تعریف اختلالات جنسی
اختلالات جنسی را می توان به نوعی یک ناتوانی جنسی در مقاربت جنسی موفق با شریک جنسی خود تعریف نمود. که از نظر کیفی یک اختلال با اختلال جنسی دیگر متفاوت است. برای مثال فردی که دارای زود انزالی جنسی است ممکن است قادر به مقاربت جنسی باشد.
بسیاری از مشکلات و همچنین جدایی های بین زن و مرد به دلیل ناتوانی و مشکلات جنسی است. گاهی اوقات این مشکلات از طرف زن بوده و گاهی نیز مردان عامل بروز این مشکلات هستند.
برخی اختلالات جنسی مردان عبارتند از:
۱-کاهش سرزندگی و نشاط جنسی
کاهش سرزندگی و نشاط جنسی نیز از اختلالات جنسی است. کاهش اشتیاق جنسی یکی از نشانه های بارز افسردگی است. درمان دارویی افسردگی نیز معمولا با همین علامت همراه است. بر اساس مطالعات، اغلب داروهای ضد افسردگی هم در مردان و هم در زنان موجب کاهش تمایلات جنسی می شوند.
۲-اختلالات نعوظ
اگر شما در ظاهر فرد سالمی هستید و کمی اضافه وزن دارید و به تازگی با اختلالات نعوظ روبرو شده اید، احتمالا در ۳ تا ۵ سال آینده به بیماری عروق کرونری قلب مبتلا می شوید. دو سوم مردانی که به حمله قلبی دچار می شوند، در سه سال گذشته با اختلالات نعوظ روبرو بوده اند. اختلالات نعوظ اغلب به دلیل کاهش جریان خون که نشانه افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی است، ایجاد می شود.
۳- کاهش میل جنسی
این مشکل ممکن است به دلایل متعددی همچون استرس شغلی، مشکلات خانوادگی و کمبود خواب ایجاد شود. اگر با هیچ کدام از این مشکلات روبرو نیستید و میل جنسی شما کاهش یافته، احتمالا دچار کاهش هورمون تستوسترون شده اید. تستوسترون مهم ترین هورمون مردانه است و کاهش آن موجب افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان، دیابت نوع دو، بیماری عروق کرونری قلب (عروق تغذیه کننده قلب)، سندرم متابولیک، مرگ زودرس و همچنین کاهش میل جنسی می شود.
۴- انزال زودرس
انزال زودرس یعنی انزال قبل یا بلافاصله پس از شروع رابطه جنسی یک اختلال جنسی شایع به ویژه در مردان جوان است. معمولا یک مرد از هر سه مرد با این مشکل در طول زندگی خود مواجه می شود. علاوه بر مشکلات روانی، عواملی همچون اختلال در عملکرد غده تیروئید نیز می تواند از دلایل انزال زودرس باشد.
۵- عدم انزال یا انزال دیررس
در ۹ مرد از هر ۱۰ مرد مبتلا به اختلالات ارگاسم (ارضای جنسی)، مشکلات روانی از جمله اضطراب، استرس شغلی و تاریخچه سوء استفاده جنسی در دوران کودکی، عامل اصلی به شمار می رود. اما در ۱۰ درصد باقی مانده، نرسیدن به ارگاسم به دلیل مشکلات مربوط به گیرنده های دستگاه تناسلی که اغلب به دلیل آسیب عصبی ناشی از دیابت ایجاد می شوند، می باشد. دیابت علایمی همچون بی حسی پاها، تشنگی، خارش پوست، ادرار زیاد، خستگی و همچنین نرسیدن به ارگاسم به همراه دارد. چاقی و اضافه وزن نیز منجر به مشکلات جنسی از جمله اختلالات نعوظ و کاهش میل جنسی می شود.
پیشگیری از بروز اختلالات جنسی در مردان
اختلالات جنسی در مردان انواع مختلف و طیف وسیعی دارد که یکی از شایع‌ترین آنها اختلال در نعوظ، اختلال در میل جنسی و اختلال در انزال است. یکی از نکاتی که باید در مورد اختلالات جنسی به آن توجه شود، این است که گاهی ناتوانی جنسی در مردان به سنین قبل از بلوغ برمی‌گردد. به همین دلیل، ایجاد امنیت روانی از همان سنین برای فرد لازم است تا در بزرگسالی با چالش‌ها و آسیب‌های جدی روبه‌رو نشود. از طرف دیگر در موارد بسیاری اختلالات نعوظ به سطح کلسترول خون غیرطبیعی در افراد مربوط است. رژیم غذایی سالم و انجام ورزش‌های سبک می‌تواند راه‌حل مناسبی برای پیشگیری از بروز چنین اختلالات عروقی باشد.
اختلال نعوظ گونه‌ای ناکارآمدی جنسی در مردان است که در آن آلت مردی قادر نیست به وضعیت نعوظ برسد یا در آن حالت باقی بماند؛ بنابراین فرد نمی‌تواند عملکرد رضایت‌بخشی در آمیزش جنسی داشته باشد.
شایع ترین اختلالات جنسی در زنان
شایع ترین اختلالات جنسی شناخته شده برای زنان شامل کاهش میل جنسی، دیسپارونی (آمیزش دردناک)، واژینیسموس (انقباض دردناک و غیرارادی ماهیچه های واژن به هنگام دخول) و نرسیدن به اوج لذت جنسی (یا ارضا نشدن جنسی) است.
اختلال جنسی دیسپارونی (آمیزش دردناک):
دیسپارونی حالتی است که فرد در هنگام آمیزش دچار درد میشود. این درد ممکن است در بدو ورود آلت مردانه به واژن یا در مراحل مختلف در طول دخول ایجاد شود. این حالت درجات متفاوتی دارد و نسبت به اینکه در چه زمانی پس از شروع نزدیکی و در کجا فرد احساس درد می کند، دلایل و درمانهای متفاوتی دارد.
نرسیدن به اوج لذت جنسی (ارگاسم):
این اختلال جنسی به حالتی گفته میشود که رسیدن فرد به اوج لذت جنسی با تاخیر توام باشد و یا اینکه فرد اصلا اوج لذت جنسی را تجربه نکند.این حالت کم و بیش در زنان اکثر مناطق جهان دیده می شود.
کاهش میل جنسی:
در مطالعات انجام شده و مشاهدات بالینی در آمریکای شمالی بیشترین دلیل مراجعه در بین خانمهای ۱۸ تا ۵۹ ساله را این اختلال تشکیل می دهد.
