کارگران فصلی شوشتر که اغلب آنها زن بودند در حالی که عازم محل کار بودند در تصادفی مرگبار، یک بامداد خونین برای آنها رقم خورد تا باز هم مرگ کارگران در خوزستان خبر ساز شود.
پنج روز قبل ۱۶ تن از سرنشینان مینی بوس کارگران فصلی کشاورزی شهر مهاجرپذیر "شرافت" در نزدیکی شوشتر خوزستان در تصادفی خونین جان باختند تا کشته های "شرافت" در یک هفته به ۱۸ تن برسد. خبری هولناک که در میان انبوه خبرهای تلخ دیگر کمتر دیده و رسانه ای شد. خبرگزاری مهر در گزارشی به قلم "قاسم منصور آل کثیر" به این واقعه و عوامل دخیل در آن پرداخت که متن کامل آن را در ادامه می خوانید:
۱۶ نفر در آن جاده شوم کشته شدند.۱۰ نفرشان زن بودند. زن‌هایی که خواهران، همسران و مادرانی بودند که از همه جا بی خبر راهیِ این جاده شوم شدند.
ساعت پنج صبح، یکی از این مادران دست‌هایش را روی پلک‌های کودک می‌کشد و بوسه‌اش را روی گونه فرزندش به یادگار می‌گذارد. زنبیلش که حاوی کمی نان و خوراکی بود را برمی‌دارد و به ایستگاهِ مینی‌بوس می‌رود تا به موقع به محل کار برسد.
چند خانه آن طرف‌تر لقمان دانش‌آموزِ زرنگی که اخیراً در تیزهوشان قبول شده بود شبِ قبل به خانه دایی رفته بود و با پسردایی‌ها آماده می‌شوند تا خودشان را به ایستگاه برسانند. دسته مامان پریسا که به گروهِ «دا پریسا» معروف است ۲۲ کارگرِ کشاورزی هستند که اغلب در سنین نوجوانی به سر می‌برند. همه سوار بر مینی‌بوس می‌شوند تا به محلِ نشاء کاری برسند.
حق‌الزحمه هر روزِ کاری، در زمینِ کشاورزی حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان بود. کارگرانِ گروهِ «دا پریسا» هر کدام دغدغه‌ای داشتند. یکی از دخترانِ کارگر نیاز به پول برای ادامه تحصیلش داشت و پسری دیگر برای خریدِ موبایل محتاجِ پول بود. مادری با چهار فرزند و همسرِ از کار افتاده هم برای تهیه لقمه نانی در این گروه ثبت نام کرده بود. همه کارگران از اهالیِ شهر شرافت از توابع شهرستان شوشتر هستند. شهری که به شهر کارگری معروف شده است.
هشتم شهریور ماه امسال، همگی سوار بر مینی‌بوس دهه شصتی می‌شوند و راننده در گرما و رطوبتِ شدید به جاده می‌زند. بعد از دقایقی، راننده به علت انحراف به چپ در جاده با تریلی شاخ به شاخ می‌شود و حادثه‌ای فجیع رخ می‌دهد.
طی یک هفته اخیر دو تصادف مرگبار به فاصله سه روز از هم در جاده شرافتِ شوشتر اتفاق افتاد. اولین تصادف که در ۹ شهریور ماه جاری رخ داد ۱۶ نفر کشته شدند که از این ۱۶ نفر ۱۰ نفرشان زن بودند. سه روز بعد هم در همین جاده دو نفر دیگر کشته می‌شوند و تعداد این کشته شدگان به ۱۸ نفر می‌رسد.
در تصادف اول ۶ نفر مصدوم شدند که چهار مصدوم به بیمارستان شوشتر منتقل و دو نفر به علت وخامت حالشان به بیمارستان اهواز اعزام شدند. قرار بود دو مصدومی که حال وخیم دارند با هلی‌کوپتر به اهواز منتقل شوند اما به هلی‌کوپتر پس از رسیدن به بیمارستان به علتِ رطوبتِ بالا امکان پرواز نداشت و دو مصدوم را با آمبولانس راهی اهواز کردند.
چهار بیماری که به بیمارستان شوشتر منتقل شده بودند پس از عمل جراحی و بعد از سه روز دو نفر از آنها مرخص شدند. دو بیماری که به اهواز منتقل شده بودند نیز یکی از آنها مرخص و دیگری هنوز در کما به سر می‌برد و قطع نخاع شده است.
نوزادِ تنها / گِلِه از راهداری
عیدی داوودی از ساکنان شهر شرافت که خواهر و عروسشان در این حادثه کشته شدند به خبرنگار گفت: فرخنده نوروزی ۳۰ ساله که چهار فرزند که یکی از آنها نوزاد بود و همسرش به بیماری مبتلا است جان باخت. همچنین خواهرم فریبا داوودی ۳۸ ساله که پنج فرزند دارد نیز در این سانحه از دنیا رفت.
داوودی افزود: درخواست می‌کنم مسئولان برای مستمری افرادی که در این سانحه بودند چاره‌ای بیاندیشند. همگی این عزیزانمان از نظر مالی نیازمند بودند که حاضر می‌شدند در شرایط سخت و گرما تن به کارگری دهند.
این شهروندِ شهر شرافت با ابراز گله از راهداری گفت: این راه که به عنوان راه کمربندی به حساب می‌آید فاقد شانه، علائم و خط کشی است که متأسفانه راهداری ساعاتی پس از حادثه در محل حاضر شده و اقدام به خط کشی می‌کند که این رفتار به شعور اهالی شهر شرافت توهین شد.
هدف، باز ایمن‌سازی
این در حالی است که روابط عمومی اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده‌ای استان خوزستان به نقل از محمد جولانژاد، مدیر کل این اداره گفت: پروژه خط کشیِ این جاده از قبل در دست اجرا بود و خط کشی‌های عقب‌تر از آن نیز وجود دارد که ما بعد از این حادثه تصمیم گرفتیم برای پیشگیری مجدد، محلِ حادثه را باز ایمن‌سازی کنیم.
نوروزی که از ساکنان شهر شرافت است و دو خواهر و دو خواهرزاده‌اش در این حادثه حضور داشتند در این مورد توضیح داد: خواهرم فرخنده نوروزی ۳۰ ساله و خواهرزاده‌هایم فاطمه مختاری ۲۰ ساله و زینب نوروزی ۲۱ ساله در این حادثه جان باختند.
وی افزود: سارا ۲۵ ساله دیگر خواهرم است که به اهواز اعزام شد و حالش وخیم است. پزشکان اعلام کردند که قطع نخاع شده و اکنون هوشیاری ندارد. یکی از چشم‌هایش نیز آسیب دیده و گردنش هم شکست.
آرزو قاسمی که مسئولیت امور بانوان شهرستان شوشتر را بر عهده دارد درباره وضعیت معیشتِ بانوانِ شهر شرافت گفت: بعضی از مردم در این شهر از روی علاقه به کار می‌روند و بعضی به خاطر گذرانِ امور و معیشت.
قاسمی افزود: در این شهر گروه‌های مختلفی وجود دارد که به عنوان سرگروه یا سردسته فعالیت می‌کنند. گروه اخیر یعنی گروهِ «دا پریسا» ساعت پنج صبح حرکت می‌کنند که بعد از رسیدن به محل کار تا ساعت هشت صبح کار را ادامه دهند و بعد از یک صبحانه کوتاه مجدد تا ساعت ۱۱ کار می‌کنند و با افزایش دما به خانه برمی‌گردند.
این مقام مسئول اظهار کرد: بعضی از خانم‌ها به علت وضع معیشتی که دارند کودکان خود را به محل کار می‌برند که بابت حضور آنها نیز حق الزحمه‌ای تهیه کنند.
وی یاداور شد: اخیراً شرکتی با ۲۵۰ میلیون تومان هزینه اولیه برای بسته بندی ترشیجات راه‌اندازی شد که ما تاکید کردیم حتماً از نیروهای سرپرست خانوار استفاده کنند.
چاره، بیمه‌روستایی
مدیر کل امور بانوان استانداری خوزستان نیز در رابطه با حادثه اخیر شوشتر گفت: باید برای رسیدگی به وضعیت معیشت این زنان فکری اساسی کرد و امیدوارم در بررسی‌هایمان به نتایج خوبی برسیم. البته به همه فرمانداری‌ها ابلاغ شده که در زمینه امور بانوان همراهی کنند.
مریم مراد اسکندری افزود: باید برآورد کلی تعداد نفرات انجام شود و پرونده‌های این زنان برای بیمه زنان روستایی تکمیل شود.
محمد حسن کجباف، معاون سیاسی و اجتماعی فرمانداری شوشتر نیز در این مورد گفت: در نظر داریم زمینی برای شهرک دامداری با همکاری مسکن و شهرسازی و بنیاد برکت را تخصیص دهیم و برای حل مسئله اجتماعی باید به این سمت و سو پیش برویم. البته دستگاه قضا، امام جمعه، نماینده مردم شوشتر در مجلس و … در تلاش برای احقاق این مسئله هستند تا اهالی شرافت از نظر اقتصادی بهره ببرند.
کجباف افزود: روز حادثه نیز تمام تلاشمان را کردیم که به مصدومان توجه ویژه‌ای شود به طوری که دستور دادیم بالگرد سریع در بیمارستان حاضر شود اما به علت شرایط جوی و شرجی بالا نتوانست پرواز کند و دو مصدوم با آمبولانس به بیمارستان گلستان اهواز منتقل شدند.
معاون سیاسی و اجتماعی فرمانداری شوشتر توضیح داد: با پیگیری دادستانی و دادگستری شوشتر ۵۰ درصدِ بیمه کشته شدگان تا هفته آینده پرداخت می‌شود.
جمعیت شهر شرافت و حومه آن از توابع شهرستان شوشتر در استان خوزستان نزدیک به ۴۰ هزار نفر است که اکثراً از مهاجرانِ شهر و استان‌های اطراف هستند. مردان اغلب به عنوان کارگر فصلی و نی‌بُر در شرکت نیشکر فعالیت می‌کنند و زنان نیز در زمین‌های کشاورزی به عنوان کارگر روزمزد امورات خود را می‌گذرانند.
سهمِ استخدام
روح الله زلقی از فعالان اجتماعی و عضو پیشین شورای شهر شرافت به خبرنگار مهر گفت: بارها گلایه کردیم و مشکلاتِ شهر شرافت را اطلاع دادیم اما نتیجه‌ای حاصل نشد.
زلقی افزود: اتفاقِ اخیر مسبوق به سابقه است و همواره چنین تصادفاتی در این جاده رخ می‌دهد که باعث مصدومیتِ کارگرانِ شهر شرافت می‌شود.
وی یادآور شد: در استخدامی‌ها توجهی به ساکنان این دیار نمی‌شود و مرد و زن مجبور هستند برای گذرانِ امور به کارگری مشغول شوند.
چهار هزار زن کارگر
حامد عبدالهی، شهردار شهر شرافت در خصوص اتفاق اخیر گفت: مردم شهر واقعاً نیازمند هستند و لازم است فکری اساسی برای بهبود وضعیت آنها بشود.
عبدالهی تاکید کرد: هر روز ساعت پنج صبح اگر در خروجی شهر شرافت بایستید نزدیک به چهار هزار زن کارگر را می‌بینید که برای کار در زمین‌های کشاورزی با وانت و دیگر خودروها به سمت مزارع می‌روند.
وی افزود: مسئولان شهرستان اتحاد خوبی دارند اما نیاز است متولیان استانی نگاهی ویژه به جاده کمربندی که حادثه‌خیز است داشته باشند. روز جمعه هم شاهد مرگ دو جوان دیگر در این جاده شدیم.
شرافت کجاست؟
به دلیل جا به جایی روستاها و راه‌اندازی کشت و صنعت نیشکر، اهالی چندین روستا سال ۱۳۶۴ در محلی جدید یکجانشین می‌شوند. این شهر که شهری مهاجرپذیر بود و در سال ۱۳۷۶ شورا و دهیاری‌اش تعیین می‌شود. ساکنان این شهر از ایذه، لرستان، چهارمحال بختیاری، الیگودر و.. هستند که بخش چشمگیری از آنها از طایفه آرپناهی، داوودی و عبدالهی هستند. سال ۱۳۸۵ به دلیل افزایش جمعیت در شرافت، رسماً به عنوان شهر تعیین می‌شود. شهری بدون مرتع و دام و زمین‌های کشاورزی که مردم مجبور بودند به شغل کارگری مشغول شوند. جمعیت اهالی این شهر و روستاهای حومه نزدیک به ۴۰ هزار نفر هم می‌رسد.
به گزارش خبرنگار مهر، از ابتدای امسال تا کنون ۲۵ نفر از ساکنان این شهر بر اثر حوادث جان باختند. با وجود اینکه اهالی بارها برای بهبود وضعیت معیشتشان تلاش کردند اما تلاش‌ها راه به جایی نبرد و همچنان وانت و مینی‌بوس‌های دهه شصتی هر روز ساعت پنج صبح هزاران زن و مرد کارگر را از شرافت به مزارعِ شهرهای اطراف در مسیرهای خطرناک جا به جا می‌کنند.
- 19
- 3
