چکیده بیوگرافی عبدالله دوم
نام کامل: عبدالله دوم بن الحسین الهاشمی
تاریخ تولد: ۳۰ ژانویه ۱۹۶۲ (۶۲ ساله)
محل تولد: عمان، اردن
سمت: پادشاه اردن (از سال ۱۹۹۹)
تاجگذاری: ۹ ژوئن ۲۰۰۰
ولیعهد: حسین بن عبدالله دوم
همسر: رانیا عبدالله (ازدواج ۱۹۹۳)
بیوگرافی عبدالله دوم
عبدالله دوم بن الحسین الهاشمی در ۳۰ ژانویه ۱۹۶۳ در امان به دنیا آمد. پدرش ملک حسین و مادرش پرنسس مونا الحسین بودند. عبدالله اول پدربزرگ وی توانست بنیان اردن مدرن را راه اندازی کند و خاندانش از جمله هاشمیان هستند که بیشتر از ۷ سده بر مکه حکومت می کردند، سپس از سال ۱۹۲۱ بر اردن حاکم بودند. هاشمیان از جمله قدیمی ترین سلسله های جهان اسلام هستند که براساس سنت خانوادگی عبدالله از نسل چهل و یکمین نسل دختر محمد، فاطمه و شوهرش، علی، چهارمین خلیفه راشدین است.
بر اساس قانون اساسی، در سال ۱۹۵۲ پسر ارشد حسین، عبدالله صاحب تاج و تخت اردن شد، از آنجایی که بی ثباتی سیاسی بر اردن حاکم بود، ملک حسین یک وارث بالغ را جایگزین خود کرد و عموی عبدالله شاهزاده حسن در سال ۱۹۶۵ انتخاب شد.
عبدالله چهار برادر و شش خواهر دارد: شاهزاده علیا، شاهزاده فیصل، شاهزاده عایشه، شاهزاده زین، شاهزاده خانم حیا، شاهزاده علی، شاهزاده حمزه، شاهزاده هاشم، شاهزاده ایمان و شاهزاده خانم رایه. هفت نفر از آنها خواهر و برادر ناتنی هستند
تحصیلات عبدالله دوم
عبدالله در سال ۱۹۶۶ در کالج آموزشی اسلامی امان پذیرفته شد و در مدرسه سنت ادموند انگلستان تحصیلات خود را ادامه داد. دوران راهنمایی اش را در مدرسه ایگلبروک ادامه داد و برای تحصیلات دبیرستان به آکادمی دیرفیلد آمریکا رفت. او سخنران آغازین کلاس فارغ التحصیلی آکادمی دیرفیلد در سال ۲۰۰۰ بود.
تحصیلات نظامی عبدالله دوم در آکادمی نظامی سلطنتی سندهرست انگلستان در سال ۱۹۸۰ آغاز شد، این درحالی بود که در اردن به عنوان یک افسر آموزشی در نیروهای مسلح اردن شناخته می شد. بعد از گذراندن دوره سندهرست، عبدالله به عنوان ستوان دوم ارتش بریتانیا انتخاب شد و یک سال در بریتانیا و آلمان غربی به عنوان فرمانده نیرو سلطنتی خدمت می کرد.
عبدالله در سال ۱۹۸۲ وارد کالج پمبروک آکسفورد شد و یک دوره یک ساله مطالعات ویژه را دریاره امور خاورمیانه پشت سر گذاشت. وی بعد از برگشت به کشورش وارد ارتش سلطنتی اردن شد و به عنوان ستوان اول و سپس فرمانده دسته و دستیار فرمانده گروهان در تیپ ۴۰ زرهی شروع به خدمت کرد.
وی همچنین دوره سقوط چتربازی در اردن را نیز در سال ۱۹۸۵ گذراند و دوره پیشرفته افسران زرهی را نیز در فروت ناکس پشت سر گذاشت. و با درجه سروانی فرمانده یک گروهان تانک در تیپ ۹۱ زرهی شد.
عبدالله همچنین در شاخه هلیکوپتر ضد تانک نیروی هوایی سلطنتی اردن خدمت کرد و آموزش پرواز با هلیکوپترهای تهاجمی کبرا را دریافت کرد.
در سال ۱۹۸۷ شاهزاده عبدالله در مدرسه خدمات خارجی ادموند فارغ التحصیل شد و به خانه برگشت تا به عنوان دستیار فرمانده گردان تانک هغدهم سلطنتی در سال ۱۹۸۹ خدمت خود را آغاز کند و به درجه سرگرد ارتقاء پیدا کرد.
شاهزاده عبدالله در سال ۱۹۹۰ یک دوره آموزشی را در دانشکده کارکنان بریتانیا شرکت کرد و سال بعد نیز در دفتر بازرس کل نیروهای مسلح اردن به عنوان نماینده سپاه زرهی خدمت کرد. او در سال ۱۹۹۲ فرماندهی یک گردان را در هنگ ۲ زرهی سواره نظام داشت و در سال بعد به درجه سرهنگی منصوب شد و فرماندهی تیپ ۴۰ را بر عهده داشت.
در سال ۱۹۹۴، عبدالله فرماندهی نیروهای ویژه اردن و سایر واحدهای نخبه را به عنوان یک سرتیپ به عهده گرفت و دو سال بعد آنها را به فرماندهی عملیات ویژه مشترک تغییر ساختار داد. او ژنرال سرلشکر شد، در یک دوره مدیریت منابع دفاعی در دانشکده تحصیلات تکمیلی نیروی دریایی آمریکا شرکت کرد و در سال ۱۹۹۸ فرماندهی نیروهای ویژه نیروهای ویژه را در تعقیب قانون شکار کرد. بر اساس گزارش ها، عملیات با سردادن نام او در خیابان های امان با موفقیت به پایان رسید.
ازدواج عبدالله دوم
عبدالله دوم در ژانویه ۱۹۹۳ در یک ملاقات که به واسطه پرنسس عایشه؛ خواهرش ترتیب داده شده بود با رانیا آل یاسین از کارمندان بازاریابی شرکت اپل در امان، دیدار داشت. این زوج بعد از دوماه نامزد کردند و در ژوئن نیز جشن ازدواج خود را برپا کردند.
فعالیت های عبدالله دوم
اقتصادی:
عبدالله پادشاه اردن، تغییرات اقتصادی زیادی در دهه اول سلطنت خود ایجاد کرد. او اردن را از کشوری نسبتا کوچک، نیمه خشک و تقریبا محصور در خشکی، که یکی از کوچکترین اقتصادهای منطقه بود به یک کشور با اقتصاد پیشرفته تبدیل کرد. در سال ۲۰۱۶ اقتصاد ناخالص داخلی اردن به حدود ۴۹ میلیارد دلار رسید.
منابع طبیعی ناکافی، به ویژه در آب و نفت (برخلاف همسایگانش) باعث بدهی مزمن دولت، بیکاری و فقر پادشاهی شده بود که منجر به وابستگی به کمک های خارجی متحدان غربی و عرب خود در منطقه خلیج فارس شد.
اردن یک برنامه آزادسازی اقتصادی تهاجمی را زمانی آغاز کرد که عبدالله در تلاشی برای تحریک اقتصاد و بالا بردن سطح زندگی تاجگذاری کرد و اقتصاد آن تحت سلطنت او بهبود یافت. او با جذب سرمایهگذاری خارجی، بهبود مشارکتهای دولتی و خصوصی و ایجاد پایهای برای اداره منطقه ویژه اقتصادی عقبه و شکوفایی بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات اردن (ICT) اعتبار داشته است.
عبدالله پنج منطقه ویژه اقتصادی دیگر ایجاد کرد: اربید، عجلون، مفرق، معان و بحرالمیت، در نتیجه این اصلاحات، رشد اقتصادی اردن بین سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ دو برابر شد و به ۸ درصد در سال رسید. همچنین منجر به افزایش مستمر سرمایه گذاری خارجی توسط غرب و کشورهای خلیج فارس شد.
کل بدهی خارجی اردن در سال ۲۰۱۲، ۲۲ میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی آن ۷۲ درصد بود. در سال ۲۰۱۶، بدهی به ۳۵.۱ میلیارد دلار رسید که ۹۵ درصد تولید ناخالص داخلی کشور است. این افزایش به چالش های منطقه ای نسبت داده شد که باعث کاهش فعالیت توریستی و سرمایه گذاری خارجی و افزایش هزینه های نظامی شد.
طبق گزارش بانک جهانی، پناهندگان سوری سالانه بیش از ۲.۵ میلیارد دلار (شش درصد تولید ناخالص داخلی و ۲۵ درصد درآمد سالانه دولت) برای اردن هزینه دربر دارند. کمک های خارجی تنها بخشی از این هزینه ها را پوشش می دهد که ۶۳ درصد آن بر عهده اردن است. یک برنامه ریاضت اقتصادی توسط دولت تصویب شد که هدف آن کاهش نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی اردن به ۷۷ درصد تا سال ۲۰۲۱ است.
سیاست:
در سال های اولیه پادشاهی عبدالله وی به دلیل تمرکز تک بعدی بر اصلاحات اقتصادی مورد انتقاد قرار گرفت، به همین دلیل برای اصلاحات سیاسی کمیته ای در فوریه ۲۰۰۵ تشکیل داد تا طرحی برای اصلاحات سیاسی در کشور برای دهه های آینده ایجاد کنند. این طرح در دستور کار ملی قرار گرفت و بعد از نه ماه نیز نهایی شد، اما هیچگاه به مرحله اجرا نرسید.
این طرح شامل گنجاندن نمایندگی تناسبی در انتخابات عمومی، بهبود قوه قضاییه و احترام به حقوق بشر، و رسیدگی به مسائل مربوط به اشتغال، رفاه، آموزش و زیرساخت ها بود. براساس گزارشات، مخالفت محافظه کاران دلیل اجرایی نشدن این طرح بود.
قانون جدید انتخابات در سال ۲۰۱۲ تصویب شد و در انتخابات سال ۲۰۱۳ نیز استفاده شد که دارای عناصر نمایندگی تناسبی بود و شامل ۲۷ عضو از ۱۵۰ مجلس نمایندگان می شد. تعدادی اصلاحات سیاسی برای محدود کردن برخی از اختیارات پادشاه انجام شد، از جمله اصلاح حدود یک سوم قانون اساسی، ایجاد دادگاه قانون اساسی و کمیسیون مستقل انتخابات و بهبود قوانین حاکم بر حقوق بشر و آزادی بیان و اجتماعات.
عبدالله دوم در ۱۰ ژوئن ۲۰۲۱ کمیته جدیدی شامل ۹۲ عضو به ریاست سمیر رفاعی؛ نخست وزیر سابق اطلاع داد. از جمله وظایف این کمیته نوسازی نظام سیاسی و پیشنهاد قوانین جدید برای دولت های محلی بود. در اکتبر ۲۰۲۱ کمیته توصیه های مدنظر خود را به عبدالله تحویل دادند، آنها پیش نویس قوانین را برای احزاب سیاسی و انتخابات و همچنین ۲۲ اصلاحیه در قانون اساسی اردن درباره کار پارلمانی و توانمندی سازی زنان و جوانان پیشنهاد داد.
عبدالله در نوامبر ۲۰۲۱ به دولت دستور داد تا برای نوسازی های سیاسی فشار وارد کند، کابینه اردن نیز پیش نویس قوانین را به مجلس ارائه کرد. در دسامبر ۲۰۲۱، یک بحث پارلمانی در مورد اصلاحیه قانون اساسی که حقوق بیشتری به زنان میدهد، منجر به درگیری بین اعضای پارلمان شد.
در ۳ ژانویه ۲۰۲۲، پارلمان اردن اصلاحیه ای را در ماده ۴۰ قانون اساسی تصویب کرد که به عبدالله اجازه می دهد تا رئیس دادگاه، رئیس شورای قضایی شریعت، مفتی اعظم اردن، رئیس دادگاه سلطنتی را منصوب یا عزل کند. وزیر دربار و مشاوران شاه.
در ۶ ژانویه ۲۰۲۲، پارلمان اردن اصلاحات قانون اساسی را با اکثریت ۱۰۴ به ۸ تصویب کرد که شامل بهبود حقوق زنان، کاهش حداقل سن برای نمایندگان منتخب به ۲۵ سال و انتخاب نخست وزیر توسط بزرگترین حزب مجرد مجلس شد.
جانشین عبدالله دوم
تا ۲۸ نوامبر ۲۰۰۴ عنوان جانشینی عبدالله به برادر ناتنی اش شاهزاده حمزه متعلق بود اما بوی در طی نامه ای به حمزه که در تلویزیون دولتی اردن نیز خوانده شد اعلام کرد:
«داشتن شما در این مقام نمادین، آزادی شما را محدود کرده و مانع از سپردن مسئولیتهایی به شما شده است که شما واجد شرایط کامل برای انجام آن هستید».
انتظار می رفت که شاهزاده حسین به عنوان ولیعهد ایشان انتخاب شود که درنهایت در ۲ ژوئیه ۲۰۰۹ این منصب به شاهزاده حسین اهدا شد.
زندگی شخصی عبدالله دوم
همانطور که پیش از این نیز اشاره شد؛ عبدالله با ارنیه آل یاسین در ژانویه ۱۹۹۳ ملاقات کرد و دوماه بعد نیز در کاخ زهران با همدیگر ازدواج کردند. این زوج چهار فرزند دارند که شامل:
- ولیعهد حسین (متولد ۲۸ ژوئن ۱۹۹۴)
- شاهزاده ایمان (متولد ۲۷ سپتامبر ۱۹۹۶)
- شاهزاده سلما (متولد ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۰)
- شاهزاده هاشم (متولد ۳۰ ژانویه ۲۰۰۵)
پادشاه اردن عبدالله دوم در سال ۲۰۱۰ کتابی از زندگی خود به نام آخرین فرصت ما: تعقیب صلح در زمان خطر نوشت. این کتاب بینش هایی درباره دوران کودکی وی و گزارش های پشت پرده از روبرویی اش با شخصیت های سیاسی بیان می کند.
چتربازی، موتورسواری، ورزش های آبی و جمع آوری سلاح های باستانی از جمله علایق ملک عبدالله است، وی همچنین به سریال های علمی تخیلی نیز علاقه دارد.
ملک عبدالله گردشگری را در اردن گسترش داد و وی از زمان رسیدن به پادشاهی دیگر با چتر پرواز نکرد. از آنجایی که به فیلم علاقه داشت تصمیم گرفت موسسه هنرهای سینمایی دریایی سرخ در شهر ساحلی عقبه در دریای سرخ در سال ۲۰۰۶ را راه انداری کند.
ثروت عبدالله دوم
عبدالله دوم شبکه بین الملیل املاک و مستغلات دارد که ارزش آن بیشتر از ۱۰۰ میلیون دلار می باشد. مالکیت وی بر این اموال از طریق شرکت های فراساحتی در جزایر ویرحین بریتانیا ثبت شده است اما از بقیه پنهان بودند. وی در نشست اسناد پاندورا اعلام کرد که سه ملک کنار اقیانوس در ناحیه پوینت دام مالیبو دارد همچنین از دارایی هایش در واشنگتن، دی سی، لندن و اسکات خبر داد.
وکلای وی هرگونه سوء استفاده از بودجه عمومی یا فرار مالیاتی را رد کرده اند، همچنین اعلام می کنند که ثروت خصوصی پادشاه از شرکت های خارج از کشور خریداری شده اند. درز درز کردیت سوئیس در سال ۲۰۲۲ فاش کرد که عبدالله دارای شش حساب محرمانه بود، از جمله یکی که موجودی آن بیش از ۲۲۴ میلیون دلار بود.
در بیانیه دادگاه سلطنتی آمده است که وجوه حاصل از فروش یک هواپیمای ایرباس ۳۴۰ متعلق به پدرش ملک حسین به مبلغ ۲۱۲ میلیون دلار بوده است و با یک هواپیمای کوچکتر و ارزانتر گلف استریم جایگزین شده است.
دیدار عبدالله دوم با ترامپ
عبدالله دوم به عنوان اولین رهبر عرب توانست با دونالد ترامپ در کاخ سفید ملاقات کند. این دیدار در کاخ سفید صورت گرفت و با هدف یافتن راه حلی برای مناقشه بین اسرائیل و فلسطین صورت گرفت.
ترامپ در این دیدار گفت: «جهان به هم ریخته است و من وضعیت آشفته ای را به ارث برده ام. یعنی خاورمیانه را، کره شمالی را و بسیاری از چیزهای دیگر را. وضعیت کشور خودمان و موافقتنامه های تجاری وحشتناک را. من تنها یک وضعیت آشفته را به ارث برده ام اما این مشکلات را حل خواهیم کرد.»
اقدامات سیاسی حمزه برادر عبدالله دوم
مقامات دولتی اردن اعلام کردند که شاهزاده حمزه با افرادی که در راستای توطئه علیه حکومت برای بیثابت کردن کشور با خارج ارتباط داشتند در تماس بوده و از مدتها پیش تحت نظر قرار داشته است به همین دلیل در حصر خانگی بودند اما بعد از یک روز اعلام کرد که از فرمان ارتش مبنی بر سکوت و قطع هرگونه ارتباط با خارج از حصر تبعیت نمی کند.
وی در این فایل صوتی به مخاطب خود از پشت خط تلفن میگوید: «مطمئنا من از دستورات رئیس ستاد کل ارتش وقتی به من میگوید که اجازه ندارم بیرون بیایم، توییت کنم، با دیگران ارتباط برقرار کنم و تنها اجازه ملاقات با خانوادهام را دارم، سرپیچی خواهم کرد.»
ارتش اردن روز شنبه به شاهزاده حمزه نسبت به آنچه اقدام علیه ثبات و امنیت کشور خوانده شد، هشدار داده بود. ولیعهد سابق اردن سپس در پیامی ویدیویی اعلام کرد که در حصر خانگی است.
جدا از شاهزاده حمزه که در حصر قرار گرفت، چندین مقام ارشد بلند پایه حکومت اردن نیز دستگیر و بازداشت شدند.
گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش
- 17
- 2