چکیده بیوگرافی محمد ابراهیم باستانی پاریزی
نام کامل: محمدابراهیم باستانی پاریزی
تاریخ تولد: ۳ دی ۱۳۰۴
محل تولد: پاریز، سیرجان، استان کرمان
حرفه: استاد دانشگاه، تاریخدان، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقیپژوه
تحصیلات: فارغ التحصیل رشته تاریخ
درگذشت: ۵ فروردین ۱۳۹۳
محل دفن: تهران
زندگینامه محمد ابراهیم باستانی پاریزی
محمدابراهیم باستانی پاریزی در ۳ دی ۱۳۰۴ در پاریز، سیرجان، استان کرمان به دنیا آمد. وی یک تاریخدان، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقیپژوه، استاد دانشگاه تهران و از درویشان گنابادی بود.
ایشان تا زمانی که تحصیلات ششم ابتدایی را به پایان رساند در پاریز ماند و همزمان نیز نزد پدر خود حاج آخوند پاریزی نیز اموزش می دید. زمانی که تحصیلات دوران ابتدایی خود را به پایان رساند، بالاجبار دو سال درس و تحصیل را ترک کرد و در سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را در دانش سرای مقدماتی کرمان ادامه داد.
در سال ۱۳۲۵ دیپلم خود را دریافت کرد و برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در سال ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیلاتش به پایان رسید. باستانی پاریزی به گواه خاطراتش از نخستین ساکنان کوی دانشگاه تهران (واقع در امیرآباد شمالی) است. شعری نیز در این باره دارد که یک بیت آن این است:
فاش میگویم و از گفته خود دلشادم ساکن ساده دل کوی امیر آبادم
در سال ۱۳۳۰ از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد اما برای انجام تعهد دبیری به کرمان برگشت، در همین زمان با همسر خود حبیبه حایری ازدواج کرد و تا سال ۱۳۳۷ که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته شد در کرمان مستقر بود. پاریزی دوره دکتری خود را نیز در دانشگاه تهران به پایان رساند و پایان نامه ای درخصوص ابن اثیر نوشته و دانشنامه دکتری خود را دریافت کرد.
دکتر پاریزی کار خودش را در دانشگاه تهران از سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات آغاز کرد و تا سال ۱۳۸۷ استاد تمام وقت دانشگاه بود و رابطه بسیار زیادی با دانشگاه داشت.
ایشان یک پسر به اسم حمید و یک دختر به نام حمیده داشتند به طوریکه که تابستان ها را پیش دختر خود تورنتو و زمستان را نزد پسرشان تهران طی می کردند. وی از اعضای افتخاری فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران بود.
فعالیتهای فرهنگی و ادبی محمدابراهیم باستانی پاریزی
نویسندگی:
با خواندن نشریاتی نظیر حبلالمتین، آینده و مهر از همان دوران کودکی و نوجوانی شوق نویسندگی در این خواننده ایجاد می شد. این نویسنده اولین نوشته های خودش را در سال هایی که تحصیل را بالاجبار ترک کرده بود یعنی ۱۳۱۸ و ۱۳۱۹ در قالب یک نام باستان و مجله ای نام ندای پاریز ارائه می کرد.
اولین متن این نویسنده در آن زمان مقاله ای بود که با عنوان «تقصیر با مردان است نه زنان» در سال ۱۳۲۱ از مجله بیداری کرمان چاپ شد. بعد از آن به عنوان نویسنده و مترجم زبان های عربی و فرانسه مقالات بسیار زیادی در روزنامه مجلاتی مانند کیهان، اطلاعات، خواندنیها، یغما، راهنمایکتاب، آینده، کلک و بخارا و... چاپ کرد.
نخستین کتاب باستانی پاریزی پیغمبر دزدان بود که شرح نامههای طنزگونه شیخ محمدحسن زیدآبادی و برای اولین بار در سال ۱۳۴۲ از کرمان به چاپ رسید. ایشان در دوران زندگی خودشان بیشتر از ۶۰ کتاب تالیف و ترجمه کرده بودند، کتاب های باستانی شامل مجموعه از مقالات ایشان است که به صورت کتاب جمع شده اند و برخی از آنها ابتدا به عنوان کتاب نوشته شده بودند. از میان نوشتههای او، هفت کتاب متمایز است که همگی در نام خود عدد هفت را دارند، مانند خاتون هفت قلعه و آسیای هفت سنگ. بعداً کتاب هشتمی با عنوان هشتالهفت به این مجموعه هفتتایی اضافه شده است.
شعر و شاعری ابراهیم باستانی پاریزی
ابراهیم پاریزی به غیر از کتاب و مقاله شعر نیز می سرایید و اولین شعر خودش را نیز در کودکی و روستای پاریز نوشت. منتخبی از شعرهای خود را در سال ۱۳۲۷ در کتابی به نام «یادبود من» به چاپ رساندهاست. از جمله یکی از غزلهایش با مطلع «یاد آن شب که صبا بر سر ما گل میریخت» توسط بنان در یادبود صبا خوانده شدهاست.
درگذشت محمد ابراهیم باستانی پاریزی
باستانی پاریزی صبح روز سه شنبه پنجم فروردین ۱۳۹۳ پس از یک ماه بیماری کبد در بیمارستان مهر تهران دیده از جهان فروبست و طبق وصیت خود در قطعه ۲۵۰ بهشت زهرا در کنار همسرش به خاک سپرده شد.
گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش
- 10
- 6