در جمع بیست تیمی که وارد مرحله گروهی لیگ قهرمانان در غرب آسیا شده‌اند، استقلال بهترین نتیجه را گرفت. اهمیت برد با اختلاف سه گل استقلال از آنجا بیشتر نمایان می‌شود که بدانیم حتی تیم‌های تازه وارد به این مسابقات هم زنگ تفریح نیستند و گوای هند (مقابل الریان قطر)، استقلال تاجیکستان (مقابل شباب الاهلی امارات)، AGMK ازبکستان (مقابل الهلال عربستان) و الوحدات اردن (مقابل النصر عربستان) توانستند یک امتیاز بگیرند.
استقلال در فاز تهاجمی مقابل میزبان فوق‌العاده بود و توانست پنج گل بزند. البته نقش بحران الاهلی که با شش شکست وارد مسابقات شده در این نتیجه کم نبود و خط دفاع آشفته این تیم به راحتی باز می‌شد، ولی استقلال هم نشان داد که با قایدی مهارنشدنی، مطهری جنگنده، اسماعیلی که پس از مدت‌ها دوباره آماده شده و دیاباته که همیشه کیفیتش را دارد، می‌تواند دروازه هر تیمی در آسیا را باز کند.
آنچه بعد از بازی با الاهلی باید ذهن کادر فنی را مشغول کند، دو گلی است که این تیم دریافت کرد و اگر مظاهری نبود این عدد می‌توانست بالاتر برود. در واقع فاصله واقعی دو تیم سه گل نبود و امید گل دو تیم (۲.۸۴ در برابر ۲.۰۷) هم این را نشان می‌دهد. چهار مهره تهاجمی میزبان بازیکنان خطرناکی بودند، ولی مهره‌های دفاعی استقلال هم نمایش مطمئنی نداشتند. مجیدی در بلوک دفاعی تیمش دو تغییر داشت و غلامی و مهری جانشین مرادمند و رضاوند شدند. این تغییرات از آن جهت عجیب بود که غلامی در شروع فصل نمایش متزلزلی داشت و به همین خاطر از ترکیب خارج شده بود، ولی ناگهان در این بازی حساس به ترکیب برگشت. انتخاب مهری از اولی هم عجیب‌تر بود، چرا که او پیش از این یک دقیقه هم کنار بقیه بازیکنان بازی نکرده بود و این ناهماهنگی در عملکرد او آشکار بود.
حضور مهری برای تقویت فاز دفاعی چندان مؤثر نبود و استقلال در نیمه اول برتری زودهنگامش را به راحتی از دست داد. در شروع نیمه دوم رضاوند جای او را گرفت که ریتم حملات استقلال بهتر شد، ولی مشکلات دفاعی پابرجا بود.
ضعف مهم استقلال زمانی بود که از حریف پیش می‌افتاد و برنامه مناسبی برای کنترل بازی نداشت. فاصله خطوط گاهی زیاد می‌شد و در یک سوم دفاعی فضاهای مهم زیادی به حریف می‌دادند. استقلال بعد از زدن گل سوم، گل خیلی ساده‌ای دریافت کرد و در زمان کوتاه باقی‌مانده پس از گل پنجم هم چند توپ خطرناک به محوطه جریمه‌اش رسید. الاهلی آشفته‌تر از آن بود که حریف استقلال شود، ولی در بازی‌های سخت‌تر همین مرحله تیم مجیدی باید برنامه بهتری برای محافظت از گل‌های زده‌اش داشته باشد. استقلال همانقدر که راحت گل می‌زند به حریف هم موقعیت می‌دهد و کادر فنی باید بتواند این ایراد را برطرف کند.
بخشی از این مشکل هم به نقشه بازی تیم برمی‌گردد. بازیکنان باید بدانند که بعد از گل زدن و پیش افتادن از حریف به فکر کنترل بازی باشند یا برای زدن گل‌های بعدی با نفرات زیاد حمله کنند. این دستور باید از طرف نیمکت صادر شود و مجیدی باید استراتژی تیم را به دقت تعیین کند. از طرف دیگر استقلال در فاز دفاعی نیاز به یک لیدر دارد که با نخ‌های نامرئی بازیکنان اطرافش را بکشد و فرم دفاعی تیم را شکل بدهد. این وظیفه به عهده یزدانی یا غلامی است، ولی این آرامش و اطمینان را نزد هیچکدام از آنها ندیدیم.
الشرطه حریف سخت‌تری از الاهلی عربستان است و مثل تمام حریفان عراقی که در سال‌های گذشته داشته‌ایم، تبحر بالایی در تخریب بازی و مختل کردن روند بازیسازی حریفش دارد. با این حال استقلال توان باز کردن دروازه این تیم را دارد، ولی سه امتیاز زمانی قطعی خواهد شد که این تیم بتواند کیفیت دفاعی‌اش را ارتقا دهد.
پرسپولیس قطعاً صعود می‌کند
صلاح حسن مهاجم عراقی سابق پرسپولیس که در حال حاضر سرمربی تیم اربیل عراق است به دلیل انجام بازی‌های پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا و رویارویی پرسپولیس مقابل دو تیم عربی از سه تیم همگروه دقایقی با ما همکلام شد. این گفت و گو را بخوانید:
در خصوص رویارویی پرسپولیس مقابل تیم‌های همگروهش چه صحبتی به لحاظ فنی دارید؟
از زمانی که بشار از پرسپولیس جدا شده من کمتر بازی‌های پرسپولیس را دنبال می‌کنم اما کم و بیش در جریان هستم چون بالاخره پرسپولیس تیمی بوده که سابقه بازی در آن را دارم به همین دلیل هنوز هم اخبارش را دنبال می‌کنم. تیم‌های همگروه پرسپولیس هم سه تیم با سه سبک کاملاً متفاوت هستند اما به نظرم پرسپولیس به عنوان تیم صدرنشین از گروهش صعود خواهد کرد و در این گفته‌ام هیچ شکی ندارم.
در مورد دو تیم عربی همگروه پرسپولیس یعنی الوحده و الریان چه نظری دارید؟
الوحده تیمی است که به لحاظ قدرت در شرایط متوسطی قرار دارد و اگر بخواهم کامل‌تر در مورد این تیم حرف بزنم باید بگویم که الوحده تیمی است که توازن خوبی ندارد و نوسان زیادی در نتایج و شرایط فنی‌اش دیده می‌شود به همین دلیل من الریان را نزدیکترین حریف پرسپولیس می‌دانم اما این تیم هم قدرت رویارویی مقابل پرسپولیس را دارد. گوا هم از شرایط میزبانی بهره می‌برد اما این تیم هم نمی‌تواند مانع جدی برای پرسپولیس و صعود از گروهش تلقی شود.
اما تیم الریان با وجود شجاع خلیل‌زاده و چند بازیکن دیگر شاید برای پرسپولیس مشکل ساز شود.
برای اظهارنظر دقیق در خصوص شرایط یک تیم باید شرایط تیمی آن را در نظر گرفت و آن را لحاظ کرد. از همین رو قدرت یک یا دو بازیکن نمی‌تواند ملاک دقیقی برای سنجیدن یک تیم باشد مضاف براینکه پرسپولیس در چند دوره اخیر رقابت‌های لیگ قهرمانان حضور مستمر و خوبی داشته از همین رو الریان و تیم‌های دیگرنمی‌توانند حریف پرسپولیس شوند تیمی که دو نایب قهرمانی را کسب کرده و در عرصه رقابت‌های آسیایی تیم خوبی محسوب می‌شود و تیمی صاحبنام به شمار می‌رود.
در رابطه با شرایط کشور هند که نحوه میزبانی‌اش صدای تیم‌های همگروه را در آورده چه نظری دارید؟
بله بالاخره مشکلاتی وجود دارد اما کاری نمی‌توان انجام داد. با این وجود من فکر می‌کنم مشکل اصلی در هند رطوبت و شرایط شرجی است که البته این هم بعد از چند روز ماندن و عادت کردن تیم‌ها نسبت به شرایط آب و هوایی کشور هند تا حدودی مرتفع و برطرف خواهد شد.
خودت سال‌ها به عنوان یک مهاجم در تیم‌های مختلف بازی کردی. از این رو در رابطه با خط حمله و عناصر قدرتمند تهاجمی پرسپولیس چه نظری دارید؟
من فکر می‌کنم در مورد یک تیم باید به طور کلی نظر داد و حرف زدن در مورد یک خط و صحبت از آن برای قیاس قدرت یک تیم توهم محسوب می‌شود. قدرت و کارآیی یک تیم به استراتژی‌اش مربوط می‌شود و نمی‌توان تنها به واسطه خط حمله و بازیکنان حاضر در آن قدرتش را ملاک قرار داد.
بهترین مهاجم فعلی فوتبال ایران را چه بازیکنی می‌دانی؟
فکر می‌کنم سردار آزمون بهترین مهاجم فوتبال ایران است که در امر تمام کنندگی واقعاً خوب کار می‌کند و در درون محوطه هجده قدم بازیکنی خوب محسوب می‌شود که می‌توان روی آن به شکل ویژه‌ای در امر گلزنی حساب باز کرد.
بعد از دو دوره نایب قهرمانی پرسپولیس آیا می‌توان بر روی قهرمانی پرسپولیس نظر داد و نسبت به کسب آن خوشبین بود؟
دو دوره نایب قهرمانی ارزشمند است اما این منطقی نیست که بگوییم چون تیمی دو بار نایب قهرمان شده این بار شانس اول قهرمانی محسوب شده و به شمار می‌آید. سال‌های قبل و مسابقاتش تمام شده و هر دوره شرایط خاص خودش را دارد که برای موفقیت باید بسیاری از فاکتورها را در نظر گرفت و بعد نسبت به آنها نظر داد.
پرسپولیس همانطور که گفتم فعلاً تمام تمرکزش بر روی صعود از گروهش قرار دارد به همین دلیل نباید خیلی زود اظهارنظر کرد و گام به گام و مرحله به مرحله باید جلو رفت و بعد در مورد آینده و اتفاقاتش حرف زد.
در خصوص تیم ملی ایران و رویارویی مقابل بحرین و عراق و گرفته شدن حق میزبانی دور برگشت و برگزاری بازی‌ها در بحرین چقدر شانس برای تیم ملی ایران با هدایت اسکوچیچ قائل هستی؟
کار مسئولان در استخدام اسکوچیچ فکر بسیار خوب و عالی بوده است. مربی‌ای که سال‌ها در تیم‌های مختلف ایران کار کرده و آنالیز بسیار خوبی از لیگ و بازیکنان ایرانی شاغل در ایران یا خارج از کشور ایران دارد، نکته‌ای که بسیار حائز اهمیت است چون اسکوچیچ همه چیز را در مورد فوتبال ایران می‌داند و از آن باخبراست.
در مورد مسائل فنی اما باید بگویم کار ایران در بحرین بسیار سخت است چون ایران برای برگزاری مسابقات در ایران و روی برگزاری بازی‌های برگشت در خانه‌اش حساب خاصی باز کرده بود و از این رو بسیار متضرر خواهد شد با این وجود گفتم تغییر مربی در تیم ملی ایران بسیار لازم و حیاتی بود چون مربی قبلی نمی‌توانست از پتانسیل بازیکنان ایرانی نهایت بهره را ببرد از همین رو نتایج بدی در دور رفت نصیب تیم ملی ایران شد اما با مربی جدید و بهره‌گیری از تمام توان بازیکنان در چند بازی دوستانه دیدیم که ایران در بازی‌های دوستانه نتایج خوبی گرفته به همین دلیل باید در مورد مسابقات آینده منتظر ماند و دید چه اتفاقاتی رخ می‌دهد.
- 13
- 4
