چکیده ای از بیوگرافی علی کریمی:
نام کامل: محمدعلی کریمی پاشاکی
زادروز: ۱۷ آبان ۱۳۵۷ (۳۹ سال)
زادگاه: کرج، استان تهران، ایران
قد: ۱٫۷۹ متر (۵ فوت ۱۰ اینچ)
پست: هافبک هجومی / مهاجم
زندگی شخصی علی کریمی:
علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج بهدنیا آمد و فرزند سوم خانواده است. کریمی اصالتاً لاهیجانی است. پدر علی کریمی، ولیالله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بوده و مادرش خانهدار است. علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او همبازی بود. کریمی گفتهاست که در کودکی هوادار پرسپولیس بودهاست و در زمانی که با پدرش برای دیدن بازیهای این تیم به ورزشگاه آزادی تهران میرفته، آرزو میکرده روزی برای این تیم بازی کند.
علی کریمی تا سوم راهنمایی، دانشآموز ممتازی بودهاست اما در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه میشود. سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان میدهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز میکند.
کریمی در سال ۱۳۷۸ ازدواج کرد علی کریمی دو فرزند پسر به نامهای هاوش و هیرسا و یک فرزند دختر به نام هیما دارد. کریمی ازدواج زودهنگام خود را از دلایل موفقیتش میداند و در مورد این که فرزندانش مانند علی کریمی بازیکن فوتبال شوند ابراز علاقه کردهاست، اما گفتهاست آنها را به فوتبال بازیکردن مجبور نمیکند و ترجیح میدهد آنها را در انتخاب آینده خود آزاد بگذارد. همسر علی کریمی چندان اهل فوتبال نیست و اخبار در مورد همسرش را دنبال نمیکند.
حامد کاویانپور، علی انصاریان و پوریا پورسرخ از دوستان نزدیک علی کریمی هستند.
علی کریمی به سینما و موسیقی علاقه دارد و چندان اهل مطالعه نیست اما در صورتی که وقت داشتهباشد، روزنامه میخواند. علی کریمی به جز فوتبال به والیبال ساحلی نیز علاقه دارد و اوقات فراغت خود را با سفر به شمال میگذراند. علی کریمی دوستدار بازی مجید نامجومطلق، دیمیتریو آلبرتینی و دیگو مارادونا بودهاست.
علی کریمی به زندگی در خارج از کشور علاقه ندارد و به همین دلیل چندین بار پیشنهاد تیمهای خارجی را رد کردهاست.
علی کریمی در سال ۱۳۹۱ اعلام کرد: «علاقه دارد پس از بازنشستگی از فوتبال، به فعالیتهای اجتماعی مانند دفاع از حقوق کودکان و فعالیت برای ورزش پاک بپردازد».
آغاز فوتبال علی کریمی:
دوران فوتبال باشگاهی
کریمی فوتبال خود را از تیم نوجوانان باشگاه فوتبال نفت تهران آغاز کرد، جایی که برادر بزرگترش فرشید، یک سال پیش از ورود او در آن بازی میکرد. علی کریمی سپس به نوجوانان باشگاه سایپا پیوست و در رده جوانان این باشگاه نیز بازی کرد.کریمی پس از آن به فتح تهران منتقل شد، جایی که ابتدا در رده جوانان بازی میکرد. علی کریمی در سال ۱۳۷۵ موفق شد به تیم بزرگسالان راه یابد.
فتح در آن زمان که لیگ آزادگان بالاترین سطح فوتبال ایران بود، در رده پایینتر؛ یعنی لیگ دسته دوم فوتبال ایران حضور داشت. علی کریمی مجموعاً ۲ فصل برای فتح به میدان رفت که خدمت سربازی او محسوب شد. در فصل ۱۳۷۶–۱۳۷۵، کریمی موفق شد نمایش خوبی داشتهباشد و در فصل ۱۳۷۷–۱۳۷۶ با فتح تا یکقدمی صعود به لیگ آزادگان پیشرفت اما در نهایت آنها موفق به صعود نشدند.
در بازی های سالنی، افراد زیادی بر روی تعداد گلها و پاس گلهای علی کریمی شرط بندی می کردند، چرا که کریمی در دریبل زنی بسیار قهار بود. همین امر موجب شد که به همراه حسین شمس برای کمک به تیم ملی فوتبال ایران، به محل برگزاری اردوی آماده سازی تیم ملی، در بروجرد که زیر نظر تومیسلاو ایویچ برگزار میشد برود تا از علی کریمی تست گرفته شود، اما ایویچ نپذیرفت که از کریمی تست گرفتهشود.
مسابقات سالنی جام رمضان که در سال ۱۳۷۵ بازار پر رونقی داشت، موجب شد که علی دایی به همراه تنی چند از دوستان و برادرانش برای کاپ تیم بدهند. در سالن کوی نصر (گیشا) تیم علی دایی با حضور دایی در برابر تیم فتح با حضور کریمی (که در ان برهه زمانی نوجوانی ۱۸ ساله وگمنام بود) صف آرایی کردند. در حین بازی علی کریمی مراعات علی دایی را نکرد و چندین بار توپ را از میان پاهای او عبور داد که این امر موجب عصبانیت دایی شد و کریمی مورد غضب دایی با یک سیلی قرار گرفت. درگیری این دو بازیکن موجب شد دعوای بزرگی به وجود بیاید ولی در نهایت غائله ختم به خیر شد. این درگیری آغاز اختلاف دایی و کریمی بود. علی کریمی بعد ها در مصاحبه ای اعلام کرد که خدا دایی را بغل کرده است. و چند بار دیگر بر این موضوع تاکید کرد. بعد ها اختلافات این دو بازیکن به جام جهانی ۲۰۰۶ و مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ هم کشیده شد.
پرسپولیس(۱۳۷۷-۸۰)
علی کریمی در خرداد ۱۳۷۷، در زمان مربیگری ایویکا متکوویچ به پرسپولیس پیوست. کریمی در اولین فصل حضور در پرسپولیس، موفق شد جام آزادگان و جام حذفی را به همراه این تیم کسب کند.
علی کریمی علاوه بر تیم بزرگسالان؛ در تیم ملی امید ایران نیز حضور داشت. کریمی در بهمن ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی امید ایران و ویتنام، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد. بدین ترتیب علی کریمی با حکم انضباطی، به مدت یک سال از ترکیب پرسپولیس دور ماند. کریمی پیش از محرومیت؛ آخرین بار در دور برگشت جام آزادگان، مقابل پلی اکریل اصفهان برای پرسپولیس به میدان رفت.
کریمی در دومین فصل حضور در پرسپولیس، برای دومین بار جام آزادگان را با این تیم فتح کرد. کریمی همچنین به همراه این تیم به مقام سوم جام باشگاههای آسیا دست یافت.
کریمی در سومین فصل حضور در پرسپولیس، به عنوان نایب قهرمان جام آزادگان دست یافت. علی کریمی همچنین به همراه این تیم؛ برای دومین سال پیاپی، مقام سوم جام باشگاههای آسیا را کسب کرد.
کریمی پس از پایان بازیهای جام باشگاههای آسیا، پیشنهاد اتلتیکو مادرید را نپذیرفت و برای نزدیک بودن به خانهاش به امارات رفت و به تیم الاهلی این کشور پیوست.
الاهلی امارات(۲۰۰۱-۲۰۰۴)
علی کریمی در سال ۲۰۰۱ به رغم داشتن پیشنهادهایی از تیمهای اروپایی به خاطر نزدیکی به خانواده ترجیح داد در آسیا بماند و به الاهلی امارات پیوست. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی اولین جام خودش را یعنی جام حذفی را در فصل ۲۰۰۱–۲۰۰۲ فتح کند که کریمی زننده یکی از ۳ گل الاهلی امارات در فینال بود. علی کریمی فصل بعد به عنوان بهترین بازیکن خارجی لیگ امارات برگزیده شد. کریمی در سال ۲۰۰۳ به عنوان بهترین بازیکن لیگ امارات انتخاب شد و علیرغم پیشنهاد از تیمهای مطرح اروپایی بار دیگر قراردادش را با الاهلی تمدید کرد. علی کریمی در سال ۲۰۰۴ توانست ۱۴ گل برای تیمش به ثمر برساند. در همین فصل الاهلی توانست برای دومین بار در طول ۳ سال، قهرمانی جام حذفی امارات را جشن بگیرد و به نایب قهرمانی لیگ امارات برسد.
در ماههای پایانی حضور کریمی در الاهلی، مدیر برنامههای علی کریمی اعلام کرد که باشگاههای هرتابرلین، هامبورگ، بایرن مونیخ، یوونتوس و آ. اس. رم به صورت تلفنی با علی کریمی صحبت کردهاند اما او مذاکره را به پایان قرارداد کریمی با الاهلی، موکول کردهاست.
بایرن مونیخ(۲۰۰۵-۲۰۰۷)
در ۳ مه ۲۰۰۵ برابر ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۴، باشگاه فوتبال بایرن مونیخ اعلام کرد که به عنوان اولین بازیکن جدید خود برای فصل ۰۶–۲۰۰۵، کریمی ۲۶ ساله را با قراردادی یکساله (با بندی که امکان تمدید یکساله آن را به طرفین میدهد) به عنوان سومین بازیکنی ایرانی این تیم، پس از علی دایی (۹۹–۱۹۹۸) و وحید هاشمیان (۰۵–۲۰۰۴) به خدمت گرفته است. پیش از این انتقال؛ مجله کیکر آلمان در گزارشی عنوان کرده بود، تیمهای رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ خواهان جذب کریمی هستند. بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت.
در بدو ورود کریمی به آلمان، رسانههای آلمانی در مورد تواناییهای علی کریمی ابراز تردید کردند. سردبیر کیکر معتقد بود که علی کریمی «برف مونیخ را نخواهد دید» این در حالی بود که فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ، در دفاع از تواناییهای فنی کریمی اعلام کرد: «اگر این بازیکن از ابتدا در اروپا بازی میکرد، بایرن مونیخ توانایی مالی برای خرید کریمی را نداشت».
کریمی با ارسال دومین پاس گل خود در بوندسلیگا، زمینه ساز پیروزی ۱–۰ بایرن در مقابل اینتراخت فرانکفورت شد و به عنوان بهترین بازیکن بایرن؛ برای دومین بار، در تیم منتخب هفته بوندسلیگا قرار گرفت.
کریمی در مجموع دو فصل حضور در بایرن مونیخ، با انجام ۴۲ بازی (۳۳ بازی بوندسلیگا، ۵ بازی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ بازی جام حذفی و ۲ بازی جام اتحادیه) رکورددار بیشترین تعداد بازی در میان سه بازیکن ایرانی این تیم شد و با زدن ۴ گل و ارسال ۴ پاس گل به کار خود در این تیم پایان داد.
بازی در لیگ قطر(۲۰۰۷-۲۰۰۸)
علی کریمی پس از رد پیشنهاد تیمهای اروپایی در آخرین روزهای حضور در بایرن مونیخ، پیشنهادهایی از تیمهای عربی الوحده، النصر، الاهلی، العین و الوصل از لیگ امارات دریافت کرد، اما سرانجام در خرداد ۱۳۸۶ با عقد قراردادی ۲ ساله با کمیته المپیک قطر (کمیته بازیکنان حرفهای قطر)، با مبلغ ۶ میلیون دلار به تیم القطر در لیگ ستارگان قطر پیوست.
انتقال به السیلیه
کریمی در دومین فصل حضور در لیگ قطر، به همراه تمامی بازیکنان خارجی القطر از این تیم جدا شد. از آنجا که هنوز یک سال از قرارداد کریمی با کمیته بازیکنان حرفهای قطر باقی مانده بود، علی کریمی به باشگاه السیلیه منتقل شد. کریمی که تمایلی به ماندن در قطر نداشت تنها در دو بازی تدارکاتی مقابل نورنبرگ و شواینفورت در اردوی آمادگی این تیم در آلمان برای السیلیه به میدان رفت که در بازی دوم گلزنی کرد. کریمی پیش از آغاز رقابتهای لیگ قطر از السیلیه جدا شد و به پرسپولیس پیوست.
بازگشت به پرسپولیس
علی کریمی در سال ۱۳۷۸ علیرغم پیشنهادهایی از اسپانیا، آمریکا، ژاپن و امارات در زمان مدیریت داریوش مصطفوی با مبلغ حدود ۳۱۰ هزار دلار آمریکا ابتدا به صورت قرضی و سپس در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۷ به طور رسمی قراردادی دهماهه را با تیم سابقش امضا کرد.
کریمی که از ترکیب تیم ملی توسط علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی) کنار گذاشته شده بود، در ۵ بازی نخست خود در لیگ برتر برای پرسپولیس ۵ بار گلزنی کرد. دایی پس از عملکرد کریمی در لیگ برتر علی کریمی را به تیم ملی دعوت کرد اما این بار علی کریمی بود که دعوت او را نپذیرفت.
کریمی که تا آخرین ساعات نقل و انتقالات لیگ برتر فوتبال ایران منتظر پیشنهاد باشگاه پرسپولیس بود، در نهایت توسط عباس انصاری فرد (مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس) از این تیم کنار گذاشته شد و به استیلآذین پیوست.
استیل آذین(۱۳۸۸-۹۰)
علی کریمی در سال ۱۳۸۸ به سبب عدم تمایل مدیران وقت باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با علی کریمی این باشگاه را ترک کرد و به استیل آذین پیوست. کریمی در پنج هفته نخست لیگ برتر، در ۵ بازی پیاپی برای استیل آذین ۶ بار گلزنی کرد و ۳ پاس گل نیز ارسال کرد.
شالکه ۰۴
در بهمن ۱۳۸۹ و در فرصت نقلوانتقالات زمستانی فصل ۱۱–۲۰۱۰، به درخواست فلیکس ماگات مربی وقت شالکه که پیشتر در بایرن مونیخ مربی او بود، با عقد قراردادی ۵ ماهه با گذشت ۲۰ هفته از بوندسلیگا، در سن ۳۲ سالگی به باشگاه فوتبال شالکه ۰۴ پیوست. کریمی در اکثر مدت حضورش در شالکه نیمکتنشین بود و تنها ۲ بازی برای شالکه انجام داد.
حضور مجدد در پرسپولیس(۱۳۹۰-۹۲)
کریمی در خرداد ۱۳۹۰ و در زمان مدیریت حبیب کاشانی با عقد قراردادی یک ساله به پرسپولیس بازگشت، تا اولین خرید سرخپوشان پایتخت در فصل ۹۱–۱۳۹۰ باشد. علی کریمی دو پیشنهاد نیز از تیمهای لیگ امارات دریافت کرد که در نهایت به آنها پاسخ منفی داد.
عملکرد کریمی در تیم ملی و لیگ قهرمانان آسیا موجب شد تا در پایان سال ۲۰۱۲ به عنوان دومین بازیکن برتر آسیا انتخاب شود.
کریمی در تیر ۱۳۹۱ علیرغم پیشنهاد یک میلیون دلاری عجمان امارات، سپاهان اصفهان و یک تیم از لیگ آمریکا قرارداد خود را برای یک فصل دیگر با پرسپولیس تمدید کرد.
کریمی که به علت اختلاف با ژوزه، و مصدومیتهای متوالی در طول فصل؛ ۱۲ بار در مسابقات لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان رفته بود، پس از پشت سر گذاشتن آخرین مصدومیت، در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان به میدان رفت. کریمی پس از پایان این مسابقه و شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مصاحبهای اعلام کرد: «از فوتبال خداحافظی خواهد کرد تا دایههای مهربان تر از مادر فوتبال را بگردانند».
پس از مدتی علی کریمی از بازگشت به فوتبال خبر داد و اعلام کرد خداحافظیاش در بازی با سپاهان احساسی بوده است.
تراکتورسازی(۱۳۹۲)
علی کریمی در خرداد ۱۳۹۲ به دلیل عدم تمایل مدیرعامل وقت و سرمربی باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با علی کریمی، این باشگاه را ترک کرد و به تراکتورسازی تبریز پیوست. هواداران تراکتورسازی نیز در بدو ورود کریمی به تبریز، به استقبال کریمی رفتند و با شعارهایی به کریمی خوشآمد گفتند. این در حالی بود که پس از اتفاقات بازی استیلآذین و تراکتورسازی در نهمین دوره لیگ برتر، این بازیکن از سفر به تبریز خودداری میکرد.
کریمی در بهمن ۱۳۹۲ همراه با تراکتورسازی به مقام قهرمانی جام حذفی دست پیدا کرد. علی کریمی در چهار مسابقه جام حذفی برای این تیم به میدان رفت، که در بازی نیمه نهایی با فولاد خوزستان با ارسال پاس گل، پایهگذار تک گل پیروزی بخش تراکتورسازی بود.
دوران ملی علی کریمی
علی کریمی از سال ۱۳۷۷ در تیم ملی فوتبال ایران بازی میکند. کریمی در دوران ملی خود حضور پیوستهای داشته و در ۳ دوره جام ملتهای آسیا (۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، یک دوره بازیهای آسیایی (۱۹۹۸) برای ایران بازی کردهاست. علی کریمی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفتهاست و ۲ بار در راهیابی ایران به جام جهانی (۲۰۰۶ و ۲۰۱۴) مشارکت داشتهاست که در یک دوره جام جهانی (۲۰۰۶) حضور داشت و ۲ بازی انجام داد.
علی کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، بلاژوویچ، ایوانکوویچ، قلعهنویی، دایی، قطبی و کی روش در تیم ملی بازی کردهاست.
کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران بهشمار میرود. علی کریمی همچنین ۳۸ گل ملی بهثمر رساندهاست که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری نفر سوم محسوب میشود. نکونام با ۱ گل کمتر در جای چهارم در تعقیب کریمی است.
خداحافظی علی کریمی از فوتبال
سرانجام علی کریمی در ۲۹ تیر ۱۳۹۳ برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد و درحالی که کریمی اعلام کرده بود امیدوار است بتواند با پیراهن پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کند اما اینطور نشد. بدین ترتیب تراکتورسازی تبریز آخرین باشگاهی بود که کریمی پیراهن آن را بر تن کرد.
مربیگری علی کریمی
کریمی در سال ۲۰۰۶ در مصاحبهای با مجله فیفا نسبت به این که پس از خداحافظی روزی مربی شود ابراز علاقه کردهبود.
دستیاری در تیم ملی ایران
در مرداد ۱۳۹۳، رسانهها گزارش دادند کارلوس کیروش در مذاکراتش با فدراسیون فوتبال ایران برای تمدید قرارداد، علی کریمی را به عنوان گزینه دستیاری خود مطرح کردهاست. این خبر در حالی که نامهای دیگری نیز برای دستیاری کیروش مطرح میشد، تلویحاً مورد تکذیب قرار گرفت.
علی کریمی در ۳ مهر ۱۳۹۳ رسماً به عنوان دستیار کی روش در تیم ملی ایران معرفی شد. علی کریمی در چند اردوی تمرینی تیم ملی ایران در کنار کیروش کار کرد اما در ۹ دی ۱۳۹۳، ساعاتی پیش از پرواز تیم به استرالیا برای شرکت در جام ملتهای آسیا ۲۰۱۵ از سمت خود کنارهگیری کرد.
افتخارات علی کریمی
افتخارات باشگاهی علی کریمی
رده پایه:
نفت تهران
مسابقات نوجوانان تهران: قهرمانی
فتح تهران
مسابقات امیدهای تهران: قهرمانی
رده بزرگسالان:
پرسپولیس
لیگ آزادگان
قهرمانی (۲): ۷۸–۱۳۷۷، ۷۹–۱۳۷۸
نایبقهرمانی (۱): ۸۰–۱۳۷۹
جام حذفی
قهرمانی (۱): ۷۸–۱۳۷۷
جام باشگاههای آسیا
مقام سوم (۲): ۷۹–۱۳۷۸، ۸۰–۱۳۷۹
الاهلی
لیگ برتر
نایب قهرمان (۱): ۰۴–۲۰۰۳
جام حذفی
قهرمانی (۲): ۰۲–۲۰۰۱، ۰۴–۲۰۰۳
بایرن مونیخ
بوندسلیگا
قهرمانی (۱): ۰۶–۲۰۰۵
جام حذفی
قهرمانی (۱): ۰۶–۲۰۰۵
جام اتحادیه (لیگا پوکال)
نایبقهرمانی (۱): ۰۷–۲۰۰۶
شالکه ۰۴
جام حذفی
۱۱–۲۰۱۰
تراکتورسازی
جام حذفی
قهرمانی (۱): ۹۳–۱۳۹۲
افتخارات ملی علی کریمی
بازیهای آسیایی
قهرمانی (۱): ۱۹۹۸
جام ملتهای آسیا
مقام سوم (۱): ۲۰۰۴
قهرمانی فوتبال غرب آسیا
قهرمانی (۲): ۲۰۰۰، ۲۰۰۴
جام بین قارهای آسیا-اقیانوسیه
قهرمانی (۱): ۲۰۰۳
افتخارات فردی علی کریمی
بهترین بازیکن مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۰
بازیکن ماه آسیا: ژوئن ۲۰۰۰،[۲۶۳] اکتبر ۲۰۰۱، اکتبر ۲۰۰۳
بهترین بازیکن جام بین قارهای آسیا-اقیانوسیه ۲۰۰۳
آقای گل لیگ برتر فوتبال امارات: ۲۰۰۴–۲۰۰۳
آقای گل جام ملتهای آسیا: ۲۰۰۴
عضو تیم منتخب جام ملتهای آسیا: ۲۰۰۴
بازیکن سال فوتبال آسیا: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲ (نفر دوم)
گلزنترین هافبک لیگ برتر ۸۹–۱۳۸۸ (نهمین دوره لیگ برتر) – ۱۴ گل
گلزنترین هافبک لیگ برتر ۹۱–۱۳۹۰ (یازدهمین دوره لیگ برتر) – ۱۲ گل
دومین گلزن برتر تاریخ پرسپولیس در رقابتهای آسیایی (جام باشگاههای آسیا و لیگ قهرمانان آسیا) – ۱۰ گل
- 55
- 7
حسن لطفی
۱۳۹۸/۱۱/۱۷ - ۱۳:۴۸
Permalink