ویدئو/بیماری پارکینسون(لرزش) و چگونگی بروز این بیماری شایع
پارکینسون بیماری است که سیستم حرکتی بدن را مختل میکند. این بیماری زمانی اتفاق میافتد که برخی سلولهای خاص در مغز دچار مشکل میشوند. معمولا این سلولهای عصبی مسئول تولید مادهی شیمیایی مهمی بهنام دوپامین هستند. دوپامین مادهای است که با بخش کنترلکنندهی حرکات بدن در مغز مرتبط است. سیگنالهایی که دوپامین به مغز میفرستد به ماهیچهها اجازهی حرکت میدهند. هنگامی که فرد به پارکینسون مبتلا میشود، این سلولهای عصبی از کار میافتند و دوپامین به اندازهی کافی ترشح نمیشود، در نتیجه فرد برای حرکت دچار مشکل میشود.
علت بروز بیماری پارکینسون
تا به حال هیچکس به علل معیوب شدن سلولهایی که باعث بروز این بیماری میشوند پی نبرده است، اما محققان همچنان در حال انجام مطالعات گسترده برای یافتن پاسخ این سؤال و اثبات علل احتمالی بیماری پارکینسون از جمله بالا رفتن سن و سموم موجود در محیط زیست هستند.
پارکینسون بیماریای پیشرونده
پارکینسون بیماریای پیشرونده است و به مرور زمان بدتر میشود، اما معمولا روند این وخامت کُند است و بیش از چندین سال طول میکشد. بنابراین روند درمانی مناسب میتواند به داشتن زندگی عادی در فرد بیمار کمک کند. این بیماری معمولا با بروز مشکل در عضلات بدن شروع میشود و تا مشکلات در بلع و یبوست پیش میرود. در مراحل بعدی این بیماری، فرد مبتلا ممکن است دچار لکنت یا ناتوانی در بیان کلمات شود. برخی از افراد مبتلا هم ممکن است به دمانس (زوال عقل) دچار شوند. عموما اولین علائم این بیماری بین سنین ۵۰ تا ۶۰ سال و گاهی اوقات زودتر بروز میکند.
علائم بیماری پارکینسون
علائم بیماری پارکینسون در افراد مختلف متفاوت است و معمولا همگام با پیشرفت بیماری تغییر میکند. از طرفی ممکن است علائمی که فردی در مراحل اولیهی بیماری دارد، شخص دیگری در پیشرفتهترین زمان بیماری هم نداشته باشد. این بیماری هم علائم حرکتی و هم علائم غیرحرکتی دارد. مهمترین علائم پارکینسون موارد زیر هستند:
- لرزش یا ترمور(در حین استراحت)، که به معنی تکان خوردن یا لرزیدن دست و بازوهاست و در مواردی هم پاها را تحت تأثیر قرار میدهد
- انقباض، سفتی عضلات یا رژیدیتی و خشکی اندام ها
- وجود مشکل در راه رفتن اعم از کندی حرکت
و عدم تعادل
- 12
- 5