مراسم توديع و معارفه مديران سابق و جديد مجموعه تئاتر شهر پشت درهاي بسته، دور از چشم خبرنگاران به‌صورت خصوصي برگزار شد اما روابط عمومي اداره كل هنرهاي نمايشي با ارسال گزارش كامل اين جلسه امكاني به دست داد تا يك بار ديگر با مساله‌اي مهم در تئاتر شهر مواجه شويم. به اين دليل كه معمولا سابقه نداشته پيمان شريعتي گلايه‌هاي خود را در طول دوران مسووليت رسانه‌اي كند اما در آخرين روز حضور به عنوان مدير تئاترشهر سرانجام قفل سكوت شكست. او درباره بازسازي تئاتر شهر گفته است: «عدم توجه به بخش عمراني يكي از مشكلات عديده من در اين دو سه سال اخير بود.
در واقع با وجود بودجه بسيار خوبي كه در وزارتخانه براي ادامه بازسازي تئاترشهر مصوب شده متاسفانه به خاطر بي‌تدبيري، ما نتوانستيم آن چيزي را كه شايسته و بايسته است در تئاتر شهر انجام بدهيم و بازسازي تئاتر شهر را تكميل كنيم. با وجود اين ضرورت و با كمك اين بچه‌ها (كاركنان تئاترشهر) كارهاي فراواني انجام داديم. يادمان نرفته وقتي من آمدم زيرزمين تئاترشهر در چه وضعيت اسفناكي قرار داشت. وقتي پرسيديم چرا اين سقف‌ها را درست نكرديد، گفتند ۲۰۰ ميليون تومان درخواست هزينه كرديم كه هنوز تامين نشده و من به كمك همين بچه‌هاي تئاتر شهر طي ٢٤ ساعت با ۳ ميليون تومان آن را تمام كرديم. »
روزنامه اعتماد در تاريخ ١ خرداد ٩٧ طي گزارشي با عنوان «قلب تئاتر تير مي‌كشد» به شائبه‌هايي پيرامون اعتبارات هزينه شده در بازسازي تئاتر شهر اشاره كرد. در بخشي از گزارش مورد نظر آمده بود: «شايعه در فقدان شفافيت شكل مي‌گيرد. يك منبع آگاه در گفت‌وگو با «اعتماد» از صرف بيش از ٨ تا ١٠ ميليارد تومان براي بازسازي سالن‌هاي «سايه»، «قشقايي» و نوسازي «اتاق‌هاي نور» و احداث دو «پلاتو اجرا» در طبقه زيرين تئاترشهر در آخرين بازسازي خبر داده است. »
رقمي كه در ادامه از سوي سرپرست دفتر طرح‌هاي عمراني وزارت ارشاد مورد تاييد قرار گرفت. اعتباري كه فقط در مرحله اول بازسازي (از سال ٩٢ به بعد) هزينه شد حال آنكه اين ساختمان از سال ٨٦-٨٥ تا امروز چندين بار درگير بازسازي و نوسازي بوده است. اين بخش از اظهارات شريعتي به خوبي نشان‌دهنده اهميت توجه به مسائل مالي در بازسازي است. اينكه شركت پيمانكار برچه اساس فقط براي تعويض و نوسازي سقف كاذب تئاتر شهر تقاضاي اعتبار ٢٠٠ ميليون توماني داده است؟
نكته مهم ديگر جايي مطرح مي‌شود كه مدير پيشين تئاتر شهر مي‌گويد: «متاسفانه بچه‌هاي تئاتر شهر در دوره بازسازي پيشين به هيچ عنوان نه تنها به عنوان مسوولان فني بلكه به عنوان مشاور هم به كار گرفته نشدند و نتيجه آن، اشتباه‌هاي متعددي بود كه در سالن‌ها اتفاق افتاد و اگر ما نبوديم سالن «سايه» به صورت چهار سويه طراحي مي‌شد. همچنين با حمايت و كمك بچه‌هاي تئاتر شهر نورپردازي محيطي تئاتر شهر انجام شد. اصلاح لوله كشي گاز كه بعد از اتفاق ساختمان پلاسكو انجام شد هم حاصل زحمات كاركنان زحمتكش تئاتر شهر بود. همچنين ايمن‌سازي صحنه سالن اصلي و ايجاد شرايط جديد براي دكور و نور همه اتفاقاتي بودند كه با كمك بچه‌هاي تئاتر شهر رقم خورد. »
او همچنين با قدرداني از حمايت مهدي شفيعي، مديركل پيشين هنرهاي نمايشي اضافه كرد: من اگر امكان استقلال مالي در حوزه خودم را داشتم مطمئنا مي‌توانستم امكانات و كارهاي ديگري رقم بزنم كه اين هم از مشكلات وزارت ارشاد است كه بودجه عمراني در اختيار اداره كل مادر و تخصصي نيست. به اين ترتيب اظهارات شريعتي در سه سطح قابل صورت‌بندي است كه هر سه به بحث بازسازي مجموعه بازمي‌گردد.
١- عدم توجه دفتر طرح‌هاي عمراني و معاونت توسعه مديريت و منابع وزارت ارشاد به بحث بازسازي تئاترشهر با وجود تصويب بودجه مناسب.
٢- ارقامي كه با هدف بازسازي درخواست مي‌شوند و نسبت خروجي در مقايسه با اعتبارهاي دريافتي.
٣- لزوم تخصيص اعتبار جداگانه به اداره كل هنرهاي نمايشي براي اداره امور جاري و زيربنايي تئاتر كه تاكنون بارها مطرح شده است.
لزوم تشكيل سازمان تئاتر
سعيد اسدي، مدير جديد مجموعه تئاتر شهر يكي از افرادي بود كه دو سال قبل در گفت‌وگو با خبرگزاري ايرنا از اهميت لزوم تغييرات ساختاري در وزارت ارشاد سخن گفت: «شايد لازم باشد سازمان تئاتري هم تاسيس شود تا در هر شهرستان سازماني مستقيم مسوول تئاتر وجود داشته باشد. به اين ترتيب هر شهرستان با وجود برنامه مي‌تواند از بودجه‌اي كه در اختيار سازمان تئاتر قرار مي‌گيرد، برخوردار شود.»
بازسازي، يك بحث تخصصي است
سيدصادق موسوي يكي ديگر از مديران اسبق تئاتر شهر است كه در آخرين نشست رسانه‌اي خود به دو موضوع اهميت بازسازي و بودجه اختصاصي اشاره كرده بود: «در معماري اوليه تئاتر شهر يك سالن اصلي وجود داشت اما در حال حاضر سالن‌هايي در پاركينگ و زير زمين تئاتر شهر ايجاد شده است كه بسيار نا امن هستند و اين سالن‌ها فاقدسيستم اعلام حريق، سيستم اطفاي حريق و درهاي خروج اضطراري هستند، من نامه‌هاي متعددي به اداره كل هنرهاي نمايشي داده‌ام اما در حقيقت بحث عمراني بحثي تخصصي است و معاونت و مركز نيز به تنهايي (با دست خالي) نمي‌توانند كاري انجام بدهند. »
اعلام خطر و ديگر هيچ
اتابك نادري يكي ديگر از مديراني بود كه هر چند مدتي كوتاه اين مسووليت را برعهده داشت اما در همين بازه زماني نيز با يك گفت‌وگوي جنجالي آغاز شد. «به لحظه انفجار تئاتر شهر رسيده‌ايم!» تيتر اظهارات نادري در اعتراض به وضعيت تئاتر شهر بود. سال ٩٢ بود كه او نسبت به وضعيت ايمني مجموعه هشدار داد و تاكيد كرد: «بايد زنگ خطر و احتياط را بزنيم چرا كه به لحظه انفجار مشكلات فني و زيربنايي تئاتر شهر رسيده‌ايم. نگراني بسيار زيادي در اين زمينه داريم چرا كه تئاتر شهر مدت‌هاست باري به هر جهت فعاليت كرده اما امروز لحظه انفجار مشكلات آن است و بايد اقدامي ضرب الاجل انجام دهيم. »
نادري با اظهار نگراني شديد از وضعيت ايمني مجموعه تئاتر شهر گفته بود: «اين نگراني را به آقاي مرادخاني، معاون هنري وزارت ارشاد نيز منتقل كرده‌ايم و ايشان هم پيگير حل مشكلات از طريق وزارتخانه است. تئاتر شهر رو به ويراني است و اگر وضعيت به همين منوال پيش برود، اين اتفاق زودتر مي‌افتد. همچنان كه سقف آن چكه مي‌كند و نيازمند عايق‌بندي است و همچنان از سيستم اعلام و اطفاي حريق، علايم هشدار‌دهنده، خروج اضطراري و غيره بي‌بهره است، در حالي كه اينها بديهي‌ترين چيزهايي است كه بايد در ساختمان‌هاي معمولي هم باشد چه رسد به مجموعه‌اي مانند تئاتر شهر كه يك مكان ملي و هنري است و روزانه مراجعه‌هاي بسيار زيادي به آن مي‌شود. »
بنابراين صحبت‌هاي شريعتي بار ديگر باب مساله‌اي را گشوده كه گويي قرار است همچنان با بي‌توجهي مواجه شود. اما نكته اينجاست كه سرپوش گذاشتن و ناديده گرفتن كم‌كاري نهادهاي مسوول در اين امر در آينده نوك پيكان را به سوي همه بازمي‌گرداند نه فقط يك نهاد.
مدير سابق تئاتر شهر : عدم توجه به بخش عمراني يكي از مشكلات عديده من در اين دو سه سال اخير بود. در واقع با وجود بودجه بسيار خوبي كه در وزارتخانه براي ادامه بازسازي تئاترشهر مصوب شده متاسفانه به خاطر بي‌تدبيري، ما نتوانستيم آن چيزي را كه شايسته و بايسته است در تئاتر شهر انجام بدهيم و بازسازي تئاتر شهر را تكميل كنيم.
- 15
- 5
