سرمو گذاشتم زمین. گوشیمو برداشتم ساعت و کوک کنم دیدم یه کانال خبری یه خبر فوری گذاشت. باز کردم دیدم ای دل غافل برادر اسحاق جهانگیری دستگیر شده. یکی از معجزات کشور عزیزمون ایران اینه که مفسدین در یه قدمی مسوولانش زندگی میکنن ولی خودِ مسوولان کاملا سالم هستن!
نمونه‌ا‌ش همین برادر آقای جهانگیری یا قبل از اون برادر رییس‌جمهور. یا یه زمانی شایعاتی در مورد پسر شهردار تهران مطرح بود یا مهدی‌هاشمی پسر مرحوم هاشمی یا... بسه یا بازم مثال بزنم؟!
البته ما در تاریخ هم نمونه‌هایی اینچنینی داشتیم. مثلا برادران حضرت یوسف که همه‌شون فاسد بودن. فقط با این فرق که اگه چندتا خانم موقع پرتقال پوست کندن آقای جهانگیری رو ببینن، با چاقو دست شونو نمی‌بُرن!
ولی واقعا سواله که چطور میشه یک سری از مسوولان ما خواهر و برادر و بچه‌هاشون فاسد از آب در میان ولی خودشون عین دسته گل طیب و طاهر می‌مونن!
اما واقعا چرا انقدر مسوولان دارن همدیگه رو دستگیر میکنن؟
وقتی مسوولان خدمتگزار کشور اینطوری همدیگه‌رو دستگیر میکنن، از یه طرف آدم خیالش راحت میشه میگه: عدالت صغیر و کبیر نمی‌شناسه ولی از یه طرفم آدم می‌ترسه پیش خودش میگه: اون که برادر اسحاق جهانگیریه گرفتنش ما که کلاه‌مون پس معرکه‌اس. البته ما که کاری نکردیم که نگران باشیم. طلایی که پاکه چه منتش به خاکه. ما آنقد بدشانس بودیم که حتی موقعیت فاسد شدنم برامون پیش نیومد!
- 16
- 2
