کارلِس پویول ایسافورکادا (به اسپانیایی: Carles Puyol Saforcada) متولد ۱۳ آوریل ۱۹۷۸ در ایالت کاتالونیا، شهر لا پوبلا دی سگور، منطقهلیدا، فوتبالیست اسپانیایی است که در تیم فوتبال بارسلونا و تیم ملی اسپانیا بازی می‌کرد. از او به عنوان یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال یاد می‌کنند. او در فصل ۲۰۱۳–۲۰۱۴ آخرین بازی‌های فوتبال خود را انجام داد و پس از آن دستیار مدیر ورزشی بارسلونا یعنی زوبی زارتا شد.
پست اصلی او دفاع وسط است، اما این توانایی را دارد که در دفاع کنار، مخصوصاً دفاع راست، بازی کند. او همچنین از اوت ۲۰۰۴ تا سال ۲۰۱۴، به عنوان جانشین لوئیس انریکه وظیفهٔ کاپیتانی بارسلونا را بر عهده داشت. وی یکی از متعصب‌ترین بازیکنان بارسلونا از ایالت کاتالونیا در تاریخ این تیم است که یکبار هم موفق شده با ضربه سر دروازه رئال مادرید را در بازی معروف ۶–۲ بارسلونا در سال ۲۰۰۹ باز کند.
شروع کارلس پویول
۱۵ ساله بود که در تیم نوجوانان محلی پوبلا ده سگور به عنوان دروازه بان بازی می کرد. قد و قواره اش اینگونه بود که او را درون گل می گذاشتند اما به خاطر آسیب دیدگی از ناحیه کتف مجبور شد، پست اش را عوض کند. مربی او را به نوک حمله فرستاد.
کارلس پویول درباره دوران جوانی و بازی فوتبال می گوید: «پدر و مادرم دوست نداشتند که من فوتبالیست شوم. آنها دل شان می خواست که درس بخوانم و به تحصیلات بپردازم.» او بین سال های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۵ در این تیم محلی توپ زد و زمانی که مشخص شد کارلس قطعا در آینده می تواند موفق شود، سر از بارسلونا درآورد. بین سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ در تیم جوانان بارسا توپ زد و در سال ۱۹۹۶ به تیم بارسلونای سی پیوست.
سی و بی
پس از یک سال حضور نه چندان درخشان در تیم بارسلونای سی، توانست به بارسلونای بی برود. آنجا بود که فرصت بیشتری برای بازی پیدا کرد و توانست خودی نشان بدهد.
تیم های پایه اسپانیا
در سال ۱۹۹۵ میلادی و در حالی که در تیم جوانان بارسا توپ می زد، به تیم ملی زیر ۱۸ سال اسپانیا دعوت شد. برای این تیم ۳ بازی انجام داد و ۵ سال بعد در سال ۲۰۰۰ به تیم زیر ۲۱ سال دعوت شد و در همین سال در تیم زیر ۲۳ سال هم حضور داشت و به المپیک سیدنی هم رفت و آنجا مدال نقره دریافت کرد.
ورود به تیم اصلی
در سال ۱۹۹۹ و در حالی که هنوز عضو تیم ب بارسلونا بود به خواست لویی فان خال به تیم اصلی رفت و نشان داد که پتانسیل های بالایی در خط دفاعی دارد. در سال ۲۰۰۰ کارلس پویول یکی از بازیکنان تاثیرگذار و مهم آبی اناری ها بود و همان سال هم توسط خوسه آنتونیو کاماچو به تیم ملی اسپانیا دعوت شد.
روش بازی کارلس پویول
پویول در زمین بازی با کسی شوخی ندارد. مهاجمان بزرگی مقابلش قرار گرفته و ناکام مانده اند. او بسیار محکم و قلدر در زمین می جنگد، خشن نیست اما محکم بازی کردنش برای مهاجمان ترسناک است. رئیس کلینیک پزشکی بارسلونا درباره مدافع تنومند تیم می گوید: «او قدرت بدنی بسیار بالا و عکس العمل های سریعی دارد. از نظر فیزیکی او بی نظیر است.»
هواداران باشگاه به او لقب «دیوار» داده اند. میگوئل آنخل نادال که مدتی با او همبازی بوده درباره اش می گوید: «کارلس بازیکنی کامل است که بسیار عالی بازی می کند. از همه مهمتر اینکه او به پیراهنش افتخار می کند.»
از او به عنوان یک لیدر هم یاد می کنند. او معمولا بیشتر از سایرین تمرین می کند. هرگاه تمرینات بارسا به پایان می رسید، پویول به کارش ادامه می داد. او حتی روزهای تعطیل هم تمرین می کرد. در سال ۲۰۱۰ گفت: «من تکنیک روماریو، سرعت اورمارس و قدرت کلایورت را ندارم اما از آنها بیشتر تلاش می کنم. من مثل دانش آموزان باهوش نیستم اما وقتی امتحان می دهم، در پایان نمره قبولی دریافت می کنم.» از کارلس پویول به عنوان قلب بارسلونا نیز یاد می شود.
جرارد پیکه مدافع ملی پوش بارسلونا هم می گوید: «او بازیکنی است که اگر ۳- صفر پیش باشید و ثانیه های بازی در حال سپری شدن باشد، سر شما فریاد خواهد کشید که چرا حواست جمع بازی نیست! حتی اگر ۴- صفر عقب باشیم او بر این باور است که توانایی بردن داریم.»
مدل موهای کارلس پویول
مدل موهای پویول در نوع خودش جالب است. او را همیشه با این مدل مو در فوتبال می توان دید. روزهای نخست، لویی فان خال فشار زیادی وارد می کرد که پویول موهایش را کوتاه کند. برخی لقب تارزان را به او داده اند که شاید بخشی از این نام مستعار به مدل موهای کاپیتان بارسا برگردد.
مهمترین گل کارلس پویول
پویول در دوره بازی های ملی اش تنها ۳ گل به ثمر رسانده است. نخستین گل ملی پویول در روز ۱۷ آوریل ۲۰۰۲ و در بازی دوستانه مقابل ایرلند شمالی در بلفاست به ثمر رسید. اسپانیایی ها آن بازی را ۵- صفر بردندکه پویول گل چهارم را زد. در روز یازدهم اکتبر ۲۰۰۸ پویول دومین گل ملی اش را زد. در چارچوب رقابت های انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی و در زمین استونی پویول گل سوم که آخرین گل لاروخا بود را مقابل میزبانش به ثبت رساند اما سومین گل ملی پویول مهمترین آن بود.
روز ۷ ژوئیه ۲۰۱۰ و در دیدار نیمه نهایی رقابت های جام جهانی ۲۰۱۰ مقابل آلمان پویول با پرشی جانانه بالاتر از مدافعان آلمانی ضربه سری زد که دور از دسترس مانوئل نویر به تور دروازه مانشافت چسبید تا اسپانیا آن بازی را برده و راهی بازی نهایی شود.
افتخارات کارلس پویول
از آنجا که کارلس پویول تنها در بارسلونا بازی کرده، بخش مربوط به افتخاراتش هم ۳ قسمت بیشتر نیست! یکی مربوط می شود به افتخارات پرشمارش در بارسلونا، یکی به تیم ملی و دیگری به افتخارات شخصی.
بارسلونا
قهرمانی در لالیگا: ۵-۲۰۰۴، ۶-۲۰۰۵، ۹-۲۰۰۸، ۱۱-۲۰۱۰، ۱۳-۲۰۱۲
قهرمانی در کوپا دل ری: ۱۲-۲۰۱۱ . ۹-۲۰۰۸
نایب قهرمانی در کوپا دل ری ۱۱-۲۰۱۰
قهرمانی در سوپرجام اسپانیا: ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳
قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا: ۶-۲۰۰۵، ۹-۲۰۰۸ و ۱۱-۲۰۱۰
قهرمانی در سوپرجام اروپا: ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱
نایب قهرمانی در جام باشگاه های جهان ۲۰۰۶
اسپانیا
قهرمانی در جام جهانی: ۲۰۱۰
قهرمانی در جام ملت های اروپا: ۲۰۰۸
کسب مدال نقره در بازی های المپیک: ۲۰۰۰
کسب مقام سوم در رقابت های جام کنفدراسیون ها: ۲۰۰۹
افتخارات شخصی کارلس پویول
بازیکن سال لالیگا: ۲۰۰۱
حضور در تیم منتخب مجله ورزشی اسپانیا: ۲-۲۰۰۱، ۳-۲۰۲، ۵-۲۰۰۴، ۶-۲۰۰۵
حضور در تیم منتخب یوفا: ۲۰۰۲، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۸، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰
بهترین مدافع باشگاهی اروپا: ۲۰۰۶
فیفا فیف پرو: ۲۰۰۷، ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰
تیم منتخب ستارگان جام جهانی: ۲۰۱۰
