دیروز تولد رییسجمهور مردمی، باعث حیرانی و سردرگمی، رییس پاکدستترین دولت تاریخ بشر، در سپهر سیاسی ایران اختر، عامل تولید دردسر، قُد و یهدنده و لایتغیر، دوست و رفیق اقوام بَربَر، خوشحال و خندان و شاد، با دزدی و اختلاس در عناد، پرچمدار مبارزه با فساد، محمود احمدینژاد بود!
شاید باور نکنید که دقیقا در همان روز و ماه و سالی که محمودجان عزیز ما به دنیا آمد تا امید در دل مستضعفان زنده شود، بیل گیتس هم در همان روز و ماه و سال توسط مادرش متولد شد. این دو نفر با هم زندگی را شروع کردند اما رویکردهای کاملا متفاوت و متناقضی نسبت به یکدیگر اتخاذ کردند.
بیل به دنبال جمع کردن مال و اموال بود اما محمود تلاش کرد تا ثروت را بین مردم پخش کند. بیل خوشتیپ بود اما محمود صفای دل را به ظاهر ترجیح میداد. بیل تولید ناخالص ملی آمریکا را بینهایت افزایش داد. محمود هم با فروش نفت این کار را کرد اما همزمان هزینههای ملی را هم افزایش داد و متاسفانه چیزی ته آن باقی نماند. بیل کت میپوشید ولی محمود کاپشن.
اگر هنوز به خاص بودن او (احمدینژاد) ایمان نیاوردهاید یادتان نرود که او همزمان با روز جهانی کوروش هم به دنیا آمده تا غیرمستقیم ثابت کند که میخواهد به اندازه کوروش به ملت خود خدمت کند. او با دنیا آمدن در این روز میخواهد به همه ما بگوید که میخواهد قدم در راه کوروش بگذارد ولی آقای ناطق و پسران آقای هاشمی نمیگذارند!
حالا اینکه آنها میخواهند قدم در راه چه کسی بگذارند خدا میداند.
احمدینژاد عزیز...
ما میفهمیم که تو میخواستی ما را مثل آلمان کنی ولی نشد. همانطور که روحانی میخواست وزیر زن معرفی کند ولی نشد!
تولدت مبارک، دادگاهت پربار
محمدرضا ستوده
- 14
- 2