مشتزن‌های بی‌رمق روی رینگ

مسابقات بوکس قهرمانی آسیا دور اول خود را پشت سر گذاشت و از ۹ بوکسور ایران فقط ۳ بوکسور توانستند از این مرحله عبور کنند. شش بوکسور ایران در همان دور نخست مقابل رقبای خود شکست خوردند تا اوضاع برای بوکس ایران نسبت به سال‌های گذشته نه تنها بهتر نشده باشد، بلکه بدتر هم به نظر بیاید. حذف شش بوکسور که در بین آنها نفرات باتجربه‌ای چون امید احمدی‌صفا، سجاد محمدپور و سجاد کاظم‌زاده هم حضور دارند، یک ناکامی تمام عیار به حساب می‌آید. نکته مهم بعدی هم شکست این شش نفر مقابل برخی از کشورهایی است که در سال‌های اخیر از مدعیان درجه یک قهرمانی هم محسوب نمی‌شوند

مسابقات بوکس قهرمانی آسیا با حضور ۱۹۹ مشتزن از ۳۴ کشور برگزار شد که تیم ملی بوکس ایران هم با ۹ بوکسور در این مسابقات حضور دارد. مسابقات قهرمانی آسیا با وجود استقبال ۳۴ کشور اما هنوز از آن کمیت و کیفیت کافی برخوردار نیست. به نحوی ‌که برخی از بوکسورها با دو برد می‌توانند مدال خود را قطعی کنند و در نهایت برای رسیدن به مدال طلا ۴ مسابقه باید برگزار کنند اما با وجود این سطح پایین، بوکسورهای ایران بسیار ضعیف و دور از انتظار ظاهر شدند و باید برای رسیدن به مدال در انتظار معجزه بود.

در بین شش بوکسوری که در این مسابقات حذف شدند، امید احمدی‌صفا، سجاد محمدپور و سجاد کاظم‌زاده از خوب‌های بوکس ایران بودند که تجربه چندین سال حضور در تیم ملی را دارند و لقب‌هایی چون پدیده و امید مدال را به خود اختصاص داده بودند اما با این ‌حال با شکست در همان دور نخست از مسابقات خداحافظی کردند. امید احمدی‌صفا نخستین نماینده ایران بود که در وزن ۴۹ کیلوگرم در نخستین روز از مسابقات مقابل حریفی از فیلیپین شکست خورد. شکستی که کمی هم دور از انتظار بود و این توقع وجود داشت که او از سد حریف فیلیپینی عبور کند و شاید این تصور وجود داشت که او فقط در مصاف با ازبکستان و یا قزاقستان که از قدرت‌های برتر بوکس آسیا هستند، شکست بخورد. حداقل توقع از امید احمدی‌صفا کسب یک مدال برنز بود اما این اتفاق رخ نداد.

دومین نماینده پر امید ایران در وزن ۵۶ کیلوگرم سجاد محمدپور بود که در نخستین مبارزه به مصاف نماینده قزاقستان رفت‌ و با شکست از دور مسابقات هم کنار رفت. شکستی تلخ که به کار دومین نماینده ایران هم پایان داد. سجاد محمدپور که از او به‌عنوان پدیده بوکس ایران نام برده می‌شود چه زمانی می‌خواهد در آسیا به مدال برسد؟

در وزن ۶۹ کیلوگرم هم سجاد کاظم‌زاده سومین بوکسور مدعی و نامدار ایران بود که دور اول با قرعه استراحت روبه‌رو شد اما در ادامه با نماینده ازبکستان به مبارزه پرداخت و بازی را واگذار کرد. شکست او هم در این مسابقه جالب توجه بود. کاظم‌زاده هم یکی از شانس‌های مدال ایران بود اما این اتفاق رخ نداد.

در ادامه این شکست‌ها سه بوکسور ایران هم شکست خوردند. اشکان رضایی در وزن ۶۰ کیلوگرم، ایمان رمضان‌پور در وزن ۹۱+ کیلوگرم و پوریا امیری در وزن ۹۱ کیلوگرم سه نفری بودند که شکست خوردند تا دست تیم ملی در این سه وزن هم از رسیدن به مدال خالی بماند. نکته مهم در این وزن این بود که معمولا مدال‌های ایران در اوزان سنگین به دست می‌آمد که این اتفاق رخ نداد. اوزان ۹۱ و ۹۱+ وزن‌هایی بودند که همیشه برای ایران مدال‌آور بوده‌اند اما در این دوره در هر دو وزن، نمایندگان ایران در مسابقه اول شکست خوردند و از جدول حذف شدند.

نکته مهم بعدی این بود که در چهار وزن، دو شکست مقابل تایلند و یک شکست هم مقابل فیلیپین و هند به نام ایران ثبت شد و دو شکست مقابل قزاقستان و یک شکست هم مقابل ازبکستان به نام ایران به ثبت رسید. تا پیش از این همیشه بوکسورهای ایران فقط به قزاقستان و ازبکستان می‌باختند اما در این دوره مشتزن‌های ایران فقط در سه وزن به بوکسورهای این دو کشور برخورد کردند که هر سه را هم باختند. در اندک مسابقه‌ای این سابقه وجود داشته که نمایندگان ایران مقابل نمایندگان سایر کشورهای آسیایی، شکست بخورند. تک‌ستاره‌هایی از سایر کشورها مثل سوریه و یا بحرین توانسته بودند بوکسورهای ایران را شکست بدهند اما به حدی موجودیت بوکس ایران تضعیف شده است که الان باید نگران رودررو شدن با رقبای درجه دوم خود در سال‌های گذشته هم بود.

نکته مهم بعدی که درباره تیم ملی بوکس و عملکردش در مسابقات قهرمانی آسیا باید به آن توجه کرد، سه پیروزی است که تیم ایران کسب کرد. سریلانکا، تایلند و ویتنام رقبای امیر مسلم مقصودی در وزن ۶۴ کیلوگرم، شاهین موسوی در وزن ۷۵ کیلوگرم و حسین دانشور در وزن ۸۱ کیلوگرم بودند که نمایندگان ایران با غلبه بر آنها به دور دوم راه یافتند. این نشان می‌دهد که بردهای ایران هم مقابل بوکسورهایی بوده که در آسیا حرفی برای گفتن ندارند. این سه نفر فردا به ترتیب باید به مصاف قزاقستان، مغولستان و فیلیپین بروند که در صورت برتری می‌توانند مدال برنز خود را قطعی کنند.

اگر شکست مقابل قزاقستان به‌عنوان یک رقیب جدی محتمل باشد، باید منتظر پیروزی در دو مسابقه دیگر بود. هر چند که در این صورت هم عملکرد بوکس ایران قابل قبول نیست. این عملکرد بوکس ایران برای کادر فنی و حتی مدیریت فدراسیون یک اتمام حجت است. این نتایج نشان می‌دهد که روند حرکتی در دو سال گذشته، بوکس ایران را به جایی نمی‌رساند و اگر قرار است بوکس به روزهای خوبی برسد باید حتما مسیر خود را به سمت استفاده از مربیان بزرگ دنیا تغییر بدهد. بعد از بازی‌های آسیایی این بهانه وجود داشت که کادر فنی زمان نداشته و فدراسیون تازه‌کار است اما الان دو سال است که این مجموعه در حال فعالیت هستند و تورنمنت‌های بین‌المللی و اردوهای خارجی هم برگزار کردند اما حاصل این برنامه‌ریزی داشتن امید به کسب سه مدال است.

محسن وظیفه