حسن رضایی فر در گفت وگو با ایلنا، با اشاره به کاهش ارتفاع غیر مجاز هواپیما در محل وقوع سانحه گفت: اینکه هواپیما از ارتفاع مجاز کاهش ارتفاع داده است می تواند دلایل متعددی داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه ارتفاع مجاز در آن منطقه حداقل ۱۷ هزار پا است، اظهار داشت: خطای خلبان، قفل شدن سطوح کنترل، از دست رفتن موتور، یخ زدگی بال و ملخ، پدیده های هوایی و ... می تواند از دلایل کاهش ارتفاع خلبان باشد اما در حال حاضر تا قبل از بررسی اطلاعات FDRو CVRجعبه سیاه هیچ نظری نمی توان داد.
رئیس کمیسیون بررسی سانحه هواپیمای تهران- یاسوج ادامه داد: در ساعت ۹ و ۲۸ دقیقه صبح امکان اینکه موبایل روشن یکی از مسافران بسته به قدرت ماهواره های مخابراتی در محل سیگنالی داده باشد وجود دارد اما این امکان بعد ازساعت ۹ و ۳۰ دقیقه به بعد وجود نداشته است.
رضایی فر با تاکید بر اینکه خلبان پس از اینکه از رادار محو شده با برج مراقبت مکالمه داشته است، گفت: ساعت ۹ و ۳۰ دقیقه آخرین مکالمه خلبان با برج مراقبت بوده است و هواپیما ساعت ۹ و ۲۵ دقیقه از رادار خارج شده است و بعد از اینکه از رادار خارج شده توانسته ۶ دقیقه پرواز و با برج مراقبت مکالمه داشته باشد.
وی افزود: از آنجایی که منطقه کوهستانی است، سیگنال های ارسالی از هواپیما به انتن های راداری نمی رسد به همین دلیل پوشش نقطه کور راداری محسوب می شود.
رضایی فر گفت: هواپیما در ارتفاع بیش از ۱۸ هزار و۶۰۰ پا از رادار خارج شده و به کوهی با ارتفاع ۱۳ هزار پا برخورد کرده است یعنی ۵ هزار و ۶۰۰ پا کاهش ارتفاع بدون پوشش راداری داشته است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا پس از اینکه هواپیما از رادار خارج شده است، در مکالمات خلبان با برج مراقبت اشاره ای به علت خروج از رادار نشده است، تاکید کرد: اساسا آن منطفه فضای راداری ندارد و در اسناد هم آمده است در ارتفاعات بالای ۲۰ هزار پا سرویس راداری باید وجود داشته باشد و برای مرکز کنترل بالای ۲۰ هزار پا سرویس راداری ارائه می شود.
- 10
- 3