آقای سلطانی فر! چرا وزارت اطلاعات باید به فوتبال ورود کند؟

ورزش ایران، خاصه فوتبالش، روزهای عجیب وغریبی را سپری می کند؛ درست در روزهایی که کرونا (corona) این رشته را خانه نشین کرده، فدراسیون رئیس ندارد و بحث اساسنامه هم مانند سؤال بزرگ و مبهمی بر پیشانی اش مانده است. این سؤال که چطور با یک اساسنامه تأییدنشده هشت سال به صورت غیرقانونی فوتبال اداره شده هم سؤال آن قدر مهمی نیست که کسی بخواهد پی اش را بگیرد؛ به ویژه کسی مثل مسعود سلطانی فر، وزیر ورزش که شاید چندان هم دل مشغولی این موضوع را نداشته باشد.

البته این طور نیست که وزیر بی خیال فوتبال باشد؛ برعکس محمود گودرزی، وزیر ورزش قبلی که علاقه زیادی به این رشته ورزشی نداشت، مسعود سلطانی فر به همراه پسرش، علاقه ای فراوان به این رشته دارند. بااین حال این علاقه آن قدر نبوده که وزیر ورزش بخواهد پیگیر موضوعات کلان تر باشد تا سایه تعلیق را از سر فوتبال بردارد، هرچند به تازگی با نوشتن نامه ای به وزارت اطلاعات، خواسته نشان دهد جلوی فساد در فوتبال را می گیرد.

وزیر در تازه ترین اقدامش از وزارت اطلاعات خواسته به فعالیت دلال های فوتبالی ورود کند تا مانع از این شود که بازیکنان و مربیان بی کیفیت خارجی به این رشته بیایند. مشخص نیست منظور وزیر ورزش از دلال ها، ایجنت های رسمی فوتبال هستند که کار ترانسفر را انجام می دهند یا کارچاق کن هایی که به صورت غیررسمی فعالیت می کنند. این موضوع هم شاید چندان اهمیتی نداشته باشد، بلکه همین که شخص وزیر بالاخره از یک جا تصمیم گرفته به نفع حل شایعات مربوط به فساد در فوتبال حرکتی کند را باید به فال نیک گرفت.

باوجوداین قبل از رسیدگی به چنین جزئیاتی بهتر است اولین سؤال را وزیر ورزش پاسخ دهد که ایجنت ها یا به قول ایشان، دلال ها، چطور و از چه طریقی بازیکن و مربی به باشگاه ها می دهند؟ آیا کانالی غیر از مدیرعاملان باشگاه ها؟

پاسخ منطقی این است که دلال ها از طریق ارتباط با مدیران عامل باشگاه ها به تیم ها بازیکن معرفی می کنند؛ حالا سؤال اصلی این است:مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره دو باشگاه بزرگ پایتخت توسط چه کسی معرفی می شوند؟ آیا بدون چراغ سبز وزارت ورزش کسی می تواند روی صندلی این دو باشگاه بنشیند؟ پاسخ قطعا منفی است. حالا اگر دلال ها از طریقی به غیر از این منصوبان، بازیکن به باشگاه می آورند که دیگر باید فاتحه مدیریتی که از طریق وزارت ورزش بر دو باشگاه بزرگ به خدمت گماشته شده اند را خواند!

برای نتیجه گیری مقطعی در همین مورد، شایسته است وزارت اطلاعات به عملکرد همین مدیران ورود کند تا علاوه بر قطع شدن دست کارچاق کن های غیرقانونی، جلوی فسادی که بعضا ناشی از ناآگاهی همین مدیران است گرفته شود.

اتفاقا موضوع ورود وزارت اطلاعات به فوتبال همان قدر سوژه جذابی است که معمولا از طرف افرادی که ریگی به کفش ندارند مورد استقبال است؛ اگرچه اکنون مسعود سلطانی فر چنین تقاضایی داشته و خواسته به بحث دلالی در فوتبال ورود شود، پیش تر اشخاص دیگری هم از این وزارت درخواست ورود داشته اند، ولی برای مواردی متفاوت. قریب به یک سال پیش بود که علی دایی، همان وقت ها که هنوز ممنوع از فعالیت نشده بود، از وزارت اطلاعات و وزارت اطلاعات سپاه خواسته بود به ورزش و خاصه فوتبال ورود کند.« من تقاضا دارم که کمیته اخلاق و قوه قضائیه، وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه به ورزش ما ورود کنند و از من هم شروع کنند که پول هایی که به حساب من و نزدیکان من ریخته می شود از کجا ریخته می شود. ما از چیزی نمی ترسیم. بیایند از من شروع کنند و بعد به سراغ مسائل دیگر بروند. برگردند به سال ۸۹ و ماجرای میلیاردی شرکت پیش کسوتان و بحث روغن نباتی را رسیدگی کنند که چه اتفاقاتی در آن دوره افتاده است. مبحث بلیط فروشی و تبلیغات محیطی را بررسی کنند. متأسفانه بعد از بازی ها در موقعش که نیست سؤالاتی را می کنید که فوتبال ما را به حاشیه می برید. این ما را از اصل فوتبال دور می کند. من از خدایم است که این ارگان ها وارد شوند و کثیف کاری ها را از فوتبال دور کنند».

کثیف کاری هایی که دایی از آن حرف می زند موضوعات مهمی است که ظاهرا وزارت ورزش، چندان تلاشی برای حل وفصلش نکرده، آن هم درحالی که نیمی از ادعاهایی که دایی دارد، به مدیران فوتبالی برمی گردد که بسیاری از آنها توسط وزارت مشغول به کار شده اند.

از همین یکی، دو سال هم که فاصله گرفته شود، بحث اشتباهی آمدن آدم های خاص به فوتبال که همگی با چراغ سبز وزارت بوده، در گذشته هم رایج بوده است؛ مرداد ۱۳۹۳ بود که علیرضا رحیمی، مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس ، حرف های مهمی به« فارس» زد و خواست وزارت اطلاعات ورود کند.« من یک سؤالی از شما دارم، آقای سیاسی در این مدت مصاحبه های متعددی انجام داده است، ولی در کجای دنیا دیده اید که یک رئیس هیئت مدیره این همه مصاحبه کند؟ اصلا چرا راه دور برویم، مگر ما ۱۶ تیم لیگ برتری نداریم، آیا تا به حال دیده اید رئیس یا اعضای هیئت مدیره تیم های حاضر در مسابقات این همه مصاحبه کنند، آن هم مصاحبه در جهت تضعیف سرمربی و تیم؟ حتما مصاحبه می کنند تا به اهداف خود برسند! من روی صحبتم با آقایان حاضر در مجلس شورای اسلامی، دولت، قوه قضائیه، وزارت اطلاعات و مردم است که آهای آقایان! بررسی کنید که حضور برخی از آقایان در هیئت مدیره پرسپولیس با چه هدفی است». علیرضا رحیمی هم آن زمان از حضور معنادار برخی از افراد در هیئت مدیره ها گلایه می کرد؛ راستی اعضای هیئت مدیره ها از چه کانالی وارد باشگاه های بزرگ استقلال و پرسپولیس می شوند؟

سیاسی یکی از ده ها مدیر اشتباهی فوتبال در ایران بود که به قول محمدرضا رحیمی با اهداف خاص به فوتبال آمده اند، ولی چرا جلوی ورود این افراد به فوتبال در دوره مسعود سلطانی فر گرفته نشده است؟ هنوز از داستان بحث برانگیز متواری شدن مهدی شریفی نیک نفس زمان زیادی نمی گذرد؛ نه آن قدر زیاد که فراموش شود چه آدم هایی از طریق وزارت ورزش قصد ورود به فوتبال را داشته اند. شاید برای یادآوری بد نباشد یک بار دیگر گزارشی که باشگاه خبرنگاران در این زمینه نوشت، مرور شود:« انتخابات هیئت مدیره جدید باشگاه استقلال در تاریخ سیزدهم بهمن ماه ۹۸ برگزار شد و با حکم سلطانی فر، وزیر ورزش و جوانان، فردی به نام مهدی شریفی نیک نفس به عنوان یکی از اعضای جدید هیئت مدیره این باشگاه تهرانی معرفی شد، اما این عضو جدید باشگاه استقلال گویا یکی از متهمان فراری فساد کلان اقتصادی است و او با همکاری عده ای توانسته از کشور فرار کند و به امارات برود.

او در پرونده شش میلیارد و ۶۵۶ میلیون یورویی پتروشیمی و کاتالیست های تقلبی نقش داشته و به همین دلیل هم اکنون از کشور متواری شده است. در پرونده پتروشیمی نام ۱۴ متهم به چشم می خورد که برای آنها کیفرخواست صادر شده و بر اساس این کیفرخواست اتهام این افراد مشارکت و معاونت در اخلال کلان اقتصادی در حوزه پتروشیمی است. مهدی شریفی نیک نفس با اطلاعی که داشته به بهانه دورزدن تحریم ها و پیگیری پرونده های پتروشیمی از کشور خارج شد و با دقت در پرونده او می توان متوجه شد که کارشناس پرونده از فرار او مطلع بوده؛ از سوی دیگر متأسفانه بازپرس متهم علی رغم تأکیدات انجام گرفته او را ممنوع الخروج نکرده و بدون آنکه قرار وثیقه صادره درخصوص متهم را تقلیل دهد، با دستور غیرقانونی چهار میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان از وثایق او را هم رفع بازداشت کرد. مشخص نیست با وجود آنکه او جزء متهمان بوده، وزیر ورزش چگونه برای او حکم عضویت هیئت مدیره در یکی از پرطرفدار ترین تیم های فوتبال کشور را صادر کرده است؟»

حالا که وزیر ورزش به این نتیجه رسیده برای اصلاح برخی امور در فوتبال بهتر است پای وزارت اطلاعات به میان بیاید تا جلوی دلال ها را بگیرد، بد نیست یکی، دو بند دیگر هم به درخواستش اضافه کند؛ از وزارت اطلاعات بخواهد به مدیریت ورزش و فوتبال ورود کند، مباحث مربوط به اسپانسرینگ بحث برانگیز در باشگاه ها را زیر ذره بین قرار دهد، شیوه بستن قرارداد با مربیان خارجی از جمله مارک ویلموتس را بررسی کند و دست آخر اگر راغب بودند، به شایعاتی مبنی بر استفاده از رانت و نفوذ فرزندان مدیران در ورزش و البته فوتبال بپردازند!