امیر علی‌اکبری: باید قبل از واخائف به حساب یک آمریکایی برسم/ از فوتبال متنفرم

امیر علی‌اکبری بعد از اینکه وارد ورزش MMA شد، علاقه‌مندان زیادی را به این ورزش کشانده و حالا خیلی از قهرمانان رشته‌های دیگر دوست دارند همانند امیر این ورزش را تجربه کنند. حالا امیر علی‌اکبری دیگر یک ورزشکار ساده در این رشته نیست بلکه نقش یک لیدر را پیدا کرده و الان هم به‌عنوان مربی در کنار یک تیم هفت نفره راهی مسابقات بین‌المللی گرجستان شده‌ تا یک تجربه جدید را هم به دست بیاورد.

او حالا یک تیم همراه خودش به گرجستان برده تا شرایط را برای ورود افراد جدید به این ورزش فراهم کند. این تجربه جدید اما یک شایعه را هم به وجود می‌آورد که شاید امیر خودش دیگر وارد رینگ مسابقه نشود؛ شایعه‌ای که البته خیلی زود تکذیب می‌کند: «تا زمانی که بدنم توان داشته باشد در این ورزش فعالیت می‌کنم. هنوز اول راه هستم و کار زیادی انجام نداده‌ام. خیلی کار هست که باید در این ورزش انجام بدهم.»

اول از فوتبال شروع کنیم.

 من خیلی فوتبالی نیستم.

یعنی اصلا نگاه ‌هم نمی‌کنی؟

 نه اگر فرصتی پیش بیاید نگاه می‌کنم اما بیشتر مواقع یا سر تمرین هستم و یا به دلیل خستگی زیاد بعد از تمرین در حال استراحت و به همین دلیل فوتبال را خیلی زیاد پیگیری نمی‌کنم.

ظاهرا اصلا دوست هم نداری؟

 اصلا علاقه‌ای به فوتبال ندارم. بهتر است بگویم متنفرم (باخنده).

اما این روزها تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت‌های آسیا برای رسیدن به‌عنوان قهرمانی تلاش می‌کند. اینقدر که در جریان هستی؟

 بله، در جریان نتایج و عملکرد تیم ملی هستم. خیلی هم دوست داشتم عراق را ببریم و ملت کلی خوشحال شوند اما خب نشد. مردم با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند و تنها دلخوشی آنها همین موفقیت ورزشکاران در سطح بین‌المللی است و حتما همه ما و همین فوتبالیست‌های خوب ایران برای قهرمانی تمام تلاش خود را می‌کنند.

فکر می‌کنی این تیم بتواند جام قهرمانی آسیا را روی سر ببرد؟

 گفتم خیلی به فوتبال علاقه ندارم اما به هر حال این روزها حواس همه مردم به سمت فوتبال است. به همین دلیل آرزو می‌کنم تیم ملی فوتبال همه بازی‌های خود را ببرد تا مردم کیف کنند. کی‌روش هم هزینه زیادی را روی دوش ورزش ایران گذاشته و به همین دلیل همه از این تیم قهرمانی می‌خواهند. فکر می‌کنم قهرمانی در آسیا خواسته زیادی نباشد.

چه تاثیری این قهرمانی در جامعه می‌گذارد؟

 مردم با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند و تنها دلخوشی آنها همین موفقیت ورزشکاران در سطح بین‌المللی است. همه ما یک هدف مشترک داریم و آن هم بالا بردن پرچم ایران است و فوتبالیست‌های خوب ایران برای قهرمانی تمام تلاش خود را می‌کنند.

از فوتبال بگذریم و به ورزش شما برگردیم. یک تیم هفت نفره راهی گرجستان کردید. این یعنی یک فصل جدید در این ورزش.

 خدا را شکر می‌کنم. همه‌ اینها لطف خدا بوده و خوشبختانه این رشته هر روز بهتر از دیروز در بین علاقه‌مندان به ورزش جا پیدا می‌کند. این تیم هم یک مسیر جدیدی است که شروع می‌کنند و حتما به موفقیت‌های زیادی می‌رسند.

حمید قلی‌پور هم که از قهرمانان خوب ووشو بوده وارد این ورزش شده.

 بله خدا را شکر او هم مدتی است که به جمع ما اضافه شده و الان در وضعیت خوبی قرار دارد. امیدوارم بتواند به موفقیت‌های خوبی در این ورزش برسد.

او و داود عابدین‌زاده معتقد بودند که امیر راه درست را به آنها نشان داد!

 نه، لطف خدا و زحمت خودشان بوده. من هم در توان خودم سعی می‌کنم آنها را راهنمایی کنم اما این ورزش واقعا سخت است و موفقیت در آن آسان به دست نمی‌آید.

الان همه این ورزش را با شما می‌شناسند. چرا برای ثبت این ورزش در ایران و گسترش فعالیتش تلاش نمی‌کنی؟

 خیلی تلاش کردم اما فعلا سخت می‌گیرند. جلو می‌رویم تا ببینیم چه پیش می‌آید. شاید در آینده فضا بهتر شد و توانستیم این ورزش را ثبت کنیم. ورزش رو به جلویی است در دنیا و در ایران هم جایگاهش را پیدا می‌کند و اگر صاحب پیدا کند جایگاه فوق‌العاده خوبی را به دست می‌آورد.

چقدر زمان می‌برد تا این ورزش در ایران هم جا بیفتد؟

 زمان مشخصی ندارد اما کم‌کم این ورزش هم جایگاهش را پیدا می‌کند. باید با همین روند حرکت کنیم تا فرهنگ‌سازی بیشتر و بهتری در این ورزش انجام شود. مربیان باتجربه‌تر و باشگاه‌های مجهزتری را به دست بیاوریم و بتوانیم سرمایه‌گذاری بهتری را انجام بدهیم. آینده درخشانی در انتظار این ورزش است.

به نظر اگر سازماندهی پیدا کند خیلی زود می‌تواند به یک ورزش پرطرفدار که اتفاقا سرمایه‌گذار هم دارد، تبدیل شود!

 رشته نوپایی است. در اینجا خیلی‌ها به دنبال سودجویی در این ورزش هستند. هنوز خیلی‌ها در حال انتقال اطلاعات غلط در این ورزش هستند که اگر این ورزش ثبت شود و زیر نظر کمیته و یا سازمانی فعالیت کند، جلوی همه این کارها گرفته می‌شود و اطلاعات درست و بهتری به مردم ارائه می‌شود. قطعا موفقیت بهتری برای این ورزش رقم می‌خورد و خیلی زود جایگاهش را پیدا می‌کند. به همین دلیل دنبالش هستم که با راه‌اندازی این ورزش بتوانیم سر و شکل بهتری به آن بدهیم.

اما کار پیش نرفت.

 به هر حال هنوز یکسری دشواری‌هایی دارد.

یعنی مخالفت کرده‌اند؟

 نه مخالفتی نشده اما خب موافقتی هم نمی‌شود. راه اندازی کمیته‌ای، انجمنی و یا فدراسیونی برای MMA به افزایش آگاهی مردم کمک زیادی می‌کند و آنگاه همه متوجه می‌شوند که این ورزش خیلی ورزش بدی نیست اما امروز تمامی قضاوت‌ها درباره این ورزش از سر ناآگاهی است.

داستان واخائف به کجا رسید؟

 هنوز خبری از واخائف نیست. باید قبل از واخائف حساب یک ورزشکار سرسخت آمریکایی را برسم.

زمان مسابقه هم قطعی شد؟

 بله ۲۵ اسفند مسابقه برگزار می‌شود که بعد از برتری در آن مسابقه می‌روم سراغ واخائف.

واخائف خیلی در این مدت کری خوانده.

 مهم نیست. هر چه گفته جوابش را دادم.

به نظر مسابقه سختی باشد.

 توکل به خدا؛ فعلا باید به حریف آمریکایی فکر کنم و بعد ببینم که چه اتفاقی رخ می‌دهد.

تا چه زمانی این رشته را ادامه می‌دهی؟

 راه زیادی در این ورزش نرفته‌ام و کار زیادی را در پیش دارم. فعلا می‌خواهم تا جایی که بدنم توان داشته باشد این ورزش را ادامه بدهم.