روزیاتو | اولین فضایی که ممکن است هنگام فکر کردن به فیلم‌های رزمی به ذهن خطور کند، معابد، آموزشکده‌های رزمی یا احتمالاً فضاهای روباز وسیع است. حتی آن فیلم‌های رزمی که در مناطق پرجمعیت اتفاق می‌افتند، ممکن است حاوی «دعوای خیابانی» به معنای سنتی‌اش نباشند، اگر خود فیلم‌ها قرن‌ها پیش اتفاق افتاده و بنابراین واقعاً آنچه را که ما اکنون به‌عنوان خیابان و مکان‌هایی برای وقوع دعوا می‌دانیم، نداشته باشند.
بدین ترتیب ممکن است برخی از فیلم‌های رزمی محبوب شما در این فهرست نباشند زیرا ما در اینجا تنها به فیلم‌های رزمی خیابانی یا به عبارت دیگر، فیلم‌های رزمی حاوی دعواهای خیابانی می‌پردازیم.
۱۰- Rumble in the Bronx (۱۹۹۵)
خب، این یکی فیلمی رزمی است که شاید قرار گرفتن آن در این فهرست را مسلم بدانید. شورش در برانکس یا جنجال در شهر، جکی چان را در حال انجام کارهای همیشگی‌اش در محله معروف شهر نیویورک نشان می‌دهد. او در این فیلم نقش مردی را بازی می‌کند که برای یک عروسی خانوادگی از هنگ‌کنگ به نیویورک می‌آید و در آنجا با چند تبهکار خرده پا درگیر می‌شود که در ادامه به شکلی کمدی به درگیری بزرگتری منجر می گردد.
این یک فضاسازی کلاسیک برای یک فیلم رزمی با فضای امروزی است، و دیدن جکی چان در نقش شخصیتی که کمتر در فیلم هایش آن را به تصویر کشیده، باعث می‌شود یک تجربه تماشای منحصربفرد برای طرفداران این ستاره فیلم های رزمی جلوه کند… هر چند از نظر فنی او در این فیلم نیز در حال دعوا و بدلکاری در منطقه ونکوور دیده می شود، که به عنوان شهر نیویورک به مخاطب فروخته می شود، با توجه به اینکه فیلم در واقع در برانکس فیلمبرداری نشده بود. با این حال، اسم شورش در برانکس کمی باحال تر از شورش در ونکوور به نظر می رسد، بنابراین امیدواریم که بتوانید این گاف کوچک را نادیده بگیرید!
۹- The Street Fighter (۱۹۷۴)
یکی دیگر از انتخاب های واضح برای این فهرست، The Street Fighter در واقع درباره مردی است که در خیابان ها دعوا راه می اندازد. نقش او را سانی چیبای افسانه‌ای بازی می‌کند، که یکی از بهترین ستارگان هنرهای رزمی سینمایی در زمان خود بود، جایی که شخصیت چیبا باید با دشمنان مختلفی مبارزه کرده و همزمان از یک وارث ثروتمند محافظ کند.
همه اینها فقط بهانه ای برای خشونت وحشیانه (برای آن زمان) است، در حالی که جنگجوی خیابانی تقریباً مانند فیلم های اکشن دهه ۱۹۷۰ صریح و به شدت ساده است. اگر چیزی بیشتر از اکشن در محیط شهری می خواهید، ممکن است با دیدن این فیلم ناامید شوید، اما اگر نبردهای خیابانی همان چیزی است که می خواهید (و با این که این همه چیزی است که در این فیلم خواهید دید مشکلی ندارید)، پس The Street Fighter بهترین فیلم برای شماست.
۸- Sister Street Fighter (۱۹۷۴)
در همان سالی که جنگجوی خیابانی منتشر شد، یک اسپین آف/دنباله نیز با عنوان نه چندان خلاقانه خواهر جنگجوی خیابانی ساخته شد. سانی چیبا در این فیلم نیز حضور دارد و نقش فردی با نام دیگری را بازی می‌کند، اما ستاره اصلی فیلم اتسوکو شیهومی است، که نقش یک رزمی‌کار جوان را بازی می‌کند که پس از اسیر شدن برادرش توسط یک قاچاقچی مواد مخدر، برای نجات این برادر (او نیز یک رزمی‌کار است) دست به کار می شود.
راستش را بخواهید، Sister Street Fighter ممکن است کمی بهتر از The Street Fighter باشد، اگرچه هر دو هیجانات و انفجارهای اکشن مشابهی را ارائه می دهند که با داستان های (تقریبا) بسیار ساده تکمیل می شود. خواهر جنگجوی خیابانی را می‌توان به خاطر کمک به تأثیرگذاری بر فیلم‌های رزمی بعدی که مبارزان زن را به عنوان قهرمان‌های داستان به کار می گرفت، مورد تمجید قرار داد، فیلمی که نشان می داد زن های رزمی کار نیز همانند همتایان مرد خود توانایی کتک زدن آدم بدهای داستان را دارند.
۷- Big Trouble in Little China (۱۹۸۶)
مشکل بزرگ در چین کوچک احتمالاً بیشتر یک کمدی است تا یک فیلم اکشن، اما بخش زیادی از آن به این واقعیت مربوط می شود که کرت راسل، ستاره فیلم، اساساً تبدیل به وردست برای یک ستاره اکشن می شود. شوخی اصلی فیلم این است که او در فضایی متفاوت و غریبه برای شخصیت های سینمایی اش قرار گرفته و اگرچه شخصیت او کاریزماتیک است، اما به نوعی یک شخصیت بازنده است و خوشبختانه این شوخی هرگز از خنده دار بودن باز نمی ماند.
نبردهای تن به تن اما بر عهده شخصیت های دیگر فیلم است، وانگ چی (با بازی دنیس دان) به عنوان قهرمان واقعی داستان ظاهر می شود … یا حداقل مردی که می تواند به درستی هنرهای رزمی را به شکلی معتبر و قابل قبول انجام دهد. بنابراین در Big Trouble in Little China، کمدی، عناصر فانتزی و اکشن رزمی وجود دارد که بیشتر آن در سطح خیابان یا پایین‌تر از سطح خیابان انجام می‌شود. به یک معنا، این فیلم می‌تواند هم فضای شهری و هم فضایی فانتزی داشته باشد که تازگی و جذابیت بیشتری به این فیلم می بخشد.
۶- Who Am I? (۱۹۹۸)
چند سال بعد از شورش در برانکس، جکی چان در فیلم دیگری بازی کرد که به او اجازه داد در بسیاری از محیط‌های شهری مدرن قابل قبول تر بجنگد: من کی هستم؟، که در کل احتمالاً یکی از دست کم گرفته‌شده‌ترین فیلم‌های اوست. به لطف شخصیت چان که در مراحل اولیه داستان دچار فراموشی می شود، فیلم کمی شلخته شروع می‌شود، و این همیشه رویکردی همراه با تنبلی در دنیای داستان هاست… اما وقتی وارد مرحله بعد فیلم می شویم، من کی هستم؟ خیلی جذاب و بی نقص ادامه می یابد.
تنها سکانس های اکشنی که در اوج داستان اتفاق می افتد برای توجه بیشتر به این فیلم و قرار دادنش در این فهرست کافی است، جایی که جکی چان با چند نفر روی پشت بام می‌جنگد، قبل از اینکه از ساختمان ویلمزورف در روتردام هلند پایین بیاید (در این فضا منطقی است)، و ادامه اکشن روی سطح خیابان انجام شود. بدلکاری های نمادین و جذاب زیادی از جکی چان در این فیلم وجود دارد که قطعاً از تماشایشان لذت خواهید برد، هر چند برجسته ترین آن ها همانی است که پیش تر گفتیم.
۵- The Boxer from Shantung (۱۹۷۲)
در حالی که فیلم The Boxer from Shantung در فضای یک قرن پیش (در دهه ۱۹۳۰ اتفاق می‌افتد) روایت می شود، و بنابراین شهرهایی با ماهیت مدرن‌تر را نشان نمی‌دهد، هنوز هم حس شهری/خیابانی دارد. داشتن روایتی در دهه اولیه قرن بیستم، آن را از فیلم های رزمی کلاسیکی که در قرن‌های گذشته اتفاق می‌افتد متمایز می‌کند، و مبارزی از شان تونگ نیز مانند یک فیلم گانگستری روایت می شود و درگیری های آن نیز اغلب در محیط‌های شهری اتفاق می‌افتد.
همه اینها برای این است که بگوییم مبارزی از شان تونگ در بعضی مواقع بسیار خشن و تاریک است (مخصوصاً نزدیک به پایان فیلم)، و تا حد زیادی با تعداد فراوان صحنه‌های اکشن آن در خیابان‌های شانگهای تعریف می‌شود. وقتی همه چیز را در نظر می گیریم، مبارزی از شان تونگ یک فیلم رزمی دست کم گرفته شده است؛ یکی از بسیاری تولیدات رزمی استودیو برادران شاو، شرکتی که برای مدتی در حفظ کمیت و کیفیت فیلم هایش تخصص داشت.
۴- John Wick: Chapter 4 (۲۰۲۳)
مسلماً، می‌توانید اکثر فیلم‌های جان ویک را در این فضا قرار دهید، با توجه به اینکه همگی در دوران مدرن اتفاق می‌افتند و معمولاً حداقل برخی از سکانس‌های اکشن آن‌ها در خیابان رخ می دهد. خب، استفاده از واژه «خیابان» در اینجا کمی مبهم است، با توجه به جهانی شدن جان ویک، به عنوان یک سری فیلم. شخصیت ویک مکرراً از جایی در جهان به جایی دیگر می رود و هر جایی که می رود افرادی را برای درگیر شدن و دعوا کردن با آن ها پیدا می کند.
بنابراین، چرا فیلم نهایی این فرانچایز (حداقل در حال حاضر) را برای این فهرست انتخاب کرده ایم؟ خب، کل اوج فیلم John Wick: Chapter 4 شامل برخی از بهترین اکشن‌هایی است که تا به حال در یک محیط شهری دیده‌اید، جایی که نیم ساعت پایانی این فیلم به سطح تازه ای از اکشن رسیده و جان ویک را در ساعات اولیه صبح در شهر پاریس می بیند که در مسیر رفتن به نبرد نهایی، باید با افراد زیادی مبارزه کند. این بهترین نوع بمباران اکشن است، و یک سری اتفاقات مضحکی در این مسیر رخ می دهد که برای باورشان باید حتماً شخصاً فیلم را ببینید.
۳- Royal Warriors (۱۹۸۶)
یکی از بهترین فیلم‌های رزمی که میشل یئو تا به حال در آن بازی کرده است، Royal Warriors ممکن است شبیه فیلمی رزمی به نظر برسد که در گذشته اتفاق می‌افتد یا حتی به نوعی روایتی افسانه ای به نظر برسد، اما در واقع در دوران مدرن اتفاق می‌افتد… خب، حداقل در دنیایی که در دهه ۱۹۸۰ مدرن انگاشته می شد. در این فیلم، یئو نقش افسر پلیسی را بازی می‌کند که هدفش از بین بردن تعدادی تروریست است، و تمام فیلم را می توان در این توصیف کوتاه خلاصه کرد.
تا جایی که به فیلم‌های رزمی کلاسیک مربوط باشد این فیلم بسیار خوشایند است و به خاطر ترکیب مقادیر زیاد نبردهای تن به تن با برخی از بهترین سکانس های اکشن مانند تیراندازی های هیجان انگیز، توانسته فیلمی دیدنی و سرگرم کننده باشد. فیلم جنگجویان سلطنتی متنوع، ساده و تماماً سرگرم‌کننده است، و بخش زیادی از اکشن فیلم در سطح خیابان رخ می دهد که باعث می شود واجد شرایط قرار گرفتن در این فهرست باشد.
۲- The Raid 2 (۲۰۱۴)
اگرچه The Raid (۲۰۱۱) به طور کامل در یک محیط شهری اتفاق می افتد، سخت است که آن را یک فیلم رزمی مبارزه خیابانی بنامیم، زیرا اساساً تمام درگیری ها به درون یک ساختمان محدود می شود. برخلاف فیلم اول، Raid 2 فضای وسیع تری دارد، فقط در یک لوکیشن واحد اتفاق نمی افتد، و در یک بازه زمانی بسیار کوتاه نیز روایت نمی شود. یورش ۲ حتی کمی حماسی تر نیز هست، و احساس باشکوه تر/جاه طلبانه تری دارد.
همچنین از نظر خشونت همه چیز در این دنباله تشدید می شود، و شاید به یکی از خونین ترین و پرتنش ترین فیلم‌های جریان اصلی ژانر رزمی تبدیل شود. یورش ۲ از فضاهای متعددی نیز استفاده می‌کند، و بخش زیادی از صحنه‌های اکشن (فراوان) آن در مکان‌های روزمره اتفاق می افتند، در حالی که خیابان‌های جاکارتا (بزرگ‌ترین شهر اندونزی) به مکان عمده این نبردهای تن به تن هیجان انگیز تبدیل می شود.
۱- Police Story (۱۹۸۵)
سخت است که این فهرست را با یک کلاسیک دیگر از جکی چان به پایان نرسانیم، و داستان پلیس می تواند در کل بهترین فیلم کارنامه هنری این بازیگر باشد. مطمئناً این بهترین فیلم او است که در گذشته‌های دور اتفاق نمی‌افتد، چان در اینجا نقش کارآگاهی را بازی می‌کند که در مقابل سازمان بزرگی از جنایتکاران قرار می‌گیرد، و بیشتر درام داستان به این خاطر است که او باید از یک شاهد کلیدی در برابر خطری بزرگ تر محافظت کند.
داستان پلیس روایت جکی چان در مقابل تعدادی گانگستر است، و این تمام چیزی است که باید باشد، زیرا تماشای این روایت ساده به همان اندازه ای که می توانید تصور کنید سرگرم کننده است. داستان پلیس سراسر هیجان و اکشن است، با نبردهای درجه یک و بدلکاری های حیرت‌انگیز، اما در نهایت بهترین‌ها را برای آخر فیلم حفظ می‌کند، جایی که چان با بدلکاری های ترسناک خود با مرگ بازی می کند.
- 12
- 5
