زندگی نباتی (سندرم آپالیک) به حالتی گفته می‌شود که بیمار نفس می‌کشد، فشار خون طبیعی دارد، دستگاه کوارش وی کار نرمال خود را انجام می‌دهد، چشمان بیمار باز است و گاه و بیگاه نیز حرکاتی غیر اردای انجام می‌دهد اما هیچیک از این حرکات در پاسخ به محرک‌های محیطی نیست.
در سال ۱۹۷۲ دکتر فرد پلام، متخصص مغز و اعصاب آمریکایی و دکتر بریان جنت جراح اسکاتلندی برای اولین بار اصطلاح حیات نباتی را به جای سندرم آپالیک به کار بردند.
زندگی نباتی بسیار سخت‌تر از حالت کما است زیرا با وجود یک سری حرکات غیر ارادی، هیچ نشانی از هوشیاری در بیمار وجود ندارد.
حیات نباتی در پی آسیب‌های جدی و گسترده به قشر مخ و کمای عمیق به وجود می‌آید و این بیماران کسانی هستند که از کما بیدار می‌شوند.
اگر زندگی نباتی بیش از دو سال طول بکشد، دیگر هیچ امیدی به بازگشت هوشیاری در بیمار وجود ندارد.
این بیماران چرخه خواب و بیداری همانند انسان‌های عادی دارند و گاهی حرکات آنها مثل چرخش به طرفین، بلع غذا، خندیدن، گریه کردن و فشردن دست اطرافیان، حتی پزشکان را هم گمراه می‌کند.
کما و حیات نباتی چه تفاوتی دارند؟
در کما شانس بهبودی برای بعضی بیماران وجود دارد. زندگی نباتی در پی بیداری از کما رخ می‌دهد و کمتر شانس بهبودی در آن وجود دارد به خصوص اگر مدت آن کمی طولانی شود.
در هر دو حالت هیچ نشانی از هوشیاری و واکنش آگاهانه به محرک‌های محیطی وجود ندارد.
منبع: hamshahrionline.ir
