فیلم/ زادروز فرهاد مهراد؛ مثل یه کوه بلند، مثل یه خواب کوتاه...
بله او حاضر بود. از ابتدا حاضر برای تمام قد بودن. هنرمندی که صدای رسای عشق و صلح بود و گوش ها از شنیدنش سیراب نشده، آسمانی شد. فرهاد یگانه بود و هر وقت می مرد باز هم زود... جریان موسیقی دغدغه مند که درد را بداند و هواخواه مردم و جامعه باشد، به برکت اندیشه و صدای استوار او شروع شد و هرچه بعد از آن آمد، هرگز به کمال و کیفیت آثار او بود.
علیرغم کارنامه کاری فرهاد و حتی نزدیکی اش با چهره هایی چون دکتر الهی قمشه ای و شهید آوینی، با فرهاد در دهه ۶۰ و ۷۰ رفتار خوبی نشد و آهنگ‌هایش را با دلایل دم‌دستی و گاه مغرضانه رد کردند.
وقتی در سال ۱۳۷۲ موسسه فرهنگی باران به فرهاد پیشنهاد داد برای نخستین‌بار پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تهران کنسرت برگزار کند و فرهاد از این برنامه استقبال کرد، وزارت ارشاد وقت، پس از یک‌سال و با پیگیری‌های فراوان همکاران موسسه، مجوز برگزاری کنسرت در تهران را با شرایط خاص عجیبی صادر کرد. شرایطی مانند اینکه تبلیغات ممنوع باشد، تصویر فرهاد جایی منتشر نشود، بلیت کاغذی فروخته نشود و آهنگ گنجشکک اشی‌مشی هم خوانده نشود!
جالب است که این شرایط پذیرفته شد و سالن سینما سپیده پس از اتمام فروش ۷۲۰ بلیت ظرف سه‌روز در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۷۳ برای اولین‌بار پس از انقلاب میزبان فرهاد در ایران شد. فرهاد در جریان انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در دوم خرداد ۱۳۷۶ به سیدمحمد خاتمی رای داد. اما عجیب است که جریان اصلاحات در ایران، خواننده‌ای چون فرهاد را قدر ندانست و از حقوق او به هنگام ممانعت از اجرای کنسرتش نیز دفاعی نکرد و به جایش فردی چون بهروز افخمی را به عنوان نماد فرهنگی اصلاح طلبان به جامعه معرفی کردند! شاید اگر قدر او دانسته می‌شد، می‌توانست یک پایگاه قوی اجتماعی برای اصلاح‌طلبی باشد چراکه او هنوز و بیست سال پس از مرگش نیز مورد علاقه و اعتماد مردم است.
- 15
- 1
