدهیم مردم می‏گویند پول کلان گرفت و رضایت داد، اگر اصرار بر قصاصش کنیم می‏گویند اولیای دم به خاطر مسائل سیاسی قصاصش کردند و به هدف‌شان رسیدند. در صورتی‌که نمی‏دانند این حرف‌ها چقدر شرایط ما را بدتر می‏کند. ‏ای کاش فقط لحظه‏ای خودشان را جای ما می‏گذاشتند. من در این لحظه درست روبه‏روی حمامی نشسته‏ام که وقتی پسر‌خواهرم مهیار از مدرسه برگشت جسد مادرش را در آنجا دید. چه کسی می‏داند که او چه حالی شده است؟ او دیگر مهیار سابق نیست و هربار که چهره مظلومش را می‏بینم بیشتر عذاب می‏کشم. خیلی سخت است خیلی».

قصه سرآمد

گرچه تصور قصاص نجفی برای خیلی‏ها سخت و غیرقابل باور بود اما با همه‏ی این حرف‏ها همه منتظر اعلام نظر نهایی خانواده‏ی استاد بودند تا اینکه دیروز مسعود استاد در صفحه‏ی اینستاگرامش یادداشتی نسبتا طولانی نوشت و طی آن از بخشش نجفی خبر داد. از قصه‏ای گفت که دیگر به قول خودش سرآمده است؛ «قصه ما به سر رسید، قصه‏یتان بی‏غصه باد. هفتم خرداد ۹۸ تلفنم زنگ خورد و زندگی‏مان چرخی خورد، خبر کوتاه بود و خبرنگاران زیاد. تا به خود آمدم خواهرم بود و خون و جنازه و مردی مشهور به سیاست، وزیری خوشنام، شهردار پرطمطراق سابق و معاون و مشاوری امین برای بالاترین مقام اجرایی کشور، حامی حقوق زنان، ولی قاتل زن خودش. سخت بود برایم مدیریت بچه‏ای که با جنازه خون‌آلود مادرش روبه‏رو شده بود و جامه از تن دریده بود.

سخت بود برایم ضجه‏های مادری که شاید تا دیروز داماد خود را دولتمردی شریف می‏دید و امروز قاتل عزیز خود. سخت بود برایم اشک‏های پدری که همیشه فرزندان خود را از ظلم به دیگران پرهیز می‏داد و امروز سینه دخترش را سوراخ به گلوله داماد خود می‏دید. کمی شاید ترسیده بودم از آن همه قدرت مرد سیاستمدار که تا دیروز فکر می‏کردم قدرتش پشت گرم خانواده مظلومم می‏شود و امروز همه آن قدرت در مقابل من و خانواده مظلومم بود. آری خواهرم با سلاحی کشته شده بود که قرار بود مقابل سلاح ناجوانمردان باشد».

او در انتهای یادداشت خود نوشت: «در آخر داستان‌مان به واسطه پادرمیانی بزرگان کرمانشاه و کشور و همچنین وکلای عزیزمان آقای مسعود افرازه و محمود حاجلویی، پدرم، مادرم و مهیارمان آقای محمدعلی نجفی را بخشیدیم و از خون عزیزمان گذشتیم و خرسندیم که هیچ معامله‏ای با خون آن بزرگوار نکردیم و امیدوارم آقای محمدعلی نجفی در این چند صباح باقی مانده، به دور از سیاست، به تزکیه نفس بپردازد. اجر همه خیرخواهان و هدایت همه بدخواهان به راه راست را از درگاه خداوند متعال مسئلت دارم».

تایید خبر بخشش 

بخشش نجفی خبری بود که از سوی وکلای اولیای دم میترا استاد هم تایید شد. کمی بعد از انتشار پست اینستاگرامی مسعود استاد، مسعود افرازه، وکیل مدافع اولیادی دم میترا استاد خبر بخشش نجفی از سوی خانواده میترا استاد را تایید کرد و به باشگاه خبرنگاران جوان گفت که «رضایت خانواده استاد اعلام شده است». 

وکیل‭ ‬نجفی‭: ‬پرونده‭ ‬هنوز‭ ‬ابهاماتی‭ ‬دارد

حمید گودرزی، وکیل محمدعلی نجفی در مورد چند و چون بخشش موکلش از سوی خانواده‏ی استاد به «سازندگی» می‏گوید: «بعد از چندین جلسه مذاکره با خانواده‏ی استاد، موفق شدیم از نظر روحی به آنها نزدیک شده و دغدغه‏هایشان را بررسی کنیم. در نهایت در روز ۲۲ مرداد ۹۸، با وصول رضایت در دفتر اسناد رسمی اسباب رضایت توسط پدر، مادر و ولی قهری مرحوم استاد امضا شد. دیروز آخر وقت هم این رضایت‌نامه را به دادگاه تقدیم کردیم. امیدواریم با ورود به رضایت‏ها ان‌شاالله بتوانیم مساعدت دادگاه را برای فک قرار بازداشت موقت و تامین دیگری برای آزادی موکل فراهم کنیم». او در مورد فرجام‌خواهی در این پرونده می‏گوید: «روز هشتم رای به ما ابلاغ شده و وقت اعتراض ما ۲۸ مرداد تمام می‏شود. پس ما باید تا هفته‏ی آینده فرجام‌خواهی‌مان را هم به دادگاه ابلاغ کنیم تا پرونده را به دیوان عالی کشور بفرستند. ما موضوع را قتل شبه‌عمد می‏دانیم و این پرونده نواقص و ابهاماتی داشته که برطرف نشده و کماکان به قوت خودش باقی است؛ مانند رسیدگی به مبحث کارشناسی اسلحه و کمیسیون پزشکی قانونی که می‏تواند راهگشای کشف حقایق در این پرونده باشد. امیدواریم دیوان عالی کشور با ورود به این مباحث و نقد دادنامه، اسباب رفع نقص و رسیدگی مجدد را برای این پرونده باز کند».

او در مورد جنبه‏ی عمومی جرم می‎گوید: «با توجه به اینکه رای صادر شده، دادگاه به رسیدگی ماهیتی ورود نمی‏کند. باید اول رای نقض شود تا دادگاه به این رسیدگی ورود کند. البته جنبه‏ی عمومی قتل ممکن است به قوت خود باقی باشد؛ اگر که دادگاه بحث اخلال در نظم و اینها را در نظر بگیرد. موضوعی که البته با شخصیت دکتر نجفی هم سازگار نیست. با همه اینها دادگاه اختیار دارد و می‏تواند موضوع را از مصادیق ماده ۶۱۲ بداند. در این صورت ما هم دفاع خواهیم کرد. آن موقع اگر پرونده دوباره به دادگاه ارجاع شود، مجددا رسیدگی شده و تعیین تکلیف خواهد شد. اما اگر دیوان عالی کشور مصادیق ما را بپذیرد و دادگاه قانع شود که قتل عمد نبوده و شبه‌عمد بوده، دادگاه می‏تواند به ماده ۶۱۲ ورود نکند».

نجفی‭ ‬پس‭ ‬از‭ ‬بخشش،‭ ‬چه‭ ‬می‏شود؟‭ ‬

با وجود بخشش نجفی از سوی اولیای دم، جنبه‏ی عمومی جرم به قوت خود باقی است. کاوه راد، حقوقدان و وکیل دادگستری، در این‏باره به «سازندگی» می‏گوید: «جنبه‏ی عمومی جرم برای وقتی است که قانونگذار احساس می‏کند در بعضی از جرائم به واسطه‏ی جریحه‏دار شدن افکار و احساسات عمومی، در صورت رضایت شاکی باز هم می‏تواند رسیدگی به جرم را ادامه دهد. قانونگذار در مورد قصاص نفس، بین ۳ تا ۱۰ سال حبس پیش‏بینی کرده است. به عبارتی گفته که مجرم می‏تواند از باب جنبه‏ی عمومی جرم ۳ تا ۱۰ سال حبس شود». 

او با اشاره به پرونده‏ی محمدعلی نجفی می‏گوید: «در این پرونده با توجه به شرایط خاص و پرونده‏ی شخصیتی که برای ایشان تشکیل شد، تصورم این است که حبس ایشان قطعی نیست. به ویژه اینکه قانونگذار در این‏باره از کلمه‏ی «می‏تواند» استفاده کرده است؛ گفته در صورتی‌که رفتار مجرمانه موجب متاثر شدن جامعه شود، قاضی می‏تواند این مجازات را تعیین کند. به هرحال ممکن است شرایط ویژه‏ای برای ایشان در نظر گرفته شود. چون به هر حال قاضی اجباری در این رابطه ندارد که حتما چنین مجازاتی را تعیین کند و در واقع این مسئله جزء اختیارات اوست. حالا باید ببینیم که آیا قاضی چنین چیزی را تشخیص می‏دهد یا خیر. به هرحال پرونده‏ی آقای نجفی پرونده‏ی ویژه‏ای است و تصمیم‌گیری در آن کار راحتی نیست. به هر حال اجباری وجود ندارد و قاضی می‏تواند ایشان را از باب جنبه‏ی عمومی جرم، به ۳ تا ۱۰ سال حبس محکوم کرده و یا اصلا محکوم نکند».

او در مورد مجازات حمل سلاح هم می‏گوید: «این جرم هم جزو مجازات‏هایی است که قابلیت تعلیق دارد. ظاهرا ایشان اعتراض هم کرده‏اند و باید دید در مرحله‏ی فرجام چه خواهد شد. به ویژه اینکه آقای نجفی مدعی شده‏اند که اطلاعی نداشته‌اند که مجوز سلاح‌شان منقضی شده است. با توجه به اینکه ایشان در این موضوع سوء‌نیت نداشتند، باید دید قاضی این مجازات را برای ایشان نگه می‏دارد یا خیر. ولی در صورتی‌که هر دو مجازات برایشان باقی بماند، مجازات اشد اجرا می‏شود».

یادداشت‭ ‬مسعود‭ ‬استاد‭ ‬

دیروز مسعود استاد طی یادداشتی در اینستاگرام خود، از بخشش نجفی خبر داد. او عکسی گذاشت مزین به آیه ۱۳۴ سوره آل عمران؛ « الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ؛‏ متقین کسانی هستند که در راحت و رنج انفاق می‏کنند و خشم خود را فرو می‏برند و از «خطای» مردم می‏گذرند و خداوند نیکوکاران را دوست می‏دارد». استاد در پست خود نوشت:«ترسیده بودم زمانی که پلیس، قاتل را با گرمی استقبال می‏کرد و فارغ شده بود که این تصاویر برای خانواده یک شهروند عادی، داغ بر داغ می‏افزاید. اما فردای آن روز ساعت ۹ صبح در دادسرا با اولیاء دم نزد دادستان عادل جناب آقای دکتر شهریاری حاضر شدیم. مرد باشوکت دیروزمان را، بیچاره مرد گرفتار در پنجه عدالت دیدم که حتی قادر به تکلم صریح دیروز نبود. پدرم زیر گوشم گفت حضرت عزرائیل توسط این مرد جان دخترم را گرفت و من تسلیم اراده خداوند هستم، مادرم نیز چشم در چشم او شد و گفت به خدا واگذارت کردم. فرزند مقتول هم از دادستان محترم تقاضای قصاص کرد. از آن پس بود که آماج حمله خبرنگاران هم‌خط سیاست‏های آن مرد قرار گرفتم و سؤالات آنها از ما به گونه‏ای بود که ظن کشته شدن دکتر محمدعلی نجفی توسط خانواده و خواهر ما صورت پذیرفته بود و به جای مقتول باید پاسخ می‏دادیم که چرا کشته شده‏ایم!

ناجوانمردانه‏ترین قسمت داستان این روز‏های ما، زمانی شروع شد که وکیل افراد سیاسی زبردست وارد میدان شد و فراموش کرد که به عنوان یک بال کبوتر عدالت، باید به یاری قاضی بشتابد.

آموزشی که این وکیل باوجدان به موکل خود داد در کنار مطبوعات مغرض، کمرمان را خرد کرد و اگر نبود توکل به خداوند متعال، شاید زبان در دهان می‏چرخید و راز‏هایی برملا می‏گشت و پرده از معمای چرایی قتل می‏افتاد.

جناب آقای علیزاده طباطبایی، امیدوارم کارآموزان قضایی‌تان تاریخ وکالت‌تان را نخوانند و ندانند که حب خط سیاسی، چگونه استادشان را به‌رغم چهره موجه‏اش، ملعبه دنیادوستی کرد و حتی از موکل خود با آن همه دبدبه و کبکبه عبرت نگرفت. شما تا آنجا فرار رو به جلو فرمودید که همسر رفیق گرمابه و گلستان خود را، پرستو و در یک کلام مهدورالدم خواندید و فکر نکردید که فرض آنکه حتی موکل از قصاص در این دنیا نجات یابد، در محکمه عدالت خداوند، خود و موکل باید پاسخ دهید و این چند روز باقیمانده عمرتان در قبال حیات همیشگی، خسران ابدی برایتان دارد.

خوشبختانه موکل شما هوشمندتر از شما بود و در جلسه دوم دادگاه، عزلتان کرد و کمترین دفاعیات شما را کان‌لم‌یکن نمود. شما آنقدر این پرونده قتل برایتان جذاب بود که حتی در زمانی که سمتی در پرونده نداشتید، باز در کنار فرزند معزول آیت‌الله خزعلی اظهارنظر نمودید. امیدوارم به خود بیایید و توبه بفرمایید والا عمر برف است و آفتاب تموز!

و، اما جناب نجفی، به خبرسازان هم‌خطی خود گفتی که صداهایت را نهاد امنیتی به همسرت می‏داد و ظن پرستوبازی را با کمک خبررسان‌هایت چرخاندی. بدان و آگاه باش پرستوی شما کلاغی بود و در قامت شخص مورد اطمینانت که دست بر قضا در دادگاه هم حضور داشت، این مهم را انجام می‏داد و در تماس‏های شما، فایل‏های خاله‌زنانه را به همسرت می‏رساند که اگر مایل بودی در یک جلسه خصوصی، اسم شخص را به شما خواهم گفت بلکه در ملاء‌عام آبرویی از کسی نریخته باشیم.

نکته دیگر با حامیان زنان می‏گویم! مشاورین و نمایندگان بانوان کشورم، خواهرم در نگاه شما زن نبود؟ که عریان در داخل حمام توسط همسرش به قتل رسید و یک کلام در موردش نگفتید؟ آیا سیاست‌تان فقط به شما اجازه می‏دهد در مورد حق تحصیل و حق کار، نفقه و سهم کابینه، وامصیبتا سر دهید؟ قتل بانوی ایرانی برایتان ارزش نداشت که قدماً یا قلماً یا کلاماً از او یاد کنید؟ باشد مردمان‌مان در دوره‏های بعدی انتخابات‌تان، قضاوت‌تان کنند.

و، اما در مورد خودم که روزی سردار گمنام و روزی سردار سپاه نام گرفتم، می‏گویم که الان نه شغلی دارم و نه رسمی که از کسی گرفته باشم. فقط فرزند روستازاده‏ای به نام کاکابرار از دیار کرمانشاهم. از کودکی از پدر و مادرم مهرورزی آموختم و تا درجه دکتری تخصصی هواوفضا در معتبرترین دانشگاه‏های کشور و بدون رانت تحصیل کردم. در بهمن سال ۹۳ خانه هواوفضای ایران را در شهرداری تهران تأسیس نمودم و الان نیز فقط مدرس دانشگاه هستم».