آفساید
آفساید قانونی در ورزش فوتبال است. بر اساس این قانون بازیکنی که در موقعیت آفساید قرار دارد حق مشارکت فعال در بازی را ندارد. بازیکنی در موقعیت آفساید است که در هنگام زدن ضربه توپ توسط همتیمیش هم جلوتر از توپ و هم جلوتر از بازیکن ماقبل آخر تیم حریف به دروازه حریف نزدیکتر باشد.
از آنجا که دروازهبان معمولا نزدیکترین بازیکن هر تیم به دروازه خودی است، موقعیت آفساید معمولا به معنای جلوتر بودن مهاجم از آخرین مدافع تیم حریف تعریف است. در صورت تخطی از این قانون خطای آفساید اعلام شده و توپ در مالکیت تیم حریف قرار داده میشود.
وجود قانون آفساید از تمرکز بازیکنان در جلوی دروازه حریف جلوگیری کرده چون هیچ بازیکنی نمیتواند در نزدیکی دروازه حریف ایستاده و با صبر کردن برای توپ شانسی برای گل زدن داشته باشد و امکان ارسال پاسهای بلند به نزدیکی دروازه حریف هم محدود میشود. به این ترتیب مدافعان نیز میتوانند از دروازه خودی فاصله بگیرند و در جریان بازی مشارکت بیشتری داشته باشند.
همه جای بدن جزو افساید محسوب میشود و هیچ محدودیتی ندارد
تاریخچه
ریشه آفساید به مسابقات فوتبال مدارس خصوصی انگلیس در سده نوزدهم میرسد. معمولا قانون آفساید در آن دوران سختگیرانهتر از آفساید در حال حاضر اعمال میشد به طوریکه در برخی مسابقات هر بازیکنی که جلوتر از توپ قرار داشته باشد «آف هیز ساید» (off his side) محسوب میشد و در نتیجه بازیکنان عملا نبایستی بین توپ و دروازه حریف قرار میگرفتند که مشابه قانون فعلی آفساید در راگبی است. در نقطه مقابل در قوانین فوتبال شفیلد که بینسالهای ۱۸۵۷ تا ۱۸۷۷ در شهر شفیلد اجرا میشد و باشگاه فوتبال شفیلد بر اساس آن تأسیس شد، قانون آفساید وجود نداشت و در نتیجه تعدادی از بازیکنان معروف به «تمامکننده» به طور دائم در نزدیکی دروازه حریف میایستادند.
با پیشرفت فوتبال در دهه ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰م آفساید به مهمترین اختلاف باشگاههای فوتبال تبدیل شده بود. باشگاه شفیلد از تمامکنندههای خود چشمپوشی کرده و آفساید را پذیرفته بود اما به این شکل که حداقل یک بازیکن مدافع بایستی بین مهاجم و دروازه قرار داشته باشد. اتحادیه فوتبال انگلیس هم نظریه باشگاه کمبریج مبنی بر این که حداقل چهار بازیکن مدافع بایستی بین توپ و دروازه باشند را تلطیف کرده و آن را به حداقل سه بازیکن کاهش داد. در نهایت شفیلدیها هم قانون اتحادیه فوتبال را پذیرفتند و «قاعده سه بازیکن» به قانون رسمی آفساید تا سال ۱۹۲۵ تبدیل شد.
کاهش قانون سه مدافع به دو مدافع در سال ۱۹۲۵م اتفاق افتاد و به افزایشی ناگهانی در تعداد گلهای مسابقات انجامید به طوریکه تعداد گلهای مسابقات لیگ فوتبال انگلیس در فصل ۶-۱۹۲۵ به ۶۳۷۳ گل در ۱۸۴۸ بازی افزایش یافت در حالیکه در فصل قبل این رقم ۴۷۰۰ گل برای همین تعداد بازی بود. در فصل ۸۸-۱۹۸۷ قانون آزمایشی جدید وضع شد که در آن در هنگام ضربات آزاد آفسایدی وجود نداشت. این قانون موفق نبود چون بازیکنان تیم مهاجم میتوانستند در هنگام ضربه در محوطه جریمه جمع میشدند یا حتی چند بازیکن در مقابل دروازهبان حریف میایستادند. در سال ۱۹۹۰ قانون آفساید دوباره اصلاح شد به این صورت که اگر بازیکن مهاجم مساوی با بازیکن ماقبل آخر تیم مدافع باشد در حالت آفساید قرار ندارد، این تغییر که آخرین تغییر در قانون آفساید تا به امروز است، پیرو تلاش گردانندگان فوتبال برای هجومیتر شدن مسابقات و جریان سریعتر بازی صورت گرفت.
کاربرد
کاربرد قانون آفساید در سه مرحله تشریح میشود:
موقعیت آفساید: هرگاه بعد از ضربه توپ بازیکن هم دسته بازیکن هر قسمت از بدن بجز دست نزدیک تر رااز نفر دوم حریف وخط دروازه باشد در موقعیت آفساید می باشد.
خطای آفساید
بازیکن به خودی خود در موقعیت آفساید قرارداشتن آفساید تلقی نمی شود مگر برابر قانون ۱-در بازی دخالت کند ۲-برای حریف ایجاد مزاحمت نماید ۳- با بودن در آن وضعیت منفعتی کسب نماید.
جریمه آفساید: برای تخلف آفساید داور یک ضربه آزاد غیر مستقیم از محل وقوع آن به سود تیم حریف اعلام می کند.
وطبق قانون ۱۱ فوتبال سه استثناء نیز وجود دارد که آفساید از طریق مستقیم آفساید تلقی نمی شود
۱- ضربه دروازه ۲- ضربه اوت ۳-ضربه کرنر همچنین برابر همین قانون به دو دلیل آفساید نمی باشد ۱-با حریف ماقبل خود در یک خط باشد .۲- با دو حریف آخر در یک خط باشد.
موقعیت آفساید
بازیکن زمانی در موقعیت آفساید قرار دارد اگر در نیمه زمین حریف باشد و از توپ به دروازه حریف نزدیک تر باشد و کمتر از دو بازیکن بین او و دروازۀ حریف قرار گرفته باشد. یعنی یک نفر یا صفرنفردرجلوی مهاجم قرارگرفته باشد بازیکن مهاجم درآفساید است دربیشترمواقع این یک نفردروازه بان است ولی اگردروازه بان به هردلیلی دروازه را ترک کرده باشد وبه جلو رفته باشد و یک مدافع درجلوی مهاجم قرارگرفته باشد بازهم بازیکن مهاجم درآفساید است زیرا تنها یک نفردر جلوی مهاجم قرارگرفته است و قانون آفساید این است که اگر یک نفر یا صفر نفر در جلوی بازیکن مهاجم قرارگرفته باشد بازیکن مهاجم درافساید است وضعیت فاصله مساوی با دومین بازیکن حریف نزدیک به دروازه حریف آفساید محسوب نمیشود. در سال ۲۰۰۵ بورد بینالمللی فوتبال تصمیم جدیدی در مورد قانون آفساید تصویب کرد: نزدیک تر بودن به دروازه حریف به معنای این است که هر قسمت از سر، بدن دست ها یا پای بازیکن که از توپ و دومین بازیکن حریف نزدیک تر به دروازه حریف باشد.