اشعار رودکی بیشتر در مورد ناپایداری دنیای مادی استاشعار رودکی
ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم، ملقب به رودکی، متولد سال ۲۴۴ هجری قمری در ناحیه رودک در نزدیکی سمرقند بود. رودکی از نظر بعضی نویسندگان، کور مادرزاد بوده است درحالیکه بعضی دیگر، صرفا گفته اند که این شاعر، نابیناست. از رودکی به عنوان پدر شعر فارسی و مشهور به استاد شاعران یاد میشود. با این که محتوای سروده های او درخصوص ادبیات غنایی و تعلیمی است، ولی این شاعر آگاهی کاملی به داستان ها و موضوعات حماسی داشته است و این مسأله را با استادی تمام توانسته در اشعارش استفاده کند. از مجموعه اشعار عاشقانه رودکی می توان به قالب هایی همچون رباعی، قصیده، مثنوی و دوبیتی اشاره کرد.
>> رباعیات عاشقانه رودکی:
بی روی تو خورشید جهان سوز مباد
هم بی تو چراغ عالم افروز مباد
با وصل تو کس چو من بد آموز مباد
روزی که ترا نبینم آن روز مباد
>> شعر تک بیتی عاشقانه رودکی:
تا درگه او یابی مگذرد به در کس
زیرا که حرامست تیمم به لب یم
>> گزیده اشعار رودکی:
آن صحن چمن، که از دم دی
گفتی:دم گرگ یا پلنگ است
اکنون ز بهار مانوی طبع
پرنقش و نگار همچو ژنگ است
بر کشتی عمر تکیه کم کن
کاین نیل نشیمن نهنگ است
>> اشعار زیبای رودکی:
در عشق، چو رودکی، شدم سیر از جان
از گریهٔ خونین مژه ام شد مرجان
القصه که از بیم عذاب هجران
در آتش رشکم دگر از دوزخیان
اشعار رودکی بسیار زیبا و پر احساس هستند>> اشعار خاص رودکی:
در منزل غم فگنده مفرش ماییم
وز آب دو چشم دل پر آتش ماییم
عالم چو ستم کند ستمکش ماییم
دست خوش روزگار ناخوش ماییم
اشعار رودکی در قالب رباعی، قصیده، مثنوی و دوبیتی هستندگردآوری: بخش فرهنگ و اندیشه سرپوش
- 9
- 1
