وزارت نفت

وزارت نفت سازمان دولتی زیرمجموعه قوه مجریه جمهور اسلامی ایران است، که وظیفه اعمال اصل مالکیت و حاکمیت ملی ایران بر ذخایر و منابع نفت و گاز، همچنین تفکیک وظایف حاکمیتی از تصدی در اداره و توسعه صنعت نفت و گاز کشور را برعهده دارد.

وزارت نفت پس از انقلاب ایران و در سال ۱۳۵۸ در دولت موقت بازرگان، پس از خروج حسن نزیه؛ مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت ایران از کشور، تأسیس شد. ساختار سازمانی این وزارتخانه از یک ستاد مرکزی و چهار شرکت تابعه شامل شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی گاز ایران، شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران تشکیل شده‌است و از طریق مدیریت بر شرکت‌های تابعه و فرعی خود، بر عملیات اکتشاف، استخراج، بازاریابی و فروش نفت خام، گاز طبیعی و فراورده‌های نفتی در کشور نظارت می‌نماید. این وزارتخانه علاوه بر تأمین نیازهای اصلی انرژی، بالغ بر ۸۰٪ از درآمد ارزی خارجی را به‌وسیله صدور نفت خام، و فرآورده‌های نفتی پالایش یافته، تأمین می‌کند.

شرکت ملی نفت ایران، وظیفه اکتشاف و تولید نفت خام، گاز طبیعی و میعانات گازی را در ایران برعهده دارد و از طریق شرکت‌های تابعه و زیرمجموعه خود، خوراک مورد نیاز سه شرکت دیگر زیرمجموعه وزارت نفت را تأمین می‌نماید. شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب بزرگترین تولیدکننده نفت خام و شرکت نفت مناطق مرکزی، بزرگترین تولیدکننده گاز طبیعی زیرمجموعه شرکت ملی نفت ایران محسوب می‌شوند.

شرکت ملی نفت ایران پیش از انقلاب، کلیه وظایف و اختیارات وزارت نفت را بر عهده داشت، که پس از ایجاد تغییراتی در اساسنامه این شرکت، در سال ۱۳۵۸ به عنوان یکی از چهار شرکت اصلی زیرمجموعه این وزارتخانه انتخاب شد.