فیلم/ نمایشگاه اعضای بدن انسان در وین

این بقایای پزشکی انسانی که قدمت برخی از آنها به بیش از دو قرن قبل برمی گردد که برای اولین بار در سال ۱۷۹۶ برای کمک به آموزش دانشجویان پزشکی به کار برده شدند.

ادوارد وینتر، نمایشگاه گردان این مجموعه با اشاره به این که عکاسی در داخل گالری ها مجاز نیست، می گوید: امیدوار است وقتی بازدیدکنندگان موزه با یک جگر ۳۰ کیلوگرمی مواجه شوند متوجه شوند که الکل چه بلایی سر بدن انسان می آورد.

برپایی نمایشگاهی اینچنینی در بعضی کشور ها محدود به محققان است، اما از نظر حامیان آن، آموزش پیرامون تحقیقات علمی درباره بیماری و سلامت انسان به معنای منافع عمومی است.

کاترین وهلند، مدیر نمایشگاه می گوید:همه باید روزی با بیماری رو به رو شوند. او می افزاید:برخی افراد به این دلیل می آیند که خودشان تحت تأثیر مشکلات سلامتی خاص قرار دارند، در حالیکه برخی دیگر می خواهند درباره پیشرفت علم بیشتر بدانند.

این نمایشگاه در ماه سپتامبر برای عموم بازگشایی شد و تنها بخشی از بزرگترین مجموعه آسیب شناسی تشریحی در موزه بازسازی شده به نمایش گذاشته شد.

کریستین بیهوی، معلم زیست شناسی، در جریان بازدید اخیر خبرگزاری فرانسه از موزه اظهار‌کرد: در این نمایشگاه همه چیز شرح داده شده است، اطلاعات بسیار بیشتری وجود دارد.

او که گروهی از نوجوانان را در اطراف موزه رهبری میکرد، گفت که کلاس او بهتر از کتاب های درسی می تواند اطلاعات را از نمایشگاه ها دریافت کند.

با این وجود، برخی از دانش آموزان از آنچه می دیدند شگفت زده بنظر می رسیدند- مثلاً اسکلت دختر مبتلا به هیدروسفالی یا بدن باقی مانده یک نوزاد با پارگی های روی پوست.

چند سال پیش شورای بین المللی موزه ها یک دستورالعمل تنظیم کرده است که تصریح می کند بقایای انسانها تنها در صورتی باید به دست بیایند که بتوان آنها را به صورت ایمن نگهداری کرد و با احترام از آنها مراقبت کرد. این امر نیز باید با توجه به منافع و اعتقادات جامعه مبدأ انجام شود.

هرویگ چک، استاد تاریخ پزشکی در دانشگاه وین، می گوید امروز غیرقابل تصور است که کسی در بیمارستان بمیرد و سپس دوباره در نمایشگاه ظاهر شود.