فاطمه پاقلعه‌نژاد: جمعه حوالی آزادی قفل بود. برای اولین بار در روز ورزش برای صلح، تهران میزبان بود. میزبان اولین دوی ماراتن تاریخش. ماراتنی که البته به جای ۴۲ کیلومتر، مشخص شد ۴۰ کیلومتر است. قهرمانش هم البته کسی شد که فدراسیون اصلا دوست نداشت. حاشیه هم تقریبا کم نداشت. کلی حرف و حدیث و کلی دلخوری اما خب به سبک رخدادهای ایرانی، بار اول بوده است دیگر!
صبح و ساعت ۸ صبح وزیر ورزش با شلیکش مسابقه را شروع کرد. مسابقه‌ای که قرار بود فقط ۲۸ دونده آمریکایی و انگلیسی داشته باشد اما از همان ابتدا، این جماعت به تهران نرسیدند. مجید کیهانی، رییس فدراسیون دو و میدانی درباره این غایبین می گوید:«ما برایشان مجوز صادر کردیم اما پروسه طولانی گرفتن ویزا باعث شد ویزاهای‌شان نیاید. ما هم سال قبل می‌خواستیم برویم مسابقات داخل سالن آمریکا اما این قدر این پروسه طولانی شد که ویزای‌مان تازه ۵ روز بعد از مسابقات رسید. برای آنها هم تقریبا همین اتفاق افتاد.»
کیهانی درباره ترافیکی که در تهران ایجاد کردند و ناهماهنگی‌های رخ داده هم گفت: «بابا دفعه اول بود دیگر. ما می‌خواستیم هم ورزشگاه آزادی در مسیر باشد، هم میدان. همین باعث شد که هم در کیلومترهای مسابقه مشکل داشته باشیم و هم برای ترافیک به مشکل بخوریم. چون بار اول بود مردم دقیقا نمی دانستند در چه مسیری باید بروند و چه باید بکنند. از آنهایی که در ترافیک ماندند عذر می‌خواهم ولی دیگر راهی نداشتیم. حالا اگر این مسابقات در سال های بعد هم برگزار شود، دیگر مردم هم متوجه می شوند و این مشکلات را نخواهیم داشت.»
یکی از اعتراض‌هایی که خیلی سر و صدا کرده، این است که به خانم های خارجی نگفته بودند قرار نیست در خیابان بدوند. چیزی که اعتراض به همراه داشته است. رئیس فدراسیون اما این ماجرا را هم تکذیب می‌کند و می گوید: «اصلا این طور نیست. ما از همان ابتدا به همه گفته بودیم قرار نیست در خیابان بدوند.»
در شبکه‌های اجتماعی حرفهای زیادی زده شده درباره اینکه تعدادی از دوندگان خانم خارجی به جای دویدن دور دریاچه با خانواده‌های‌شان در سطح شهر دویده‌اند که کیهانی می‌گوید اصلا از این ماجرا خبری ندارد و نمی‌داند واقعیت دارد یا نه.
مسابقه ماراتن البته نتیجه نهایی‌اش هم برای فدراسیون خیلی خوشایند نبود. قهرمان یاغی‌شان جعفر مرادی قهرمان شد. او که برای رفتن به مسابقات، ۴ ساعت در صف مانده و رئیس می‌گوید: «مسابقات اوپن بود. ما هیچ پوئنی به کسی که دعوت‌مان را رد کرده، نمی دهیم. او را حمایت نکنید. معنی این کار یعنی دفاع از بازیکن سالاری!»
- 12
- 5
