محمدعلی کریمی پاشاکی (متولد ۱۷ آبان ۱۳۵۷) مشهور به علی کریمی، بازیکن بازنشسته و مربی فوتبال ایرانی است.
او در دوران بازیگری ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در لیگ ۴ کشور ایران، امارات، آلمان و قطر و باشگاه‌های فتح، پرسپولیس،الاهلی امارات، بایرن مونیخ، القطر، استیل‌آذین، شالکه ۰۴ و تراکتورسازی را دارد.
از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۱، کریمی بیش از یک دهه بازیکن تیم ملی فوتبال ایران بود و با ۱۲۷ بازی و ۳۸ گل ملی، سومین بازیکن تاریخ ایران از نظر تعداد بازی ملی و سومین گلزن برتر این تیم مشترکاً با جواد نکونام به‌شمار می‌رود.
علی کریمی که به‌عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شد، به «جادوگر» و «مارادونای آسیا» ملقب شده‌است. او همچنین در فعالیت‌های اجتماعی و خیریه شرکت داشته‌است.
کریمی فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست، جایی که در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در جام آزادگان و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و همزمان با تیم ملی، در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوکمدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد، و پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.
وی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی دبی منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد.
کریمی که با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و همزمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیلاز بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴)، وی به باشگاه بایرن مونیخ در بوندس‌لیگای آلمان پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام بیش از ۴۰ بازی، قهرمانی جام حذفی و لیگ را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد.
پس از آن به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیل‌آذین ادامه داد و در نیم‌فصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو شالکه در بوندس‌لیگا بود که قهرمانیجام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.
علی کریمی دوباره به پرسپولیس بازگشت تا سومین دوره حضور خود را با این باشگاه تجربه کند. پس از ۲ فصل بازی، علی کریمی به تراکتورسازی تبریز پیوست و آخرین فصل دوران بازیگری خود را با قهرمانی در جام حذفی پایان داد.
علی کریمی در سال ۱۳۹۳ با دستیاری کارلوس کیروش در تیم ملی ایران پا به عرصه مربیگری گذاشت اما با گذشت چند ماه از سمت خود استعفا داد و اعلام کرد علاقه‌ای به حضور در این عرصه ندارد.
سال‌های آغازین زندگی علی کریمی
علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج به‌دنیا آمد و فرزند چهارم خانواده است.کریمی اصالتاً لاهیجانی است. پدرش ولی‌الله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بود و مادرش خانه‌دار است. علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او هم‌بازی بود.
مادر علی کریمی در ابتدا علاقه‌مند بود که او پزشک یا مهندس شود، اما از این که بازی او باعث شادی مردم ایران می‌شود و به کشور خدمت می‌کند راضی است. مادرش او را در کودکی پر جنب‌وجوش و سرشار از انرژی توصیف می‌کند و می‌گوید: «فکر و ذکرش فوتبال بود. در دوران کودکی و نوجوانی تا دلتان بخواهد شیشه همسایه‌ها و خانه را شکسته‌است».
کریمی که تا سوم راهنمایی، دانش‌آموز ممتازی بود، در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه می‌شود. سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلمپایان می‌دهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز می‌کند. او بزرگ شدهٔ کرج است.
علی کریمی در بایرن مونیخ
در ۳ مه ۲۰۰۵ برابر ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۴، بایرن مونیخ اعلام کرد که به عنوان اولین بازیکن جدید خود برای فصل ۰۶–۲۰۰۵، کریمی ۲۶ ساله را با قراردادی یک‌ساله (با بندی که امکان تمدید یک‌ساله آن را به طرفین می‌دهد) به عنوان سومین بازیکنی ایرانی این تیم، پس از علی دایی (۹۹–۱۹۹۸) و وحید هاشمیان (۰۵–۲۰۰۴) به خدمت گرفته‌است. پیش از این انتقال؛ مجله کیکر آلمان در گزارشی عنوان کرده بود، تیم‌های رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ خواهان جذب کریمی هستند. بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت.(کریمی در این مسابقه پس از ینس لمان، بهترین نمره این مجله آلمانی را دریافت کرد).
در بدو ورود کریمی به آلمان، رسانه‌های آلمانی در مورد توانایی‌های او ابراز تردید کردند. سردبیر کیکر معتقد بود که او «برف مونیخ را نخواهد دید».[۴۷][۴۶] این در حالی بود که فیلیکس ماگاتسرمربی بایرن مونیخ، در دفاع از توانایی‌های فنی کریمی اعلام کرد: «اگر این بازیکن از ابتدا در اروپا بازی می‌کرد، بایرن مونیخ توانایی مالی برای خرید او را نداشت».
علی کریمی در تیم ملی فوتبال
علی کریمی از سال ۱۳۷۷ سابقه حضور در تیم ملی فوتبال ایران را دارد. او در دوران ملی خود حضور پیوسته‌ای داشته و در ۳ دورهجام ملت‌های آسیا (۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، یک دوره بازی‌های آسیایی (۱۹۹۸) برای ایران بازی کرده‌است. وی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفته‌است و ۲ بار در راهیابی ایران به جام جهانی (۲۰۰۶ و ۲۰۱۴) مشارکت داشته‌است که در یک دوره جام جهانی (۲۰۰۶) حضور داشت و ۲ بازی انجام داد.
کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، براگا، بلاژوویچ، شاهرخی، ایوانکوویچ، قلعه‌نویی، ابراهیم‌زاده، دایی، قطبی و کیروش در تیم ملی بازی کرده‌است.
کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران به‌شمار می‌رود. او همچنین ۳۸ گل ملی به‌ثمر رسانده‌است که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری مشترکاً با جواد نکونام نفر سوم محسوب می‌شود.
