به گزارش شرق، سه سال پیش دعوای خونینی پشت چراغ قرمز در یکی از محله های ورامین به مأموران گزارش داده شد. هنگامی که تحقيقات در این زمینه آغاز شد، مأموران متوجه شدند ضاربان سه مرد جوان بودند که با مقتول درگیری قبلی داشتند و این درگیری به پشت چراغ قرمز کشیده شد و یکی از طرفین به نام سیاوش به قتل رسید.
مأموران عاملان درگیری را بازداشت کردند و در تحقیقات مشخص شد سه نفر از افراد شرور که در این درگیری نقش داشتند، قمه داشتند؛ هرچند از طرف مقابل نیز افرادی بودند که قمه داشتند اما ضربات مقتول همین سه نفر بودند و آنها به سیاوش حمله کردند. به این ترتیب سه مرد جوان به نام های هاشم، سعید و شاهین بازداشت شدند. این سه جوان به قتل اعتراف کردند. بر این اساس با صدور کیفرخواست پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد.
در آغاز جلسه رسیدگی به این پرونده، بعد از اینکه کیفرخواست علیه متهم خوانده شد و اولیاء دم تقاضای قصاص را مطرح کردند، برادر مقتول که در درگیری حضور داشت، در جایگاه قرار گرفت. او گفت:ما در یک خانه میهمان بودیم. میهمانی بزرگی برگزار کرده بودند. در جمع درباره اینکه چه کسی گنده لات است، صحبت شد. هرکسی رفیق خودش را بعنوان گنده لات ورامین معرفی می کرد؛ همین حرف ها باعث درگیری شد و در میهمانی درگیری مفصلی اتفاق افتاد. کسانی که معتقد بودند دوست خودشان گنده لات است، من را کتک زدند. من هم با برادرم تماس گرفتم و کمک خواستم. وقتی برادرم رسید، درگیری تمام شده بود. ما سوار ماشین شدیم و هر کسی به راه خودش رفت. پشت چراغ قرمز به صورت اتفاقی به هم رسیدیم و ماشین ها کنار هم ایستادند. در این هنگام آنها دوباره به ما حمله کردند و درگیری آغاز شد. هاشم، سعید و شاهین داشتند ما را کتک می زدند، دوستان من هم به کمک ما آمدند و دعوا بالا گرفت. آنها برادرم را با قمه زدند و آن قدر بر بدنش ضربه وارد کردند که دیگر جای سالم برایش نمانده بود. این سه نفر با هم این ضربات را وارد می کردند.
بعد از اینکه دادگاه شکایت اولیاء دم و گفته های برادر مقتول را شنید، متهمان یک به یک در جایگاه حاضر شدند. وقتی هاشم در جایگاه قرار گرفت، گفت:من اتهام قتل را قبول ندارم. در آن درگیری افراد زیادی حضور داشتند ، معلوم نیست ضربه ای که من زدم به جایی از بدن مقتول برخورد کرده باشد یا نه، من فقط قمه را در هوا می چرخاندم.
وقتی نوبت به سعید رسید، او نیز ادعا کرد نمی داند ضربه را به کجای مقتول زده و چون هوا تاریک بوده، چیزی قابل مشاهده نبوده است.
در این میان، شاهین، سومین متهم، قبول کرد ضربه ای به مقتول زده است. او گفت:من می دانم ضربه ای که زدم به پای مقتول برخورد کرده است. خودم دیدم به کجای او زده شده است. من یک لات هستم و قمه کشی بلدم، می دانم باید چطور بزنم که کسی نمیرد ضربه را هم به پایش زدم. ضربات دیگر را متهمان دیگر زدند، خودشان هم می دانند که چطور زده اند، اما نمی گویند.
در این هنگام قاضی از متهم خواست که بگوید هرکدام از هم دستانش به کدام قسمت بدن مقتول ضربه زدند اما او از جواب دادن به این سؤال امتناع کرد و گفت:ما چیزی علیه همدیگر نمی گوییم. من ضربه ای را که خودم زده بودم، قبول دارم اما نمی توانم بگویم آنها هرکدام به کجای مقتول ضربه زدند و خودشان باید درباره خودشان اعتراف کنند و در مرام ما نیست که این کار را بکنیم. البته قصدی برای کشتن نداشتیم. مقتول و دوستانش هم قمه داشتند. آنها هم به ما حمله کردند و اگر ما نمی زدیم، آنها ما را می زدند.
بعد از گفته های متهم، هیئت قضائی وارد شور شدند و متهمان را به پرداخت دیه محکوم کردند. رأی صادرشده مورد اعتراض اولیای دم قرار گرفت. آنها گفتند قتل عمدی بوده و خواستار صدور حکم قصاص هستند. هنگامی که پرونده به دیوان عالی کشور فرستاده شد، پرونده مورد بررسی قرار گرفت و دیوان عالی کشور نیز حکم صادرشده را نقض کرد. در حکم دیوان قتل، عمد تشخیص داده و از دادگاه خواسته شد تا درباره اینکه چه کسی مرتکب قتل شده است، تحقیق شود. به این ترتیب پرونده یک بار دیگر به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و متهمان پای میز محاکمه رفتند.
شاهین بار دیگر در جایگاه قرار گرفت. او گفت:من با دوستانم پیمان رفاقت بسته ام و آن را نمی شکنم، اگر دوست دارند خودشان اعتراف کنند.
سپس سعید در جایگاه قرار گرفت. او گفت:من اصلا با مقتول درگیری نداشتم و با برادرش درگیر بودم و قتل کار من نیست، ضربه ای هم نزدم.
در ادامه هاشم در جایگاه قرار گرفت. او نیز ادعا کرد نمی داند ضربه کاری را چه کسی زده است و گفت:در آن شلوغی من متوجه هیچ چیز نشدم. اصلا نمی دانم دقیقا چه کسانی ضربه زدند.
در ادامه از آنجا که متهمان حاضر نشدند حقیقت را بگویند، دادگاه ناظران درگیری را احضار کرد تا تحقيقات از آنها ادامه یابد و این افراد درباره اینکه چه کسی ضربه کشنده را به سیاوش وارد کرده است ، توضیح بدهند.
به این ترتیب ادامه رسیدگی به این پرونده به بعد موکول شد.
- 19
- 4
