بر اساس گزارشی که توسط روزنامه "آبزرور" (The Observer) منتشر شد، یک درمان جدید برای بیماری پارکینسون ایجاد شده است که طی آن دانشمندان سلول های بنیادی را در آزمایشگاه رشد می‌دهند و این سلول ها به سلول های عصبی تبدیل می شوند. در ادامه این سلول های عصبی تازه تولید شده جایگزین سلول های عصبی تخریب شده توسط این بیماری می شود.
به گزارش ایسنا به نقل از آی ای، پارکینسون یک اختلال عصبی است که با از دست دادن نورون ها در یک الگوی خاص مشخص می شود که در سراسر مغز گسترش می یابند و معمولاً طی دهه ها پس از این فرایند علایم آشکار می شود. این بیماری بیشتر به دلیل ایجاد لرزش دست، سفتی عضلانی، راه رفتن آهسته تر و سایر اختلالات حرکتی شناخته شده است. این بیماری طیف وسیعی از نواحی مغز را تحت تاثیر قرار می دهد و در نتیجه علائم مختلفی از جمله زوال عقل در مراحل پایانی ایجاد می شود. از سال ۲۰۲۲، بیماری پارکینسون (Parkinson's Disease) حدود یک میلیون نفر را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار داده است. از آنجایی که متخصصان هنوز به طور کامل درک نمی کنند که این بیماری چگونه پیشرفت می کند، درمان های موجود در حال حاضر فقط می توانند برخی از ناهنجاری های حرکتی را کاهش دهند اما پیشرفت بیماری را متوقف نمی کنند.
هدف این درمان جدید جلوگیری از گسترش علائم مخرب این بیماری است. پروفسور "راجر بارکر" (Roger Barker) از دانشگاه کمبریج به آبزرور گفت: زمان زيادي طول کشیده است تا به این مرحله برسیم، اما امیدواریم نتایج این آزمایش ها به این معنی باشد که در چند سال آینده، ممکن است بتوانیم عمل "پیوند بافت" را به عنوان یک درمان استاندارد پارکینسون ارائه دهیم. این درمان قطعاً یک رویکرد امیدوارکننده است.
طبق گزارش بنیاد پارکینسون، تخمین زده می شود که حداقل یک میلیون نفر در آمريکا از بیماری پارکینسون و تقریباً شش میلیون نفر در سراسر جهان از آن رنج می برند.
این بیماری زمانی رخ می دهد که سلول های عصبی که دوپامین را به مغز می رسانند شروع به مردن می کنند. از آنجایی که دوپامین سیگنال هایی را به بخشی از مغز می برد که حرکت و هماهنگی را کنترل می کند، کاهش سطح دوپامین به ایجاد علائم حرکتی اصلی بیماری پارکینسون اعم از لرزش استراحت، کندی عمومی (برادی کینزی)، و سفتی اندام ها منجر می شود.
در حال حاضر، داروی L-dopa جایگزین بعضی از عملکردهای از دست رفته سلول های دوپامین شده و به عنوان یک درمان استفاده می شود، ولی در طول سالها اثر آن کاهش می یابد. محققان برای مدت طولانی به دنبال درمان های جدید بوده اند.
یک ایده این بود که از بافت جنین های سقط شده برای جایگزینی سلول های دوپامین در حال مرگ با نسخه های سالم استفاده شود. با این حال، بسیاری از افراد به دلایل مذهبی با این امر مخالفت کردند. اکنون بارکر و تیمش در دانشگاه کمبریج فناوری توسعه داده اند که دیگر این مشکلات را ندارد.
آن ها از سلول های بنیادی که تمام سلول های با عملکردهای تخصصی از آنها تولید میشوند، استفاده می کنند و می توانند در محیط های آزمایشگاهی آنها را رشد دهند تا آن ها به سلول های دوپامین تبدیل شوند.
بارکر گفت: ما اکنون می دانیم که قرار دادن سلول های دوپامین در مغز کارساز خواهد بود و این روش بی خطر است. دیگر مشکلی در مورد تامین بافت کافی وجود ندارد زیرا ما می توانیم این سلول ها را در تعداد زیاد در آزمایشگاه بسازیم. هزینه آن نیز کاملا مقرون به صرفه است زیرا سلول های دوپامین ساخته شده از سلول های بنیادی به یک محصول استاندارد تبدیل شده اند.
وی ادامه داد :این بدان معناست که ما اکنون در نقطه ای هستیم که می توانیم از پیوند سلول های بنیادی بعنوان درمانی برای بیماران پارکینسون استفاده کنیم، اگرچه چندین سال طول می کشد تا بدانیم که این پیوندها کار می کنند و می توان از آنها به عنوان درمان های استاندارد برای بیماری پارکینسون استفاده کرد. آزمایشات قرار است طی چند ماه آینده آغاز شود و در سال آینده ادامه یابد. سلول ها در فریزر و آماده ورود هستند. پیوندها در سوئد انجام خواهد شد زیرا آنها ابزار لازم برای انجام این کار را دارند. این مطالعه در طول سال ها با آزمایش های بیشتر پیگیری خواهد شد.
انتظار میرود کارآزمایی ها حداقل دو سال طول بکشد تا به همراه تجزیه و تحلیل نتایج و هرگونه عوارض جانبی تکمیل شود. درمان نهایی میتواند در حدود پنج سال دیگر در دسترس باشد.
بارکر گفت: بیماران جوان تر بیشترین سود را از این درمان خواهند برد. این یک درمان یک باره خواهد بود، به طوری که عوارضی که با داروهای مزمن ظاهر می شود، با این روش ایجاد نخواهند شد و درمانهای پیشرفته ای که شامل تحریک عمقی مغز است نیز اغلب مورد نیاز نخواهد بود.
- 16
- 5
