به گزارش شرق، اين درگيري دو سال قبل در پارکي در جنوب شرق تهران اتفاق افتاد و شهروندان به پليس گزارش دادند دو مرد با هم درگير و هر دو مجروح شده‌اند. با انتقال هر دو مصدوم به بيمارستان يکي از آنها که با ضربه چوب زخمي شده بود، جان خود را از دست داد. مأموران بعد از بهبود نسبي مردي که با چاقو مجروح شده بود، او را بازداشت کردند و به اداره آگاهي انتقال دادند. در تحقيقات انجام‌شده اين مرد به واردکردن ضربه چوب به سر دوستش اعتراف کرد اما گفت اين کار را کرد تا از خودش دفاع کند و اگر اين اتفاق نمي‌افتاد، خودش کشته مي‌شد.
پرونده با صدور کيفرخواست براي رسيدگي به شعبه ۱۰ دادگاه کيفري استان تهران فرستاده شد. متهم روز گذشته پاي ميز محاکمه رفت. در ابتداي جلسه رسيدگي نماينده دادستان در جايگاه حاضر شد. او کيفرخواست عليه متهم را خواند و سپس خواستار رسيدگي به پرونده شد. در ادامه اولياي دم در جايگاه حاضر شدند؛ آنها درخواست صدور حکم قصاص کردند و گفتند حاضر به گذشت نيستند.
سپس نوبت به متهم رسيد. او اتهام قتل عمدي را رد کرد و مدعي شد براي اينکه جان خودش را نجات دهد مجبور به دفاع شد. او گفت: اختلاف ما از زماني شروع شد که دوستمان تصادف کرد. ما سه دوست بوديم. يکي تصادف کرد و در بيمارستان بستري شد. وقتي روي تخت بيمارستان بود مقتول گوشي همراه او را برداشت تا به فردي بدهد که به دوستمان زده بود. من ابتدا از اين کار ممانعت کردم اما در نهايت او اين کار را کرد و همين هم باعث درگيري بين ما شد. من از اين رفتارش عصباني شدم و با هم قهر بوديم تا اينکه روز حادثه مقتول من را تا پارک دنبال و به سمتم حمله کرد. او يک چاقو داشت؛ با ضربات متعدد چاقو به قسمت‌هاي مختلف بدنم من را به شدت مجروح کرد.
متهم گفت: مردم به‌سمت ما آمدند. آنها من را محاصره کردند تا مقتول دوباره حمله نکند. از قسمت‌هاي مختلف بدنم خون مي‌آمد اما او دوباره به سمت من حمله کرد و داشت مرا مي‌زد که مردم اين بار او را گرفتند. من متوجه شدم هر لحظه ممکن است متهم دوباره حمله و از دست شاهدان فرار کند؛ چوب را برداشتم و وقتي به سمتم آمد يک ضربه محکم با چوب به او زدم.
متهم ادامه داد: وقتي با چوب به او ضربه زدم، روي زمين افتاد. من اصلا قصد کشتن او را نداشتم اما او ضربات متعددي بر بدن من وارد کرده بود و همه جاي بدنم خون‌آلود بود. من براي دفاع از خودم اين کار را کردم.
متهم در پاسخ به اين سؤال که چرا فرار نکرد، گفت: من نمي‌توانستم فرار کنم چون مجروح شده بودم؛ از طرفي او مي‌خواست همچنان من را بزند. من هم به قصد اينکه او را بکشم نزدم و فقط مي‌خواستم او را مجروح کنم تا دست از سرم بردارد. اول هم مقتول بود که به من حمله کرد و من را زد.
در ادامه وکيل متهم در جايگاه حاضر شد؛ او گفت: موکل من از خودش دفاع مشروع کرده و براي نجات جان خودش مرتکب قتل شده است و نمي‌خواسته دوستش را بکشد. شاهدان نيز گفته‌اند عامل حمله مقتول بود و متهم از خود دفاع مي‌کرد. قضات محترم توجه داشته باشند مقتول موکل من را تا پارک دنبال کرده است. او قصد ايجاد درگيري داشت. ضمن اينکه موکل من هيچ چيز دستش نبود. او از سوي مقتول مورد حمله قرار گرفت و بعد چوب به دستش گرفت در حالي که مقتول چاقو داشت.
وقتي متهم براي بيان آخرين دفاع در جايگاه قرار گرفت، گفت: من قصد قتل نداشتم و فقط مي‌خواستم خودم را نجات بدهم. او با چاقو به من حمله کرد و من با چوب او را زدم و يک ضربه هم بيشتر نزدم و فکر نمي‌کردم او جانش را از دست بدهد.
در اين هنگام قضات به متهم گفتند آيا حاضر به مصالحه و پرداخت ديه هست؟ که متهم پاسخ داد اگر اولياي دم قبول کنند، او نيز حاضر به گفت‌وگو و مصالحه است و آنچه در توان دارد براي جلب رضايت آنها مي‌کند. در پايان قاضي متين راسخ رئيس شعبه ۱۰ دادگاه کيفري استان تهران به متهم و اولياي دم يک هفته فرصت داد تا با هم گفت‌وگو کرده و در صورت امکان مصالحه کنند. قاضي متين راسخ هر دو طرف پرونده را به بخشش و مصالحه دعوت کرد.
با پايان جلسه دادگاه و بعد از پايان مهلت يک‌هفته‌اي قضات بر اساس اينکه اولياي دم مصالحه مي‌کنند يا خیر، رأي خود را اعلام خواهد کرد.
- 11
- 1
