اگر از بنده بپرسید بهترین گزینه برای ریاستجمهوری سال ١٤٠٠ کیست، میگویم آقای دکترلاریجانی. نه به دلایل خودخواهانه یا نزدیکی بنده به ایشان. من با افراد بسیاری از نزدیک کار کردم اما هیچکس را به برجستگی آقای لاریجانی در فهم مسائل، دلسوزی و وقت گذاشتن و اهمیت دادن به نظرات کارشناسی ندیدم.
در حوزههاي مختلف فعاليت كرده و هم در مجلس بوده، هم در دبيرخانه شورايعالي امنيت ملي بوده و هم در رسانه بوده و در حوزههاي مختلف صاحبنظر است.بنابر اين بهترين وقت براي استفاده جامعه از حضور ايشان همين سال ١٤٠٠ است.
اما اینکه آيا آقاي دكتر لاريجاني بنا دارد در انتخابات شركت كند و آيا با بنده و ديگر دوستان در اين رابطه صحبت كرده، بنده قسم ميخورم كه آقاي دكترلاريجاني نه نيت خود را به ما گفته و نه تاكنون حتي يك جلسه برگزار كرده است.
آنچه آقاي لاريجاني كم دارد، ادبيات و مشي پوپوليستي است. چرا كه ادبيات ايشان، ادبياتي فيلسوفانه است. دوم اينكه ذاتا انسان پوپوليستي نيست. پوپوليست بودن جزء ذات آقاي لاريجاني نيست و هرچقدر هم تلاش كنيم، بيفايده است.
آقاي لاريجاني اساسا اهل اينكه بخواهد گزارش كار بدهد يا دقت كند كه ببيند آيا دوربينها حضور دارند و عكاسها من را ميبينند يا خير، نيست. ايشان چنين روحيهاي ندارند كه از خود تعريف كنند و به همين دليل، تيمي درست نكرده كه كارهاي ايشان را به اطلاع مردم برساند.
کاظم جلالی
- 11
- 1