حمید لولایی

حمید لولایی (متولد ۳ دی ۱۳۳۴ در تهران) بازیگر مشهور طنز سینما و تلویزیون ایران است.

حمید لولایی، فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۵۸ آغاز نمود. در این سال، رضا قاسمی او را برای ایفای نقش در تئاتر «سبزه، دوست بچه‌ها» به کارگردان آن «رضا ژیان» پیشنهاد داد و حمید لولایی در این نمایش، در دو نقشِ «فیل» و «دارکوب» ظاهر شد. سپس در سال ۱۳۵۹ در نمایش «بچه‌ها و خمرهٔ سخنگو» به کارگردانی سیاوش طهمورث بازی کرد و کمی بعد در تئاتر «آن شصت نفر، آن شصت هزار» به کارگردانی «بهرام ابراهیمی» به ایفای نقش پرداخت.

با آنکه نخستین حضور لولایی در تلویزیون در سریال فراموش‌خانه بود، اما شهرت او بیشتر پس از بازی در سریال‌های طنز نوروز ۷۲ و ساعت خوشبه‌دست آمد و با سریال زیر آسمان شهر (در نقش «خشایار مستوفی») تکمیل شد.

او در سال ۱۳۸۴، بابت ایفای نقش در فیلم «چند می‌گیری گریه کنی»، برندهٔ «سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر» شد.

خواندنی هایی کوتاه و جالب درباره حمید لولایی

• متولد ۱۳۳۴ در محله عشرت‌ آباد تهران.

• حمید لولایی اصالتا شمالي است اما بزرگ شده محله عشرت‌آباد است متاهل و دو دختر به نام‌هاي مريم و سارا دارد.

• حمید لولایی از كودكي عاشق بازيگري بود و با استفاده از جعبه‌هاي پودر لباسشويي و چسباندن عكس و گويندگي بچه‌هاي محل را دور خود جمع مي‌كرد.

• با پول‌هاي عيدي خود به سينما مي‌رفت. بهترين تفريح زمان كودكي‌اش سينما رفتن بود.

• عشق به بازيگري در ۱۵ سالگي حمید لولایی را به كلاس‌هاي كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان كشاند.

• حمید لولایی دوره كلاس‌هاي هنرهاي زيبا را به صورت شبانه گذراند.

• كار تئاتر را به طور جدي در سال ۱۳۵۸ با بازي در نمايشي به كارگرداني مرحوم رضا ژيان و سياوش طهمورث شروع كرد.

• «پيكرتراش» فيلم سينمايي بود كه از آن به عنوان كار دوم خود ياد مي‌كند اما اين فيلم به اكران عمومي در نيامد و هيچ وقت ديده نشد.

• حمید لولایی در آغاز جنگ در فيلم سربداران هم نقش كوتاهي را ايفا كرد كه اين آخرين فيلم او قبل از شروع جنگ تحميلي بود.

فیلم های سینمایی حمید لولایی

- کالسکه (آرش معیریان)
- هفت خط (سعید آقاخانی) (۱۳۹۲)
- کنسرت روی آب (جهانگیر جهانگیری) (۱۳۸۹)
- اگه می‌تونی منو بگیر (شاهد احمدلو) (۱۳۸۵)
- قاعده بازی (احمد رضا معتمدی) (۱۳۸۵)
- چند می‌گیری گریه کنی (شاهد احمدلو) (۱۳۸۴) (برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل مرد)
- رقص شیطان (اسماعیل برابری) (۱۳۷۹)
- کلید ازدواج (داود موثقی) (۱۳۷۶)
- مرد عوضی (محمدرضا هنرمند) (۱۳۷۶)
- مرد نامرئی (فریال بهزاد) (۱۳۷۴)
- آرزوی بزرگ (خسرو شجاعی) (۱۳۷۳)
- دیدار (۱۳۷۳)
- پیکرتراش - از عوج تا اوج (محمد رضا مجد) (۱۳۶۰)