فیلم/ طراحی یک ربات با قابلیت تامین آب مصرفی فضانوردان بر روی ماه

شرکتی موسوم به "مستن اسپیس سیستمز" (Masten Space Systems) مستقر در کالیفرنیا در حال ساخت یک سیستم کاوشگر رباتیک برای استخراج یخ روی ماه  (Moon) با استفاده از انفجارهای کنترل شده است.

این کاوشگر موسوم به "راکت ام" (Rocket M) یخ ماه را که برای حفظ حضور پایدار انسان در ماه و امکان انجام ماموریت های آینده به مریخ و فراتر از آن بسیار حیاتی خواهد بود، استخراج خواهد کرد.

از یخ موجود در ماه میتوان برای نوشیدن آب، سوخت موشک و سایر منابع حیاتی در مأموریت های "آرتمیس" ناسا استفاده کرد که هدف آن بازگرداندن انسان به ماه تا سال ۲۰۲۴ است.

کاوشگر "Rocket M" ابتکار شرکت "مستن" برای چالش موسوم به "یخ را بشکن" (Break the Ice) ناسا است که خواستار ارائه طراحی های نوآورانه برای حفاری منابع در ماه به منظور کاهش نیاز به ارسال منابع از زمین بود.

چالش "یخ را بشکن" سازمان ناسا از علاقه مندان می خواهد کاوشگرهایی را طراحی کنند که بتواند در منطقه ای در قطب جنوب ماه موسوم به "آیتکن" (Aitken) که تصور می شود تقریبا ۷۰ میلیون کیلوگرم یخ دارد، فرود بیاید و حفاری کند.

کاوشگر "Rocket M" از انفجارهای کنترل شده برای حفاری خاک و شکستن سنگ های ماه استفاده می کند و از آن جا یخ را استخراج می کند. شرکت" مستن" که یک دستگاه فرودگر ماه نیز ساخته است، می گوید پیش بینی می شود که این کاوشگر حداکثر ۱۲ دهانه را در هر روز حفاری کند و در هر دهانه ۱۰۰ کیلوگرم یخ استخراج کند.

این کاوشگر که وزنی معادل ۱۱۶۵ کیلوگرم دارد به لطف فرودگر خود پشتیبانی می شود و روی ماه فرود خواهد آمد. هنگامی که در مکان موردنظر قرار بگیرد، از یک موشک با نیروی ۴۴۴ نیوتنی که زیر محفظه تحت فشار آن قرار گرفته، استفاده می کند که به کاوشگر اجازه می دهد تا دو متر زیر سطح ماه به حفاری استخراج بپردازد.

شرکت سازنده می گوید: طی فرآیند استخراج، شعله انفجاری ناشی از شلیک موشک درون محفظه، خاک و سنگ را می شکافد و سپس یک سیستم شبیه به جاروبرقی، ذرات یخ را از گرد و غبار (Dust) باقی مانده جدا می کند و آن را به داخل ظروف ذخیره سازی منتقل می کند.

این کاوشگر نیروی خود را از صفحات خورشیدی می گیرد و قادر است با سرعتی معادل ۳.۴۵ کیلومتر در ساعت حرکت کند و همچنین میتواند از شیب های ۲۰ درجه صعود کند، به این معنی که بطور بالقوه می تواند برای مأموریت های آینده در مریخ نیز ارزشمند باشد.

در بیانیه این شرکت همچنین آمده است: آب ذخیره شده را می توان با استفاده از انرژی خورشیدی به اکسیژن و هیدروژن الکترولیز کرد تا انرژی موتور موشک را برای بیش از پنج سال حفاری تامین کرد.

از لحاظ نظری چنین سیستم هایی به پایگاه های فضایی آینده امکان می دهند تا در تمام طول سال فعالیت کنند و امکان اکتشافات جدید در کیهان را فراهم می کنند.