مرگ مشکوک دخترک ۹ ماهه در جنوب تهران

به گزارش رکنا، در تاریخ ۹ اردیبهشت ۹۷ گزارشی با عنوان «کودک آزاری به سبک گاز گرفتن» منتشر شد که در این گزارش نوزاد ۵ ماهه ای که پدر و مادرش هر دو مصرف کننده شیشه و در جنوب تهران در خانه‌ای قدیم زندگی می ‌کردند مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود.

خانواده ای که سال‌ها اعتیاد داشتند و شرایط زندگی آن ها به خاطر مصرف اعتیاد و خرید مواد اسفبار بود و پدر و مادر معتاد با سنگدلی نوزاد ۵ ماهه خود را مورد آزار و اذیت قرار داده بودند.

الناز زارعی مددکار موسسه یکی از موسسات خیریه در خصوص آزار و اذیت هدی ۵ ماهه می گوید: طی مراجعه مددکاربه منزل مددجو جهت ارائه خدمات هفتگی، با آثار زخم روی بازوهای نوزاد ۵ ماهه مواجه شدیم. زخم های ایجاد شده به حالت گازگرفتگی با دندان ایجاد شده بود. این کودک دچار بیماری مادرزادی نیز هست و با توجه به عدم مراقبت صحیح دچار عفونت ریه شده و به سختی نفس می‌کشد. با توجه به تشنج‌های چندباره هدی و شرایطش تصمیم گرفتیم نوزاد را به بیمارستان منتقل کنیم و تحت درمان قرار دهیم. در نهایت هدی پس از فرایند درمان و با تلاش و پیگیری های مددکار مهرآفرین به بهزیستی سپرده شد.

وی افزود: هدی از بیماری قلبی نیز رنج می‌برد و والدین شرور پس از اطلاع گزارش مددکار موسسه خیریه در خصوص کودک آزاری پدر و مادر، والدین کودک به ساختمان موسسه حمله کرده و علاوه بر وارد کردن خسارات به ساختمان و شکستن شیشه‌ها ،مددکاران را نیز با چوب و چاقو مورد ضرب و شتم قرار دادند که در نهایت منجر به شکایت مددکاران از والدین شرور شد و سرانجام گزارش پزشکی قانونی ضرب و شتم را بر بدن مددکار تایید کرده و پدر هدی رهسپار زندان شد. وی بعد از چند روز با قرار وثیقه آزاد شد و در کمال ناباوری متوجه شدیم که هدی بعد از چند ماه با حکم قاضی به خانواده کودک آزار برگردانده شد.

این مددکار ادامه داد: در آخرین بررسی که از خانواده هدی صورت گرفت، مطلع شدیم که هدی نوزاد ۹ ماهه فوت کرده است، اما نفهمیدیم دلیل فوت وی چه بوده؛ آیا ادامه آزار والدین بوده یا غفلت والدین از ادامه درمان هدی؟

فوت هدی به هر دلیل که بود، بی ارتباط با غفلت والدین در نگهداری از او نبوده و دستور بازگشت کودک آزار دیده به نزد خانواده‌اش با آن شرایط سوال برانگیز است علاوه بر اینکه تصویب لایحه جدید( لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان) در شورای نگهبان هم نمی‌تواند تاثیر جدی و اثربخشی در سرنوشت این کودکان داشته باشد و این سوال مطرح می‌شود آیا قوه قضائیه قصد ندارد قضات صادر کننده احکام کودک آزاری را کمی بیشتر آگاه کند و به آنها آگاهی های لازم را بدهد و آنها را حساس کند تا آنقدر آسان رای به بازگشت کودکان بی دفاع آزار دیده در نزد خانواده‌های کودک آزار ندهند؟