شرکت انتقال گاز ایران
شرکت انتقال گاز بعنوان بزرگترین زیرمجموعه شرکت ملی گاز ایران که از ابتدای تاسیس شرکت ملی گاز ایران در سال ۱۳۴۴ تحت مدیریت شرکت پالایش و انتقال گاز فعالیت داشته و در سال ۸۴ مدیریت انتقال گاز از نظر ساختاری از پخش پالایش تفکیک و در پایان سال ۸۵ به شرکت انتقال گاز تبدیل گردید. این شرکت با بکارگیری ۲۰ درصد نیروی انسانی شاغل در صنعت گاز، وظیفه خطیر مدیریت، حفظ، نگهداشت و بهره برداری از ۷۰ درصد دارایی های فیزیکی این صنعت عظیم را بعهده دارد.
این شرکت از ستاد (۷ مدیریت و ۶ امور مستقل ستادی)و ۱۰ منطقه عملیاتی که شامل منطقه ۱ (خوزستان)، منطقه ۲ (اصفهان)، منطقه ۳ (تهران)، منطقه ۴ (خراسان)، منطقه ۵ (فارس)، منطقه ۶ (هرمزگان)، منطقه ۷ (همدان)، منطقه ۸ (آذربایجان شرقی)، منطقه ۹ (گلستان) و منطقه ۱۰(بوشهر) تشکیل شده است و در مجموع مدیریت عملیات بیش از ۳۶ هزار کیلومتر خطوط انتقال گاز در حال بهره برداری، ۸۱ تاسیسات تقویت فشار، ۲۸۸دستگاه توربین، ۵۰ مرکز بهره برداری و تعمیرات خطوط لوله، ۵ ایستگاه صادرات گاز، ۳ ایستگاه واردات گاز، ۶۴۴ ایستگاه لانچر و ریسیور، ۲۱۴۹ شیر بین راهی و ۱۱۹۵ ایستگاه کنترل خوردگیCPSرا به عهده دارد. و از لحاظ حجم خطوط لوله و تأسیسات تحت بهره برداری، رتبه نخست را در آسیا و رتبه چهارم را در جهان پس از کشورهای آمریکا ، روسیه و کانادا به خود اختصاص داده است.
باتوجه به گستردگی فعالیت های انتقال در سطح کشور، بعنوان حلقه واسط پالایشگاه ها و شرکت های گاز استانی، دارای نقشی کلیدی و منحصر به فرد در کلیه مدل های کسب و کار صنعت گاز و همچنین تامین انرژی مورد نیاز در بخش های خانگی، صنعتی و نیروگاه های برق می باشد .
با در نظر گرفتن نقش حیاتی گاز طبیعی در زندگی روزمره مردم، اقتصاد کشور و همچنین افزایش روزافزون سهم سوخت پاک در سبد انرژی کشور، شرکت انتقال گاز ماموریت خود را براساس انتقال پاک، ایمن، پایدار و بهره ور گاز طبیعی تعیین نموده و توان عملیاتی خود را به افزایش ظرفیت انتقال گاز کشور از طریق بهره برداری از تأسیسات جدید ، بهینه سازی شبکه موجود انتقال گاز و استقرار سیستم های پشتیبانی در حوزه های مختلف معطوف داشته است.
