اشک وینیسیوس درآمد/ صحنه‌های دراماتیک جونیور در برنابئو

ورزش سه | فرداشب در برنابئو تیم های ملی اسپانیا و برزیل در دیداری دوستانه با شعار مبارزه با نژادپرستی به مصتاف هم خواهند رفت. مسئله نژادپرستی از سال گذشته به شکل ویژه ای در فوتبال اسپانیا حاشیه ساز شده و سوژه اصلی ان نیز وینیسیوس بوده است. تقریبا در بیشتر ورزشگاه های اسپانیا وینی مورد توهین های مختلف قرار می گیرد و بالاخره امروز بغض در نشست خبری شکست.

اولین سوال نشست؛ فکر می کنید به خاطر نژادپرستی این همه توهین به شما در بازی ها می شود؟ 

فکر می‌کنم چیزی بسیار غم‌انگیز است که در هر بازی و هر هفته این را تجربه کرده‌ام. من هم می گویم که فقط من نیستم، فقط در اسپانیا نیست و در همه جای دنیاست. در کشور من سیاه بودن سختی هایی دارد و همیشه یک سفید پوست در اولویت است. برای پدرم هم این اتفاق افتاد، به خاطر رنگ پوستش او را استخدام نکردند. من برای هر اتفاقی که برایم می افتد توهین های زیادی می شنوم. نژادپرستان آزاد هستند و کسی آنها را را محکوم نمی کند. هر روز که می گذرد به خاطر تمام توهین هایی که دریافت می کنم غمگین تر می شوم. هر روز یاد می گیرم تا پنج یا شش سال دیگر مردم مشابه رفتاری که با من می شود را تجربه نکنند.

شما در برنابئو این بار به عنوان میهمان و مهمتر از همه با شعار مبارزه علیه نژادپرستی بازی خواهید کرد. چه انتظاری از مسابقه دارید؟

از همه بازیکنان اسپانیا برای حمایتشان تشکر می کنم. این فقط در اسپانیا نیست، به طور کلی نژادپرستی همه جای دنیا وجود دارد. بازیکنان اسپانیایی بیشتر و بیشتر به من کمک کردند، پیام فرستادند، مصاحبه کردند. همیشه فکر می کردم فیفا، کنمبول، یوفا و غیره می توانند کارهای بیشتری مانند فدراسیون فوتبال برزیل انجام دهند. من می خواهم برای همه فقرا بجنگم. من می‌خواهم که این شرایط تغییر کند، که وقتی می‌آیم با مطبوعات صحبت می‌کنم، مجبور نباشم در این مورد حرف بزنم.

در پاسخ اول گفتید که مجرمان مجازات نمی شوند، آنها سفیدپوستانی هستند که در مورد شما و نژادپرستی صحبت می کنند...

فکر می کنم آنها باید کمتر در مورد هر کاری که من در زمین انجام می دهم صحبت کنند. البته باید پیشرفت کنم اما فقط ۲۳ سال دارم و این یک روند طبیعی است. من برزیل را در جوانی ترک کردم و نتوانستم چیزهای زیادی در مورد نژادپرستی یاد بگیرم. اینجا در اسپانیا می توانید تحصیل کنید. هر دفعه تمایل کمتری به بازی پیدا می کنم و اراده ام کمتری می شود. من می خواهم به مبارزه ادامه دهم. (وینی اینجا شروع به گریه می کند)

دیدن شما در حال گریه کردن اینجا سخت است. با این همه اتفاق منفی، احساس تنهایی نمیکنی؟ از کجا نیرو می گیری؟

من معتقدم که همه مردم با من هستند و من را همراهی می کنند. هر روز پیام های بیشتری برای ادامه مبارزه برای من ارسال می کنند. آنها پشتیبان من در کنار خانواده ام هستند. من این حمایت (از طرف خانواده ام) و آرامش خاطر را دارم که اینجا باشم و برای افراد زیادی صحبت کنم. حضور در اینجا و صحبت کردن در مورد همه افرادی که ممکن است با آنچه من از سر گذرانده ام داشته باشند، مهم است.