ویدئو/ احیای فرد با تنفس مصنوعی
تنفس مصنوعی به کلیه اعمالی گفته میشود که باعث رساندن اکسیژن به مصدوم میشوند تا تنفس طبیعی وی دوباره برقرار شود. تنفس مصنوعی به صورت مجموعه اعمال فیزیکی ، شیمیایی که بطور مصنوعی و یا بوسیله دستگاههای مخصوص (ونتیلاتور) به منظور برقراری نظم تنفس در زمانی که اعمال تنفس و مرکز تنفس از فعالیت افتاده و یا دچار اختلال گردیده است، انجام میگیرد. تنفس مصنوعی باعث باز و بسته شدن ریهها و دخول هوا در آنها شده و اکسیژن لازم را به خون و بافتهای دیگربدن میرساند.
در بیمار نیازمند به تنفس مصنوعی؛ هیچگونه حرکتی در قفسه سینه بیمار دیده نمی شود و حرکت هوا را از دهان بینی نمیتوان شنید. با گرفتن تکه کاغذ یا پنبه در برابر دهان و بینی بیمار (و حرکت آنها) و یا گرفتن آینه جلوی دهان و بینی (و ظهور بخار روی آن) هم میتوانیم به ایست قلبی پی ببریم. بیمار برای وارد و خارج نمودن هوا به ریههای خود تلاش میکند و عضلات جلوی گردن و برجسته میشوند ولی ورود و خروج هوا انجام نمیشود یا خیلی غیر موثر است و تنفس را نمیتوان حس کرد.
- 26
- 8