مدیری: دو شب است نخوابیدم و تازه گریه کرده‌ام/ عاشق مردم کُرد هستم

فیلم «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان عصر سه شنبه، ۱۵ بهمن‌ماه در پردیس سینمایی ملت برای اهالی رسانه و منتقدان با حضور جمعی از عوامل این فیلم از جمله مهران مدیری به نمایش درآمد.‌

در نشست رسانه‌ای این فیلم که با مدیریت محمدرضا مقدسیان برگزار شد، مدیری که با عینک به سالن آمده بود، در ابتدا خطاب به حاضران و پس از درخواست عکاس‌ها برای برداشتن عینک دودی‌اش توضیح داد : دو شب است که نخوابیدم و چون در سالن گریه هم کردم خیلی چهره‌ام مناسب نیست و فکر نکنید قیافه گرفته‌ام.

او که پیش‌تر در مصاحبه‌ای گفته بود در جنگ همه کار کرده مثل اجرای نمایش یا رانندگی، درباره حضورش در جنگ و تاثیرش در ایفای این نقش گفت: اول از هر چیز آرزوی صبر میکنم برای بازماندگان فاجعه هواپیما و امیدوارم خدا به همه ما صبر دهد.وی ادامه داد: من در جنگ فقط اجرای نمایش و رانندگی نکردم بلکه در میدان هم جنگیدم. اصلا یکی از دلایل علاقه‌ام به بازی در این فیلم این بود که خودم در آنجا بودم یعنی زمان بمباران سردشت در بانه بودم و بعد به آنجا رفتیم و از نزدیک اتفاق‌هایی را دیدم. ضمن اینکه دوستی من با مصطفی احمد هم یکی از دیگر دلایل همکاری‌ام بود.اما این را باید بگویم که من عاشق مردم کُرد هستم و در همه سالهای حضورم در جنگ در کردستان بودم و با آنها زندگی کردم. آنها بسیار شریف،کتابخوان و آدم حسابی و شگفت انگیز هستند و خواستم ادای دین کنم به آن‌ها که سالها میزبان ما بودند.

او همچنین از سختی‌های کار در این فیلم به صبح زود بیدار شدن‌هایی اشاره کرد که بارها گفته در پروژه‌ها چقدر برایش سخت بوده و نیز مسیر رفت و آمدی که در جاده‌های خطرناکی مجبور به تردد بودند.در بخشی دیگر از این نشست محمدحسین مهدویان بیان کرد: وقتی کار را شروع میکردم به فضای فیلم و زبانش آشنا نبودم و باید به زبان کردی هم آشنا می‌شدیم که کار پیمان معادی خیلی سخت بود و دو ماه قبل تمرین را شروع کرده بود. اما سختی دیگر کار سه بچه‌ای بودند که باید شرایط روحی اینها را در نظر میگیرفتم تا با توجه به سخت‌تر بودن کار آن‌ها نسبت به بزرگسالان آسیب نبینند. تلاش کردیم برای اینکه عمق فاجعه سردشت روی پرده سینما نشان داده شود از چیزی کوتاه نیاییم.

او درباره انتخاب بازیگران نیز اظهار کرد: در هر فیلمی یک چالش مهم انتخاب بازیگر است.‌ پیمان معادی از اولین گزینه‌های ما بود که با توجه به سن و ویژگی‌های فیزیکی و شناخته شدن در خارج از کشور انتخاب خوبی بود.

او فیلمنامه را خواند و مسئله مهمش زبان بود که فکر کردیم با تمرین زیاد میتوانیم این را برطرف کنیم.‌مهدویان در پاسخ به سوالی درباره اینکه با توجه به نشان دادن کولبران در ابتدای فیلم آیا فیلم بعدی‌اش با این موضوع خواهد بود؟ گفت: هنوز درباره کار بعدی تصمیم نگرفتم ولی سعی کرده‌ام فیلمهایم را راجع به موضوعات ملی بسازم که بابتش به دفاع از حاکمیت و حکمران ها متهم می‌شویم و اگر هم‌ جور دیگری بسازیم متهم به ساخت فیلم ضد ملی می‌شویم.

این فیلم در عین وطن پرستانه بودن نقد حکمرانی هم هست و یکی از بهترین جاهایی‌ که میشد برای این کار انتخاب کرد کردستان بود.‌ اقلیت‌ها بابت وطنشان بسیار تاوان دادند و اقوام مرزنشین ما بیش از آنها که در تهران بودند زیان دیدند. دردهای آن‌ها بخاطر همزیان نبودن با پایتخت نشین‌ها شنیده نشده و این اتفاق و ده‌ها اتفاق‌ دیگر به راحتی فراموش شدند.