زندگی نامه حضرت زینب (س) از کودکی تا به شهادت رسیدنش

حضرت زینب (س) بانویى بزرگوار از دودمان پاک اهل بیت عصمت و طهارت (ع) می‌باشند

چکیده ای از بیوگرافی حضرت زینب

نام: زینب (س)

نام پدر: حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام)

نام مادر: حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

ناریخ ولادت: پنجم جمادی الأولی سال پنجم (یا ششم) هجری قمری

محل تولد: مدینه منوره

همسر: عبدالله بن جعفر بن ابی‎طالب

وفات: شب یکشنبه ۱۵ رجب سال ۶۲ هجری قمری

زندگی نامه ی حضرت زینب (س)

حضرت زینب (س)، دختر امیرالمومنین و حضرت فاطمه زهرا (س) در سال پنجم هجرى، روز ۵ جمادى الاول در مدینه، بعد از امام حسین علیه السلام به دنیا آمد. طبق روایات متعدد، نامگذاری حضرت زینب (س)، به وسیله پیامبر اسلام (ص) صورت گرفت و جبرئیل از طرف خداوند این نام را به پیامبر (صلی الله علیه و آله) رساند. زینب را مخفف «زین اب» دانسته اند، یعنى زینت پدر.  

حضرت زینب(س) را به سبب سختی‌های بسیاری که در زندگی دید، ام المصائب لقب داده‌اند

حضرت زینب (س)، مسیر پرحادثه و دردناکی را که در طول زندگی بعنوان "ام المصائب" در پیش روی دارد، در همان زمان کودکی خود (که رحلت پیامبر خدا (ص) نزدیک بود) در آینه رؤیا می نگرد که نزد رسول‌الله  (ص) آمده و با زبان کودکانه خود، این رویا را به این شرح برای جدش پیامبر اسلام (ص) بازگو می کند؛« ای رسول‌الله! دیشب در خواب دیدم که باد سختی وزید که بر اثر آن دنیا در ظلمت فرو رفت و من از شدت آن باد به این سو و آن سو می افتادم؛ تا اینکه به درخت بزرگی پناه بردم، ولی باد آنرا ریشه کن کرد و من به زمین افتادم. مجدداً به شاخه دیگری از آن درخت پناه بردم که آن هم دوام نیاورد. برای سومین مرتبه به شاخه دیگری روی آوردم، آن شاخه نیز از شدت باد در هم شکست. در آن زمان به دو شاخه به هم پیوسته دیگر پناه بردم که ناگاه آن دو شاخه هم شکست و من از خواب بیدار شدم.»

رسول مکرم اسلام (ص) با شنیدن خواب حضرت زینب (س)، بسیار گریست و حوادثی را که در انتظار اوست، تعبیر فرمود تا وی که دست پرورده علی (ع) و بزرگ شده دامان زهرا (س) میباشد، خود را برای رویارویی با این حوادث مهیا سازد. رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) چنین فرمودند: «درختی که نخستین بار به آن پناه بردی، جدّ توست که بزودی از دنیا می رود و دو شاخه بعد، مادر و پدر تو هستند که آنها هم از دنیا میروند و آن دو شاخه به هم پیوسته؛ دو برادرت حسن و حسین هستند که در مصیبت آنان، دنیا تاریک می گردد.»

‎هوش و درایت حضرت زینب (س) در کودکی‎

هوش سرشار و پختگی زودرس دو عاملی هستند که میتوانند یک کودک را به بالاترین درجات برسانند، به ویژه که زندگی حضرت زینب (س) را پاکی و ‏صداقت فراگرفته و تمامی عوامل و اسباب سوق دهنده بسوی اخلاق و فضایل برایش فراهم باشد. زینب (سلام الله علیها) ‎در خانه ای به دنیا آمد که خانه عصمت ‏و طهارت است و در محیطی رشد یافت که محیط وحی و جو تطهیر است. وی پاره تن فاطمه (س) است، در رحم او تکون و رشد و پرورش یافته است، ‏گوشت و خون او از لحم و دم فاطمه (ع) است‎.

حضرت زینب (س) پرورش یافته دامان ولایت علی (ع) است، مورد محبت و عنایت پدر است و امیر المومنان را نور دیدگان می باشد. حضرت زینب (ع) در کنار پدر و ‏در مکتب ولایت درس خواند و در باب مدینه علم رشد و پرورش یافت‎.

حضرت زینب (س) بعد از حادثه کربلا به مدینه آمد

حضرت زینب (س) و تعلیم و تفسیر قرآن‎

حضرت زینب (س)، فرزند علی (علیه السلام) ‎اولین مفسر قرآن است؛ پس تعجبی ندارد که او معلم و مفسر ‏قرآن باشد‎. او اهل تدریس قرآن بود، اسناد و روایات نشان می دهد که او در ایامی که در کوفه بود برای زنان جلسه تفسیر قرآن داشت‎. در تاریخ آمده است:« جمعی از مردان کوفه به نزد حضرت امیر المومنین آمدند و عرضه داشتند که به زنان ما اجازه بده تا به نزد دخترت آمده و علوم ‏دینی و تفسیر قرآن را از او بیاموزند، حضرت پذیرفتند و عقیله بنی هاشم شروع به تدریس زنها نمودند.

خدا می داند در طول این چهار سال یا بیشتر، ‏چه تعداد از زنان مسلمان در درس حضرت زینب (س) حاضر می شدند. روزی حضرت امیر (ع) وارد خانه شدند و شنیدند که زینب کبری به زنان درباره ‏حروف مقطعه قرآن و بخصوص در مورد حروف ابتدایی سوره مریم «کهیعص» سخن می گفت، بعد از پایان درس، آن حضرت به دختر خود فرمود:« ای ‏نور چشمم ایا می دانی که این حروف رمز و نشانه ای از وقایعی است که در سرزمین کربلا بر تو و برادرت حسین (ع) واقع خواهد گردید‎.» سپس آن حضرت گوشه هایی از جزییات این فاجعه را برای زینب کبری پیش گویی فرمود:« کربلای حسین، ه هلاکت حسین، ی یزید قاتل حسین، ‏ع عطش حسین، ص صبر حسین (ع) است‎»

حضرت زینب (س) در مكتب پدر

بانوی بزرگ اسلام، حضرت زینب (س) حدود سی و پنج سال داشت كه پدرش علی به شهادت رسید. وی بی تردید از زمان حیات پدر بزرگوارش آگاهی ها و بهره های فكری و معنوی فراوانی گرفته است و خاطرات زیادی از زمان پدر دارد. خاطرات تلخ و شیرینی كه هر كدام در شكل گیری شخصیت حضرت زینب (س) و سازندگی وی تأثیر عمیقی داشته است.

ازدواج حضرت زینب (س)

حضرت زینب (س) بعد از آن که به سن ازدواج رسید، به همسری برادر زاده علی (پسرعمویش)، عبدالله بن جعفر بن ابی طالب که ۵ سال از او بزرگتر بود درآمد.

تاریخ نگاران در شمار فرزندان زینب و تعیین نام حضرت زینب (س) و شوهرش اختلاف کرده اند، طبرسی از علما شیعه می گوید: زینب کبری از شوهرش عبدالله پنج پسر به نام های علی، عون، اکبر، عباس، محمد و یک دختر به نام ام کلثوم داشت. عون و محمد در واقعه کربلا کشته شدند.

در سال های آخر حیات حضرت زینب (س) فاجعه کربلا پدید آمد

صبر و استقامت حضرت زینب (س)

حضرت زینب (س) را تجسم و نماد صبر جمیل نامیده اند. مقاومت در راه پاسداری از حریم دین، کنترل نفس خود در برابر دشواری ها و ضعف نشان ندادن در مقابل دشمن و عدم شکوه در حضور مردم را از ویژگی های صبر حضرت زینب (س) نام برده اند. وی در روز عاشورا، زمان دیدن پیکر خونین برادرش این چنین گفت:« بار خدایا! این قربانی و کشته در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیر. همچنین وی در پاسخ ابن زیاد که پرسید کار خدا را با برادر و اهل بیتت چگونه دیدی، فرمود:«مَا رَأَیْتُ إلّا جَمِیلاً؛ چیزی جز زیبایی ندیدم. وی بارها جان امام سجاد (ع) را از مرگ نجات داد؛ از جمله در مجلس ابن زیاد، بعد از احتجاج امام سجاد (علیه السلام) با ابن زیاد، او دستور کشتن امام را صادر کرد. در این زمان حضرت زینب(س) دست در گردن فرزند برادر انداخت و فرمود:« تا زنده ام، نخواهم گذاشت او را بکشید.

حضرت زینب (س) در واقعه کربلا

حضرت زینب (س) در واقعه کربلا به همراه برادران، فرزندان و یاران امام حسین (ع) حضور یافت و بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام) و یارانش، بهمراه دیگر بازماندگان، اسیر شد و به شام رفت.

شهادت حضرت زینب (س)

حضرت زینب (س) در شب یك شنبه ۱۵ رجب سال ۶۲ هجرى قمرى معادل با سال ۶۸۱ میلادی در ضمن سفرى كه بهمراه همسر گرامیشان عبداللّه بن جعفر به شام رفته بودند، به شهادت رسیده و بدن مطهر آن بانوى بزرگوار در همانجا دفن گردید.

قبر حضرت زینب(س) در شام است

گردآوری: بخش بیوگرافی سرپوش