درباره زندگی آل پاچینو اسطوره بازیگری تاریخ

آل پاچینو

چکیده ای از بیوگرافی آل پاچینو:

نام کامل: آلفردو جیمز پاچینو

تاریخ تولد: ۲۵ آوریل ۱۹۴۰

محل تولد: نیویورک، ایالت متحده آمریکا

حرفه: بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده

تحصیلات: اکتورز استودیو، اچ ‌بی استودیو

سال شروع فعالیت: سال ۱۹۷۶ تا کنون

بیوگرافی آل پاچینو

بیوگرافی آل پاچینو:

آلفردو جیمز پاچینو در ۲۵ آوریل ۱۹۴۰ در نیویورک ایالت متحده آمریکا به دنیا آمد و در محله هارلم شرقی نیویورک بزرگ شد. والدین این هنرمند آمریکایی ایتالیایی به نام های رز جرادی و سالواتوره پاچینو بودند و زمانی که فرزندشان به دو سالگی رسید از همدیگر جدا شدند. بعد از جدایی مادر آل پاچینو به برانکس نقل مکان کرد، در نتیجه وی همراه با کیت و جیمز جرادی؛ پدربزرگ و مادربزرگش زندگی خود را گذراند. 

کیت و جیمز هم دو ایتالیایی بودند که از شهر کورلئونه در سیسل به آمریکا مهاجرت کرده بودند. پدر آلفردو از شهر سان فراتلو در سیسیل به آمریکا مهاجرت کرده بود، وی به عنوان فروشنده بیمه مدتی را در کووینا و سپس در یک رستوران مشغول بود. 

درباره زندگی آل پاچینو

دوران کودکی و نوجوانی آل پاچینو:

زمانی که آل پاچینو نوجوان بود در میان دوستان خود با اسم سانی شناخته می شد. وی آرزو داشت بازیکن بیس بال شود اما دوستانش به او لقب بازیگر داده بودند. پاچینو به دبیرستان هرمن ریدر جونیور می رفت، اما بعد از گذشت مدتی بیشتر کلاس ها را به جزء کلاس انگلیسی غیبت می کرد. 

بعد از موفقیتی که در تست های دبیرستان هنرهای نمایشی نیویورک کسب کرد به همانجا رفت، البته مادرش با این تصمیم مخالف بود و بعد از یک دعوای خانوادگی برای همیشه خانه را ترک کرد. آل پاچینو به دلیل تامین هزینه ی کلاس های بازیگری، شغل های مختلفی از جمله؛ نامه‌بر، نظافت‌چی رستوران، مسئول دفتر پستی و سرایدار را در دست گرفت. همچنین وی برای مدتی در اتاقِ نامه مجله کامنتری فعالیت می‌کرد.

آل پاچینو در نه سالگی شروع به کشیدن سیگار و نوشیدن الکل کرد تا اینکه از ۱۳ سالگی ماری جوانا نیز به جمع این موارد اضافه شد. باوجودی علاقه ای که آل پاچینو به ماری جوانا و الکل داشت از اعتیاد به آنها پرهیز می کرد، زیرا دو نفر از دوستان نزدیکش به دلیل سوء مصرف موادمخدر در سنین ۱۹ و ۳۰ سالگی جان خود را از دست دادند. 

از آنجایی که آل پاچینو در برانکس به دنیا آمده بود گهگاهی درگیر دعواهای مختلفی می شد، به طوری که در مدرسه به عنوان فردی مشکل ساز شناخته می شد. 

عکس های قدیمی آل پاچینو

آل پاچینو از دوران نوجوانی شرکت در تئاتر را به صورت زیرزمینی آغاز کرد اما برای نخستین بار در امتحان ورودی اکتورز استودیو رد شد، به همین دلیل به اچ‌بی استودیو اضافه شد و در آنجا به چارلی لاتن آشنا شد که به عنوان معلم بازیگری او محسوب می شود. لاتن علاوه بر آموزگار آل پاچینو به عنوان بهترین دوست او نیز محسوب می شود، در این دوره از زندگی آل پاچینو معمولا بی کار و بی خانمان بود به همین دلیل در خیابان، سالن های تئاتر و خانه دوستان خود می خوابید. 

در سال ۱۹۶۲ مادر آل پاچینو در ۴۳ سالگی از دنیا رفت، او در همین سال جیمز پدربزرگ خود را نیز از دست داد. آل پاچینو از این موضوع به عنوان بدترین نقطه زندگی خود یاد می کند و می گوید: «۲۲ ساله بودم و دو نفر از تاثیرگذارترین افراد زندگی از پیشم رفته ‌بودند. این باعث فروپاشی من شد.»

بعد از گذشت چهارسال فعالیت آل پاچینو در اچ‌بی استودیو؛ توانست آزمون ورودی اکتورز استودیو را با موفقیت تمام کند. اکتورز استودیو در حقیقت یک سازمان عضو پذیر متشکل از بازیگران حرفه‌ای، کارگردانان تئاتر و نمایشنامه‌نویسان است، که در محله هلز کیچن منهتن واقع شده است. 

آل پاچینو در جوانی

زندگی شخصی آل پاچینو:

آل پاچینو هیچگاه ازدواج نکرد اما سه فرزند دارد، بزرگترین فرزندش جولی ماری در سال ۱۹۸۹ به دنیا آمد، مادر او یان ترنت، مربی بازیگری بود. دختر و پسر دیگر پاچینو با نام های آنتون جیمز و اولیویا رز هستند که در ۲۵ ژانویه ۲۰۰۱ به دنیا آمدند، آنها دوقلو هستند. مادر این فرزندان هم بورلی دی آنجلو است که از سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ با آل پاچینو ارتباط داشت. 

آل پاچینو با همبازی خود در سه‌گانه پدرخوانده؛ دایان کیتن رابطه مردد و گهگاهی داشت بعد از فیلمبرداری پدرخوانده کتون در مصاحبه ای با باربارا والترز عنوان می کند: «آل به سادگی سرگرم‌کننده‌ترین مرد بود ... برای من آن زیباترین صورت بود.» تیوزدی ولد، جیل کلایبورگ، مارته کلر، کاتلین کویینلان و لیندال هابز از دیگر افرادی بودند که آل پاچینو با آنها رابطه داشت. 

از سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ آل پاچینو با بازیگر آرژانتینی به نام؛ لوسیلا پولاک رابطه داشت. باوجودی که این دو هنرمند هیچ گاه ازدواج نکردند اما دختر پولاک، از آل پاچینو به عنوان ناپدری خود یاد می‌کند.

آل پاچینو در کنار فرزندانش

بازیگری سینما:

اولین تجربه بازیگری سینما آل پاچینو به سال ۱۹۶۹ در فیلم Me, Natalie مربوط می شود. دومین فیلم او در سال ۱۹۷۱ با عنوان The Panic in Needle Park ساخته شد.

فیلم فوق العاده پدر خوانده:

اما یکی از مهمترین نقش هایی که آل پاچینو بازی می کند به سال ۱۹۷۲ برمی گردد. او در فیلم سینمایی The Godfather یا پدرخوانده بازی کرد که به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا ساخته شد. 

این فیلم یک سکوی پرتاب برای آل پاچینو محسوب می شد که او را به سمت موفقیت های بعدی نیز سوق داد. در این فیلم آل پاچینو نقش مایکل کورئولنه را بازی می کند. در آن زمان آل پاچینو بازیگر شناخته شده ای نبود و به واسطه پدرخوانده به شهرت بسیار زیادی دست پیدا کرد. 

آل پاچینو در فیلم پدرخوانده

با بازی این هنرمند در فیلم پدرخوانده او توانست نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر درام از گلدن گلوب شود، همچنین او برای بازی در نقش مایکل کورلئونه نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر مکمل هم شد. بنابر آنچه آل پاچینو اعتقاد داشت او باید برای بازی در فیلم پدرخوانده جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی را دریافت می کرد، زیرا او حتی از مارلون براندویی که اسکار بهترین بازیگر اصلی را از آن خود کرد نیز زمان بیشتری در فیلم داشت، آل پاچینو برای اعتراض به این موضوع مراسم اسکار را تحریم کرد. آل پاچینو برای بازی در پدرخوانده نامزد دریافت جایزه متعهدترین بازیگر تازه‌کار نقش اصلی هم شد.

آل پاچینو در کنار اسطوره های بازیگری

بازی در فیلم Serpico: 

یک سال بعد از حضور عالی آل پاچینو در فیلم پدرخوانده وی فیلم سینمایی Serpico را بازی کرد. او در این فیلم نقش فرانک سرپیکو را داشت. او با نقش آفرینی در این فیلم توانست برای دومین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد. این مرتبه برای بهترین بازیگر نقش اول مرد نامزد شد. 

آل پاچینو در فیلم سرپیکو

بازی در فیلم Scarecrow:

در سال ۱۹۷۳ آل پاچینو برای بازی در فیلم Scarecrow جلوی دوربین رفت. یک سال بعد یعنی در ۱۹۷۴ سال مهمی برای این بازیگر محسوب می شد. 

ادامه فعالیت های سینمایی آل پاچینو:

در سال ۱۹۷۴ آل پاچینو فیلم The Godfather Part II یا پدرخوانده ۲ را بازی مرد و نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی شد، بعد از این فیلم برای بازی در فیلم سینمایی Dog Day Afternoon یا بعد از ظهر سگی آماده شد. او در این فیلم نقش سونی ورتزیک را بازی کرد و برای این نقش آفرینی نیز توانست به مراسم اسکار راه پیدا کند و نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد شد، همچنین او در گلدن گلوب نیز نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر شد. در نهایت او توانست از این فیلم جایزه بهترین بازیگر را از بفتا دریافت کند.

بازی آل پاچینو در فیلم بعد از ظهر سگی

دو سال بعد از بعد از ظهر سگی تو در دو فیلم Bobby Deerfield و .And Justice for All... بازی کرد. در سال ۱۹۸۰ وی تنها در یک فیلم به نام Cruising بازی کرد.

جوایز و افتخارات آل پاچینو:

در طول فعالیت ها حرفه ای آل پاچینو برای نقش آفرینی های بسیار نامزد دریافت جایزه شد، از جمله افتخارات این بازیگر می توان به نه نامزدی اسکار (یک‌بار برنده)، هجده نامزدی گلدن‌گلوب (چهاربار برنده)، پنج نامزدی بفتا (یک‌بار برنده)، سه نامزدی امی (دوبار برنده) و دو نامزدی تونی (دوبار برنده) اشاره کرد. 

در سال ۲۰۰۱ آل پاچینو جایزه سیسیل بی دمیل شد و بنیاد فیلم آمریکا در سال ۲۰۰۷ را دریافت کردو همچنین جایزه یک عمر دستاورد هنری به وی اهدا شد. 

در سال ۲۰۱۱ به جبران تمام فعالیت های حرفه این بازیگر نشان ملی هنر از باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت آمریکا به وی اهدا شد. 

افتخارات آل پاچینو

بخشی از آثار آل پاچینو:

گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش