ویدئو/آنچه لازم است درباره‌ی شستشوی گوش بدانید

شستشوی گوش روشی رایج برای خارج کردن جرمِ (wax) اضافی و مواد خارجی از گوش است. گوش به‌طور طبیعی برای حفاظت و چرب کردن خود، جرم ترشح می‌کند تا مواد اضافی از گوش خارج شوند و مانع از رشد باکتری‌ها شود. در شرایط طبیعی میزان ترشح جرم گوش تحت کنترل است. تولید بیش‌ازحد جرم یا سفت شدن آن می‌تواند سبب گرفتگی گوش شود و درنتیجه گوش‌درد، زنگ زدن گوش یا کاهش شنوایی را به‌همراه داشته باشد. در این مطلب نکات کامل‌تری دررابطه با شستشوی گوش و روش‌های انجام آن آورده شده است.

شستشوی گوش معمولا به دو روش توسط پزشک صورت می‌گیرد:

روش اول: از راه مکش به وسیله ساکشن که بهترین روش است و کاربرد بیشتری دارد. به این صورت که ابتدا بیمار به مدت سه تا چهار روز مرتب از قطره «گلیسیرین فنیکه» برای چرب کردن گوش استفاده می‌کند تا جرم‌ها حالتی نرم پیدا کنند و تخلیه‌شان راحت‌تر شود. سپس پزشک با دستگاه ساکشن جرم نرم‌شده را از گوش خارج می‌کند. فشار این دستگاه استاندارد است و به گوش آسیب نمی‌رساند.

روش دوم: در روش دیگر که معمولاً کمتر انجام می‌شود، ‌ متخصص با شستشوی گوش با آب استریل و یا آبی که داخل آن مواد ضدعفونی ریخته شده است جرم‌ها را تخلیه می‌کند. این روش در ۱۰ تا ۱۵ درصد از بیماران انجام می‌شود؛ یعنی زمانی که بیمار به خوبی از قطره گلیسیرین استفاده نکرده؛ بنابراین جرم به خوبی چرب نشده و سفت مانده است و امکان تخلیه با ساکشن وجود ندارد. در این شرایط پزشک مجبور به شستشوی گوش است. با این حساب، طرز استفاده صحیح از قطره اهمیت زیادی دارد.

آیا شستشوی گوش ضرر دارد؟

به گفته پزشکان متخصص گوش، حلق و بینی در حالت طبیعی و به صورت عادی گوش مقادیری چربی که در پوست و داخل کانال ترشح می‌گردد که دچار گرفتگی نمی‌شود و به راحتی دفع می‌گردد ولی شستشوی نابجا و غیر اصولی میزان این گرفتگی ها را بالا می‌برد که در صورت درمان نشدن ممکن است میزان شنوایی را کاهش دهد. همچنین هرچه میزان و دفعات این شستشوی گوش نابجا بیشتر شود میزان آسیب رساندن به گوش بیشتر می‌گردد.